βρίζω

See also: Βριζώ

Greek

Etymology

From Byzantine Greek βρίζω (brízō), from Ancient Greek ὑβρίζω (hubrízō), from ὕβρις (húbris, “insolence, sexual outrage”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɾizo/
• Hyphenation: βρί‧ζω

Verb

βρίζω • (vrízo) (past έβρισα, passive βρίζομαι)

1. (transitive) to insult, call names, abuse, run down (to use offensive language against)

   Του έδωσα μπουνιά επειδή με έβριζε.

   Tou édosa bouniá epeidí me évrize.

   I punched him because he was calling me names.

   Τι μίζερος άνθρωπος, όλο κάθεται και βρίζει τους πάντες και τα πάντα!

   Ti mízeros ánthropos, ólo káthetai kai vrízei tous pántes kai ta pánta!

   What a miserable man, all he does is sit and insult everyone and everything!

2. (intransitive) to swear, curse, cuss (use offensive language)

   Ο πατέρας μου βρίζει συνεχώς όταν έχει ματς στην τηλεόραση.

   O patéras mou vrízei synechós ótan échei mats stin tileórasi.

   My father is always swearing when there's a match on the telly.

   Τιμώρησα τον γιο μου επειδή έβριζε.

   Timórisa ton gio mou epeidí évrize.

   I punished my son for cursing.

Conjugation

βρίζω   βρίζομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	βρίζω	βρίσω	βρίζομαι	βριστώ
2 sg	βρίζεις	βρίσεις	βρίζεσαι	βριστείς
3 sg	βρίζει	βρίσει	βρίζεται	βριστεί
1 pl	βρίζουμε, [‑ομε]	βρίσουμε, [‑ομε]	βριζόμαστε	βριστούμε
2 pl	βρίζετε	βρίσετε	βρίζεστε, βριζόσαστε	βριστείτε
3 pl	βρίζουν(ε)	βρίσουν(ε)	βρίζονται	βριστούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	έβριζα	έβρισα	βριζόμουν(α)	βρίστηκα
2 sg	έβριζες	έβρισες	βριζόσουν(α)	βρίστηκες
3 sg	έβριζε	έβρισε	βριζόταν(ε)	βρίστηκε
1 pl	βρίζαμε	βρίσαμε	βριζόμασταν, (‑όμαστε)	βριστήκαμε
2 pl	βρίζατε	βρίσατε	βριζόσασταν, (‑όσαστε)	βριστήκατε
3 pl	έβριζαν, βρίζαν(ε)	έβρισαν, βρίσαν(ε)	βρίζονταν, (βριζόντουσαν)	βρίστηκαν, βριστήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα βρίζω ➤	θα βρίσω ➤	θα βρίζομαι ➤	θα βριστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα βρίζεις, …	θα βρίσεις, …	θα βρίζεσαι, …	θα βριστείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … βρίσει		έχω, έχεις, … βριστεί
Past perfect ➤	είχα, είχες, … βρίσει		είχα, είχες, … βριστεί
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … βρίσει		θα έχω, θα έχεις, … βριστεί
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	βρίζε	βρίσε	—	βρίσου
2 pl	βρίζετε	βρίστε	βρίζεστε	βριστείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	βρίζοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας βρίσει ➤		βρισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	βρίσει		βριστεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

• αλληλοβρίζομαι (allilovrízomai, “to swear at one another”)
• βρισιά f (vrisiá, “curse, swear”)
• βρισίδι n (vrisídi, “cursing, bollocking”)
• βρίσιμο n (vrísimo, “cursing, bollocking”)

Related terms

• ύβρις f (ývris, “abuse, insult”)
• υβριστικός (yvristikós, “abusive, insulting”)