ανακινώ

See also: ἀνακινῶ

Greek

Alternative forms

• ανακουνώ (anakounó) (very rare)

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ἀνακινῶ (anakinô), contracted form of ἀνακινέω (anakinéō). By surface analysis, ανα- (“re-”) +‎ κινώ (“shake”).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.na.ciˈno/
• Hyphenation: α‧να‧κι‧νώ

Verb

ανακινώ • (anakinó) (past ανακίνησα, passive ανακινούμαι)

1. to shake, agitate (bottle contents)

   Synonyms: ανακατεύω (anakatévo), αναδεύω (anadévo)

2. (figuratively) to agitate, stir up
3. to raise, bring up (for discussion)

Conjugation

ανακινώ, ανακινούμαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	ανακινώ	ανακινήσω	ανακινούμαι	ανακινηθώ
2 sg	ανακινείς	ανακινήσεις	ανακινείσαι	ανακινηθείς
3 sg	ανακινεί	ανακινήσει	ανακινείται	ανακινηθεί
1 pl	ανακινούμε	ανακινήσουμε, [-ομε]	ανακινούμαστε	ανακινηθούμε
2 pl	ανακινείτε	ανακινήσετε	ανακινείστε	ανακινηθείτε
3 pl	ανακινούν(ε)	ανακινήσουν(ε)	ανακινούνται	ανακινηθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	ανακινούσα	ανακίνησα	[ανακινούμουν(α)]	ανακινήθηκα
2 sg	ανακινούσες	ανακίνησες	[ανακινούσουν(α)]	ανακινήθηκες
3 sg	ανακινούσε	ανακίνησε	ανακινούνταν, {ανακινείτο}	ανακινήθηκε
1 pl	ανακινούσαμε	ανακινήσαμε	ανακινούμασταν, (‑ούμαστε)	ανακινηθήκαμε
2 pl	ανακινούσατε	ανακινήσατε	[ανακινούσασταν, (‑ούσαστε)]	ανακινηθήκατε
3 pl	ανακινούσαν(ε)	ανακίνησαν, ανακινήσαν(ε)	ανακινούνταν, {ανακινούντο}	ανακινήθηκαν, ανακινηθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα ανακινώ ➤	θα ανακινήσω ➤	θα ανακινούμαι ➤	θα ανακινηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ανακινείς, …	θα ανακινήσεις, …	θα ανακινείσαι, …	θα ανακινηθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ανακινήσει   έχω, έχεις, … ανακινημένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … ανακινηθεί   είμαι, είσαι, … ανακινημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ανακινήσει   είχα, είχες, … ανακινημένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … ανακινηθεί   ήμουν, ήσουν, … ανακινημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ανακινήσει   θα έχω, θα έχεις, … ανακινημένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … ανακινηθεί   θα είμαι, θα είσαι, … ανακινημένος , ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	ανακίνησε	—	ανακινήσου
2 pl	ανακινείτε	ανακινήστε	ανακινείστε	ανακινηθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	ανακινώντας ➤		ανακινούμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας ανακινήσει ➤		ανακινημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	ανακινήσει		ανακινηθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• ανακίνηση f (anakínisi, “agitating, stirring”)