nauczyć

Polish

Etymology

From na- +‎ uczyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /naˈu.t͡ʂɘt͡ɕ/

• Audio 1; “nauczyć”:

  (file)

• Audio 2; “nauczyć się”:

  (file)

• Rhymes: -ut͡ʂɘt͡ɕ
• Syllabification: na‧u‧czyć

Verb

nauczyć pf (imperfective nauczać)

1. (transitive, intransitive, education) to educate, to teach

   Synonym: wykształcić

2. (reflexive with się, education) to learn, to study

Conjugation

Conjugation of nauczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		nauczyć
future tense	1st	nauczę			nauczymy
	2nd	nauczysz			nauczycie
	3rd	nauczy			nauczą
	impersonal	nauczy się
past tense	1st	nauczyłem, -(e)m nauczył	nauczyłam, -(e)m nauczyła	nauczyłom, -(e)m nauczyło	nauczyliśmy, -(e)śmy nauczyli	nauczyłyśmy, -(e)śmy nauczyły
	2nd	nauczyłeś, -(e)ś nauczył	nauczyłaś, -(e)ś nauczyła	nauczyłoś, -(e)ś nauczyło	nauczyliście, -(e)ście nauczyli	nauczyłyście, -(e)ście nauczyły
	3rd	nauczył	nauczyła	nauczyło	nauczyli	nauczyły
	impersonal	nauczono
conditional	1st	nauczyłbym, bym nauczył	nauczyłabym, bym nauczyła	nauczyłobym, bym nauczyło	nauczylibyśmy, byśmy nauczyli	nauczyłybyśmy, byśmy nauczyły
	2nd	nauczyłbyś, byś nauczył	nauczyłabyś, byś nauczyła	nauczyłobyś, byś nauczyło	nauczylibyście, byście nauczyli	nauczyłybyście, byście nauczyły
	3rd	nauczyłby, by nauczył	nauczyłaby, by nauczyła	nauczyłoby, by nauczyło	nauczyliby, by nauczyli	nauczyłyby, by nauczyły
	impersonal	nauczono by
imperative	1st	niech nauczę			nauczmy
	2nd	naucz			nauczcie
	3rd	niech nauczy			niech nauczą
passive adjectival participle		nauczony	nauczona	nauczone	nauczeni	nauczone
anterior adverbial participle		nauczywszy
verbal noun		nauczenie

Further reading

• nauczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• nauczyć in Polish dictionaries at PWN