trącać

Polish[edit]

From trącić +‎ -ać.

trącać impf (perfective trącić)

Conjugation of trącać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		trącać
present tense	1^st	trącam			trącamy
	2^nd	trącasz			trącacie
	3^rd	trąca			trącają
	impersonal	trąca się
past tense	1^st	trącałem	trącałam		trącaliśmy	trącałyśmy
	2^nd	trącałeś	trącałaś		trącaliście	trącałyście
	3^rd	trącał	trącała	trącało	trącali	trącały
	impersonal	trącano
future tense	1^st	będę trącał, będę trącać	będę trącała, będę trącać		będziemy trącali, będziemy trącać	będziemy trącały, będziemy trącać
	2^nd	będziesz trącał, będziesz trącać	będziesz trącała, będziesz trącać		będziecie trącali, będziecie trącać	będziecie trącały, będziecie trącać
	3^rd	będzie trącał, będzie trącać	będzie trącała, będzie trącać	będzie trącało, będzie trącać	będą trącali, będą trącać	będą trącały, będą trącać
	impersonal	będzie trącać się
conditional	1^st	trącałbym	trącałabym		trącalibyśmy	trącałybyśmy
	2^nd	trącałbyś	trącałabyś		trącalibyście	trącałybyście
	3^rd	trącałby	trącałaby	trącałoby	trącaliby	trącałyby
	impersonal	trącano by
imperative	1^st	niech trącam			trącajmy
	2^nd	trącaj			trącajcie
	3^rd	niech trąca			niech trącają
active adjectival participle		trącający	trącająca	trącające	trącający	trącające
passive adjectival participle		trącany	trącana	trącane	trącani	trącane
contemporary adverbial participle		trącając
verbal noun		trącanie

verbs