ขี้เกียจ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Thai

[edit]

Etymology

[edit]

Compound of ขี้ (kîi, a prefix used to indicate likelihood, tendency, etc) +‎ เกียจ (gìiat, lazy).

Pronunciation

[edit]
Orthographicขี้เกียจ
kʰ ī ˆ e k ī y t͡ɕ
Phonemic
คี่-เกียด
g ī ˋ – e k ī y ɗ
RomanizationPaiboonkîi-gìiat
Royal Institutekhi-kiat
(standard) IPA(key)/kʰiː˥˩.kia̯t̚˨˩/(R)

Adjective

[edit]

ขี้เกียจ (kîi-gìiat) (abstract noun ความขี้เกียจ)

  1. (colloquial) lazy; idle; inactive; sluggish.
    Synonyms: เกียจ (gìiat), เกียจคร้าน (gìiat-kráan), กำเนียจ, โกสัช, ขี้คร้าน (kîi-kráan), คร้าน (kráan), ทันธ์, มนท์

Derived terms

[edit]

Verb

[edit]

ขี้เกียจ (kîi-gìiat)

  1. (slang, auxiliary) (จะ~) used to express the feeling of not wanting to do something, especially because of tiredness or annoyance.