vernietigen

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From nietig +‎ ver- -en. First attested in the 16th century.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /vərˈni.tə.ɣə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ver‧nie‧ti‧gen

Verb

[edit]

vernietigen

  1. (transitive) to destroy
    Synonym: vernielen

Conjugation

[edit]
Conjugation of vernietigen (weak, prefixed)
infinitive vernietigen
past singular vernietigde
past participle vernietigd
infinitive vernietigen
gerund vernietigen n
present tense past tense
1st person singular vernietig vernietigde
2nd person sing. (jij) vernietigt, vernietig2 vernietigde
2nd person sing. (u) vernietigt vernietigde
2nd person sing. (gij) vernietigt vernietigde
3rd person singular vernietigt vernietigde
plural vernietigen vernietigden
subjunctive sing.1 vernietige vernietigde
subjunctive plur.1 vernietigen vernietigden
imperative sing. vernietig
imperative plur.1 vernietigt
participles vernietigend vernietigd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]
  • Negerhollands: vernicht, verniet