oversteken

Dutch

Etymology

Compound of over +‎ steken.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈoː.vərˌsteː.kə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: over‧ste‧ken

Verb

oversteken

1. (transitive, intransitive) to cross, to traverse.

   We zijn om twaalf uur de straat overgestoken. — We crossed the street at 12 o'clock.

Inflection

Conjugation of oversteken (strong class 4, separable)
infinitive	oversteken
past singular	stak over
past participle	overgestoken
infinitive	oversteken
gerund	oversteken n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	steek over	stak over	oversteek	overstak
2nd person sing. (jij)	steekt over, steek over2	stak over	oversteekt	overstak
2nd person sing. (u)	steekt over	stak over	oversteekt	overstak
2nd person sing. (gij)	steekt over	staakt over	oversteekt	overstaakt
3rd person singular	steekt over	stak over	oversteekt	overstak
plural	steken over	staken over	oversteken	overstaken
subjunctive sing.1	steke over	stake over	oversteke	overstake
subjunctive plur.1	steken over	staken over	oversteken	overstaken
imperative sing.	steek over
imperative plur.1	steekt over
participles	overstekend	overgestoken
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• oversteek
• oversteekplaats

Anagrams

• steken over