ακούω

See also: ἀκούω

Greek

Alternative forms

• (rare) ακούγω (akoúgo)
• (Italiot Greek) κούω (koúo), cùo

Etymology

From Ancient Greek ἀκούω, from Proto-Hellenic *akouhō, from Proto-Indo-European *h₂ḱh₂owsyéti.

Pronunciation

• IPA^(key): [aˈkuo]
• Hyphenation: α‧κού‧ω

Verb

ακούω • (akoúo) (past άκουσα, passive ακούγομαι, p‑past ακούστηκα, ppp ακουσμένος)

1. (transitive) to hear

   Άκουσα κάποια δυσάρεστα νέα.

   Ákousa kápoia dysáresta néa.

   I heard some bad news.

2. (transitive) to listen, listen to

   Άκουγαν τη διάλεξη.

   Ákougan ti diálexi.

   They were listening to the lecture.

   Άκουσέ με!

   Ákousé me!

   Listen to me!

3. (intransitive) to hear (to have the ability to hear)

   Οι κωφοί δεν ακούνε.

   Oi kofoí den akoúne.

   Deaf people cannot hear.

Conjugation

ακούω, ακούγομαι/ακούομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	ακούω	ακούσω	ακούγομαι, {ακούομαι}1	ακουστώ, {ακουσθώ}2
2 sg	ακούς, {ακούεις}1	ακούσεις	ακούγεσαι, {ακούεσαι}	ακουστείς, {‑σθείς}
3 sg	ακούει	ακούσει	ακούγεται, {ακούεται}	ακουστεί, {‑σθεί}
1 pl	ακούμε, {ακούομε}	ακούσουμε, [‑ομε]	ακουγόμαστε, {ακουόμαστε}, {ακουόμεθα}	ακουστούμε, {‑σθούμε}
2 pl	ακούτε, {ακούετε}	ακούσετε	ακούγεστε, ακουγόσαστε, {ακούεστε}, {ακούεσθε}	ακουστείτε, {‑σθείτε}
3 pl	ακούν(ε), {ακούουν}	ακούσουν(ε)	ακούγονται, {ακούονται}	ακουστούν(ε), {‑σθούν}
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	άκουγα, {άκουα}1	άκουσα	ακουγόμουν(α), {ακουόμουν}1	ακούστηκα, {ακούσθηκα}2
2 sg	άκουγες, {άκουες}	άκουσες	ακουγόσουν(α), {ακουόσουν}	ακούστηκες, {‑σθηκες}
3 sg	άκουγε, {άκουε}	άκουσε	ακουγόταν(ε), {ακουόταν}	ακούστηκε, {‑σθηκε}
1 pl	ακούγαμε, {ακούαμε}	ακούσαμε	ακουγόμασταν, (‑όμαστε), {ακουόμασταν}	ακουστήκαμε, {‑σθήκαμε}
2 pl	ακούγατε, {ακούατε}	ακούσατε	ακουγόσασταν, (‑όσαστε), {ακουόσασταν}	ακουστήκατε, {‑σθήκατε}
3 pl	άκουγαν, ακούγαν(ε), {άκουαν}	άκουσαν, ακούσαν(ε)	ακούγονταν, (ακουγόντουσαν), {ακούονταν}	ακούστηκαν, ακουστήκαν(ε), {‑σθηκαν}
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα ακούω ➤	θα ακούσω ➤	θα ακούγομαι / {ακούομαι} ➤	θα ακουστώ / {‑σθώ} ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ακούς / {ακούεις}, …	θα ακούσεις, …	θα ακούγεσαι / {ακούεσαι}, …	θα ακουστείς / {‑σθείς}, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ακούσει		έχω, έχεις, … ακουστεί, {‑σθεί}
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ακούσει		είχα, είχες, … ακουστεί, {‑σθεί}
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ακούσει		θα έχω, έχεις, … ακουστεί, {‑σθεί}
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	άκουγε, άκου, {άκουε}1	άκουσε, άκου, {άκουσον}3		—
2 pl	ακούτε, {ακούετε}1	ακούστε, {ακούσατε}3	ακούγεστε, {ακούεσθε}1	ακουστείτε, {‑σθείτε}2
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	ακούγοντας, {ακούοντας}1 ➤		{ακουόμενος, ‑ομένη, ‑όμενο} ➤
Perfect participle➤	έχοντας ακούσει ➤		ακουσμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	ακούσει		ακουστεί, {‑σθεί}2
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Rare forms like {ακούεις} after the ancient ἀκούω are found in literature and dialectal speech.  2. Passive forms with {-σθ-} {ακούσθηκα} are learned alternatives of the common forms with ‑στ- ακούστηκα  3. Imperative archaic forms in set phrases: άκουσον, άκουσον! & ακούσατε! irregular • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

• άκουσον, άκουσον (ákouson, ákouson)! (ἄκουσον, ἄκουσον!)
• ακούω τα εξ αμάξης (akoúo ta ex amáxis)
• ακούω τα σχολιανά μου (akoúo ta scholianá mou)
• ακούω τον αναβαλλόμενο (akoúo ton anavallómeno)
• ακούω τον εξάψαλμο (akoúo ton exápsalmo)
• ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω (o échon óta akoúein akouéto) (ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω) (Luke, 8.8, et alibi)
• πάταξον μεν, άκουσον δε (pátaxon men, ákouson de, “smite, but hear me”) (πάταξον μέν, ἄκουσον δέ) (Plutarch, Parallel Lives, Themistocles, 11.3)
• τα ακούω (ta akoúo)

 

Related terms

• ακοή f (akoḯ, “hearing”)
• ακοόγραμμα n (akoógramma, “audiogramme”)
• ακοομετρία f (akoometría, “audiometry”)
• άκουσμα n (ákousma, “hearing”)
• ακουστική f (akoustikí, “acoustics, acoustics”)
• ακουστικό n (akoustikó, “headphone, receiver”)
• ακουστικός (akoustikós, “acoustic”, adjective)
• ακουστικότητα f (akoustikótita, “audibility”)
• ακουστός (akoustós, “audible”)
• ανυπακοή f (anypakoḯ, “disobedience”)
• βαριακούω (variakoúo, “hard of hearing”)
• εισακούω (eisakoúo, “listen and grant”)
• εξυπακούεται (exypakoúetai, “understood”)
• καλακούω (kalakoúo, “hear well”)
• κοσμοξακουσμένος (kosmoxakousménos, “world-famous”)
• κοσμοξάκουστος (kosmoxákoustos, “world-famous”)
• κρυφακούω (kryfakoúo, “eavesdrop”)
• ματακούω (matakoúo, “hear again”) (colloquial)
• ξακουσμένος (xakousménos, “famous”)
• ξακουστός (xakoustós, “famous”)
• ξανακούω (xanakoúo, “hear again”)
• οπτικοακουστικός (optikoakoustikós, “audiovisual”)
• παρακοή (parakoḯ, “disobedience”)
• παράκουος (parákouos, “disobedient”)
• παράκουσμα (parákousma, “mishearing; disobedience”)
• παρακούω (parakoúo, “mishear; disobey”)
• πρωτάκουστος (protákoustos, “unprecedented”)
• υπακοή f (ypakoḯ, “obedience”)
• υπάκουος (ypákouos, “obedient”)
• υπακούω (ypakoúo, “obey”)
• ωτακουστής m (otakoustís, “eavesdropper”)