powitać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From po- +‎ witać.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /pɔˈvi.tat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -itat͡ɕ
  • Syllabification: po‧wi‧tać

Verb[edit]

powitać pf (imperfective witać)

  1. (transitive) to greet, to welcome (affirm the arrival of someone)
    Synonym: przywitać
  2. (reflexive with się) to say hello, to greet [+ z (instrumental) = to someone]

Conjugation[edit]

Conjugation of powitać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive powitać
future tense 1st powitam powitamy
2nd powitasz powitacie
3rd powita powitają
impersonal powita się
past tense 1st powitałem,
-(e)m powitał
powitałam,
-(e)m powitała
powitałom,
-(e)m powitało
powitaliśmy,
-(e)śmy powitali
powitałyśmy,
-(e)śmy powitały
2nd powitałeś,
-(e)ś powitał
powitałaś,
-(e)ś powitała
powitałoś,
-(e)ś powitało
powitaliście,
-(e)ście powitali
powitałyście,
-(e)ście powitały
3rd powitał powitała powitało powitali powitały
impersonal powitano
conditional 1st powitałbym,
bym powitał
powitałabym,
bym powitała
powitałobym,
bym powitało
powitalibyśmy,
byśmy powitali
powitałybyśmy,
byśmy powitały
2nd powitałbyś,
byś powitał
powitałabyś,
byś powitała
powitałobyś,
byś powitało
powitalibyście,
byście powitali
powitałybyście,
byście powitały
3rd powitałby,
by powitał
powitałaby,
by powitała
powitałoby,
by powitało
powitaliby,
by powitali
powitałyby,
by powitały
impersonal powitano by
imperative 1st niech powitam powitajmy
2nd powitaj powitajcie
3rd niech powita niech powitają
passive adjectival participle powitany powitana powitane powitani powitane
anterior adverbial participle powitawszy
verbal noun powitanie

Further reading[edit]

  • powitać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • powitać in Polish dictionaries at PWN