wynikać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From wy- +‎ Proto-Slavic *nikati. First attested in the fifteenth century. Compare Old Czech vynikati and Old Slovak vynikať.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /vɨɲikat͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /vɨɲikat͡ɕ/

Verb

[edit]

wynikać impf (perfective wyniknąć)

  1. to stick out (to stand beyond some surface)
    • 1930 [c. 1455], “Ex”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[1], 38, 7:
      Vczynyl... oltarzyk, vlyaw cztyrzy pyerszczyenye... ku przewleczyenyu szerdzy..., ktore... przewlekl przes krøøgy, ktore na bocze[ch] oltarzowich winykaly (qui... eminebant)
      [Uczynił... ołtarzyk, ulaw cztyrzy pierścienie... ku przewleczeniu żerdzi..., ktore... przewlekł przez kręgi, ktore na boce[ch] ołtarzowych wynikały (qui... eminebant)]
  2. to grow out (to grow beyond some surface)
    • 1874-1891 [Fifteenth century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[2], [3], [4], volume XVI, page 345:
      Bluscze vynykayv edere serpunt (fluctuat hic denso crispata cacumine buxus, hic hederae serpunt, hic pampinus induit ulmos)
      [Bluszcze wynikają edere serpunt (fluctuat hic denso crispata cacumine buxus, hic hederae serpunt, hic pampinus induit ulmos)]
[edit]
adjectives

Descendants

[edit]
  • Polish: wynikać
  • Silesian: wynikać

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “wynikać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish wynikać.

Pronunciation

[edit]
 
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ikat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧ni‧kać

Verb

[edit]

wynikać impf (perfective wyniknąć)

  1. (intransitive) to ensue, to result, to follow, to stem from (to be the result of) [with z (+ genitive) ‘from something’]
  2. (intransitive) to ensue, to result, to follow, to stem from (to be inferred or concluded) [with z (+ genitive) ‘from something’]
  3. (intransitive, obsolete) to get out (to manage to go to the external part of)
    Synonym: wydobywać się
  4. (reflexive with się, Middle Polish, expressive) to get out (to manage to go to the external part of)

Conjugation

[edit]
Conjugation of wynikać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wynikać
present tense 1st wynikam wynikamy
2nd wynikasz wynikacie
3rd wynika wynikają
impersonal wynika się
past tense 1st wynikałem,
-(e)m wynikał
wynikałam,
-(e)m wynikała
wynikałom,
-(e)m wynikało
wynikaliśmy,
-(e)śmy wynikali
wynikałyśmy,
-(e)śmy wynikały
2nd wynikałeś,
-(e)ś wynikał
wynikałaś,
-(e)ś wynikała
wynikałoś,
-(e)ś wynikało
wynikaliście,
-(e)ście wynikali
wynikałyście,
-(e)ście wynikały
3rd wynikał wynikała wynikało wynikali wynikały
impersonal wynikano
future tense 1st będę wynikał,
będę wynikać
będę wynikała,
będę wynikać
będę wynikało,
będę wynikać
będziemy wynikali,
będziemy wynikać
będziemy wynikały,
będziemy wynikać
2nd będziesz wynikał,
będziesz wynikać
będziesz wynikała,
będziesz wynikać
będziesz wynikało,
będziesz wynikać
będziecie wynikali,
będziecie wynikać
będziecie wynikały,
będziecie wynikać
3rd będzie wynikał,
będzie wynikać
będzie wynikała,
będzie wynikać
będzie wynikało,
będzie wynikać
będą wynikali,
będą wynikać
będą wynikały,
będą wynikać
impersonal będzie wynikać się
conditional 1st wynikałbym,
bym wynikał
wynikałabym,
bym wynikała
wynikałobym,
bym wynikało
wynikalibyśmy,
byśmy wynikali
wynikałybyśmy,
byśmy wynikały
2nd wynikałbyś,
byś wynikał
wynikałabyś,
byś wynikała
wynikałobyś,
byś wynikało
wynikalibyście,
byście wynikali
wynikałybyście,
byście wynikały
3rd wynikałby,
by wynikał
wynikałaby,
by wynikała
wynikałoby,
by wynikało
wynikaliby,
by wynikali
wynikałyby,
by wynikały
impersonal wynikano by
imperative 1st niech wynikam wynikajmy
2nd wynikaj wynikajcie
3rd niech wynika niech wynikają
active adjectival participle wynikający wynikająca wynikające wynikający wynikające
contemporary adverbial participle wynikając
verbal noun wynikanie
[edit]
adjectives
nouns

Trivia

[edit]

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), wynikać is one of the most used words in Polish, appearing 30 times in scientific texts, 30 times in news, 36 times in essays, 8 times in fiction, and 5 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 109 times, making it the 577th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

References

[edit]
  1. ^ Ida Kurcz (1990) “wynikać”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 2, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 703

Further reading

[edit]
  • wynikać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wynikać in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wynikać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • WYNIKAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 09.07.2009
  • WYNIKAĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 15.09.2023
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wynikać”, in Słownik języka polskiego
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “wynikać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wynikać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 949
  • wynikać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Silesian

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish wynikać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /vɪˈɲikat͡ɕ/
  • Rhymes: -ikat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧ni‧kać

Verb

[edit]

wynikać impf (perfective wyniknōńć)

  1. (intransitive) to ensue, to result, to follow, to stem from

Conjugation

[edit]
Conjugation of wynikać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wynikać
present tense 1st wynikōm wynikōmy
2nd wynikŏsz wynikŏcie
3rd wynikŏ wynikajōm
past tense 1st wynikołch,
wynikołech,
wynikoł żech
wynikałach
wynikała żech
wynikałoch1)
wynikało żech
1)
wynikalimy,
wynikalichmy
wynikałymy,
wynikałychmy
2nd wynikołś,
wynikołeś,
wynikoł żeś
wynikałaś
wynikała żeś
wynikałoś1)
wynikało żeś
1)
wynikaliście,
wynikali żeście
wynikałyście,
wynikały żeście
3rd wynikoł wynikała wynikało wynikali wynikały
future tense 1st bydã wynikoł,
bydã wynikać
bydã wynikała,
bydã wynikać
bydã wynikało,1)
bydã wynikać
bydymy wynikali,
bydymy wynikać
bydymy wynikały,
bydymy wynikać
2nd bydziesz wynikoł,
bydziesz wynikać
bydziesz wynikała,
bydziesz wynikać
bydziesz wynikało,1)
bydziesz wynikać
bydziecie wynikali,
bydziecie wynikać
bydziecie wynikały,
bydziecie wynikać
3rd bydzie wynikoł,
bydzie wynikać
bydzie wynikała,
bydzie wynikać
bydzie wynikało,
bydzie wynikać
bydōm wynikali,
bydōm wynikać
bydōm wynikały,
bydōm wynikać
pluperfect tense2)
1st bōłch wynikoł,
bōłech wynikoł,
bōł żech wynikoł
byłach wynikała
była żech wynikała
byłoch wynikało1)
było żech wynikało
1)
byli my wynikali,
bylichmy wynikali
były my wynikały,
byłychmy wynikały
2nd bōłś wynikoł,
bōłeś wynikoł,
bōł żeś wynikoł
byłaś wynikała
była żeś wynikała
byłoś wynikało1)
było żeś wynikało
1)
byliście wynikali,
byli żeście wynikali
byłyście wynikały,
były żeście wynikały
3rd bōł wynikoł była wynikała było wynikało1)
były my wynikali,
byłychmy wynikali
były wynikały
conditional 1st bych wynikoł bych wynikała byście wynikali by my wynikały,
bychmy wynikały
2nd byś wynikoł byś wynikała byście wynikali byście wynikały
3rd by wynikoł by wynikała by wynikało by wynikali by wynikały
imperative 1st niych wynikōm wynikejmy
2nd wynikej wynikejcie
3rd niych wynikŏ niych wynikajōm
active adjectival participle wynikajōncy wynikajōncŏ wynikajōnce wynikajōncy wynikajōnce
verbal noun wynikanie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms.
2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

Further reading

[edit]