przytoczyć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From przy- +‎ toczyć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /pʂɨˈtɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: przy‧to‧czyć

Verb

[edit]

przytoczyć pf (imperfective przytaczać)

  1. (transitive) to bring to some place by rolling
    • 2002, Marian Piotr Rawinis, “Kamienie pamięci”, in Saga rodu z Lipowej 23: Choroba miłości[1], SAGA Egmont:
      Wielki kamień przed dworem w Lipowej, który przed ośmiu laty przytoczył tu Mikołaj, pokryty był prawie w całości drobnym mchem.
      The large rock in front of the manor in Lipowa, which Mikołaj had rolled there eight years ago, was covered almost entirely in fine moss.
    • 2015, Sophie Kinsella, translated by Krystyna Chmiel, Świat marzeń zakupoholiczki[2], Wydawnictwo Sonia Draga, chapter 5:
      Akurat Paul przytoczył do nas wózki załadowane slajdami, więc skorzystała z okazji i zręcznie zmieniła temat: - To dla ciebie czy dla mnie?
      Then Paul happened to roll some carts loaded with slides up to us, so she took advantage of the opportunity and nimbly changed the subject: "Is this for you or for me?"
    • 2015, Brian McClellan, translated by Dominika Repeczka, Krwawa kampania[3], Fabryka Słów, archived from the original on 2024-09-05, chapter 28:
      Etan, który przytoczył się do nich na krześle, poparł ją energicznie.
      Etan, who had rolled himself up to them on his chair, energetically supported her.
  2. (transitive) to quote, to cite (to repeat another's words verbatim or nearly so)
    • 2016 September 7, Dorota Gajos-Kaniewska, “Odpowiedzialność notariusza za szkodę nabywcy zadłużonej nieruchomości”, in Rzeczpospolita[4], archived from the original on 2024-09-04:
      Sąd uznał jednak, że wyrok I instancji trzeba uchylić w całości, gdyż nie została rozpoznana istota sprawy. Pozew małżonków N. dotknięty był bowiem brakiem formalnym. Chodziło o to, że formułując żądanie pozwu przytoczyli niemal dosłownie treść nakazu zapłaty, który został przeciwko nim wydany w 2012 r.
      However, the court decided that it had to fully overrule the verdict of the first trial, in which the main point of the case was not recognized. This was because the N. husbands' suit was affected by a formal flaw. Namely, in formulating their demand in the suit, they quoted, nearly verbatim, the text of the injunction for payment which was issued against them in 2012.
    Synonym: zacytować
  3. (transitive) to list, to enumerate, usually as evidence for something
    • 2023 January 10, Mateusz Pawlak, “Dodatkowe środki na drogi od Marszałków”, in Rzeczpospolita[5], archived from the original on 2024-09-04:
      Samorządowcy przytoczyli dane uzyskane od Wód Polskich, z których wynika, że na 196 projektów zgłoszonych do dofinansowania z tego działania, tylko 20 posiada dokumentację techniczną i jest gotowa do realizacji.
      The local officials gave data received from [the administration of] Polish Waters, according to which, of 196 projects proposed for funding from this initiative, only 20 have technical documentation and are ready to be implemented.
    Synonyms: wyliczyć, wymienić
  4. (reflexive with się) to reach some place by rolling
  5. (reflexive with się) to roll in, to trundle in (to arrive slowly or cumbersomely)

Conjugation

[edit]
Conjugation of przytoczyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przytoczyć
future tense 1st przytoczę przytoczymy
2nd przytoczysz przytoczycie
3rd przytoczy przytoczą
impersonal przytoczy się
past tense 1st przytoczyłem,
-(e)m przytoczył
przytoczyłam,
-(e)m przytoczyła
przytoczyłom,
-(e)m przytoczyło
przytoczyliśmy,
-(e)śmy przytoczyli
przytoczyłyśmy,
-(e)śmy przytoczyły
2nd przytoczyłeś,
-(e)ś przytoczył
przytoczyłaś,
-(e)ś przytoczyła
przytoczyłoś,
-(e)ś przytoczyło
przytoczyliście,
-(e)ście przytoczyli
przytoczyłyście,
-(e)ście przytoczyły
3rd przytoczył przytoczyła przytoczyło przytoczyli przytoczyły
impersonal przytoczono
conditional 1st przytoczyłbym,
bym przytoczył
przytoczyłabym,
bym przytoczyła
przytoczyłobym,
bym przytoczyło
przytoczylibyśmy,
byśmy przytoczyli
przytoczyłybyśmy,
byśmy przytoczyły
2nd przytoczyłbyś,
byś przytoczył
przytoczyłabyś,
byś przytoczyła
przytoczyłobyś,
byś przytoczyło
przytoczylibyście,
byście przytoczyli
przytoczyłybyście,
byście przytoczyły
3rd przytoczyłby,
by przytoczył
przytoczyłaby,
by przytoczyła
przytoczyłoby,
by przytoczyło
przytoczyliby,
by przytoczyli
przytoczyłyby,
by przytoczyły
impersonal przytoczono by
imperative 1st niech przytoczę przytoczmy
2nd przytocz przytoczcie
3rd niech przytoczy niech przytoczą
passive adjectival participle przytoczony przytoczona przytoczone przytoczeni przytoczone
anterior adverbial participle przytoczywszy
verbal noun przytoczenie

Further reading

[edit]
  • przytoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przytoczyć in Polish dictionaries at PWN