praten

Dutch

Etymology

From Middle Dutch praten, further etymology unknown. Cognates are found only in Middle Low German praten. English prate, prattle and the various Scandinavian verbs were borrowed from these two languages.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpraːtə(n)/

• audio

  (file)

• Hyphenation: pra‧ten
• Rhymes: -aːtən

Verb

praten

1. (intransitive) to talk

Inflection

Conjugation of praten (weak)
infinitive	praten
past singular	praatte
past participle	gepraat
infinitive	praten
gerund	praten n
	present tense	past tense
1st person singular	praat	praatte
2nd person sing. (jij)	praat	praatte
2nd person sing. (u)	praat	praatte
2nd person sing. (gij)	praat	praatte
3rd person singular	praat	praatte
plural	praten	praatten
subjunctive sing.1	prate	praatte
subjunctive plur.1	praten	praatten
imperative sing.	praat
imperative plur.1	praat
participles	pratend	gepraat
1) Archaic.

Synonyms

• spreken

Derived terms

• aaneenpraten
• aanpraten
• bepraten
• bijpraten
• doorpraten
• goedpraten
• inpraten
• klempraten
• krompraten
• lospraten
• meepraten
• napraten
• ompraten
• praat
• praatavond
• praatbarak
• praatcafé
• praatgraag
• praatgroep
• praatlustig
• praatpaal
• praatprogramma
• praatsessie
• praatshow
• praatziek
• praatzucht
• uitpraten
• vastpraten
• verpraten
• voorbijpraten
• wegpraten

 

Descendants

• Afrikaans: praat

See also

• English: prattle

Anagrams

• panter