ożenić

Polish

Etymology

From o- +‎ żenić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈʐɛ.ɲit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛɲit͡ɕ
• Syllabification: o‧że‧nić

Verb

ożenić pf (imperfective żenić)

1. (transitive) to marry off
2. (reflexive with się) to get married, to wed [+ z (instrumental) = to someone]

   Synonym: (colloquial) chajtnąć się

3. (prison slang, transitive) to sell something (often acquired illegally)

Conjugation

Conjugation of ożenić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ożenić
future tense	1st	ożenię			ożenimy
	2nd	ożenisz			ożenicie
	3rd	ożeni			ożenią
	impersonal	ożeni się
past tense	1st	ożeniłem, -(e)m ożenił	ożeniłam, -(e)m ożeniła	ożeniłom, -(e)m ożeniło	ożeniliśmy, -(e)śmy ożenili	ożeniłyśmy, -(e)śmy ożeniły
	2nd	ożeniłeś, -(e)ś ożenił	ożeniłaś, -(e)ś ożeniła	ożeniłoś, -(e)ś ożeniło	ożeniliście, -(e)ście ożenili	ożeniłyście, -(e)ście ożeniły
	3rd	ożenił	ożeniła	ożeniło	ożenili	ożeniły
	impersonal	ożeniono
conditional	1st	ożeniłbym, bym ożenił	ożeniłabym, bym ożeniła	ożeniłobym, bym ożeniło	ożenilibyśmy, byśmy ożenili	ożeniłybyśmy, byśmy ożeniły
	2nd	ożeniłbyś, byś ożenił	ożeniłabyś, byś ożeniła	ożeniłobyś, byś ożeniło	ożenilibyście, byście ożenili	ożeniłybyście, byście ożeniły
	3rd	ożeniłby, by ożenił	ożeniłaby, by ożeniła	ożeniłoby, by ożeniło	ożeniliby, by ożenili	ożeniłyby, by ożeniły
	impersonal	ożeniono by
imperative	1st	niech ożenię			ożeńmy
	2nd	ożeń			ożeńcie
	3rd	niech ożeni			niech ożenią
passive adjectival participle		ożeniony	ożeniona	ożenione	ożenieni	ożenione
anterior adverbial participle		ożeniwszy
verbal noun		ożenienie

Further reading

• ożenić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ożenić in Polish dictionaries at PWN