πικραίνω
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]Inherited from Ancient Greek πικραίνω (pikraínō).[1]
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]πικραίνω • (pikraíno) (past πίκρανα, passive πικραίνομαι, ppp πικραμένος)
- (transitive) to embitter, to make bitter (cause someone to feel bitterness)
- (transitive) to sadden, to upset
Conjugation
[edit]πικραίνω πικραίνομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | πικραίνω | πικράνω | πικραίνομαι | πικραθώ |
| 2 sg | πικραίνεις | πικράνεις | πικραίνεσαι | πικραθείς |
| 3 sg | πικραίνει | πικράνει | πικραίνεται | πικραθεί |
| 1 pl | πικραίνουμε, [‑ομε] | πικράνουμε, [‑ομε] | πικραινόμαστε | πικραθούμε |
| 2 pl | πικραίνετε | πικράνετε | πικραίνεστε, πικραινόσαστε | πικραθείτε |
| 3 pl | πικραίνουν(ε) | πικράνουν(ε) | πικραίνονται | πικραθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | πίκραινα | πίκρανα | πικραινόμουν(α) | πικράθηκα |
| 2 sg | πίκραινες | πίκρανες | πικραινόσουν(α) | πικράθηκες |
| 3 sg | πίκραινε | πίκρανε | πικραινόταν(ε) | πικράθηκε |
| 1 pl | πικραίναμε | πικράναμε | πικραινόμασταν, (‑όμαστε) | πικραθήκαμε |
| 2 pl | πικραίνατε | πικράνατε | πικραινόσασταν, (‑όσαστε) | πικραθήκατε |
| 3 pl | πίκραιναν, πικραίναν(ε) | πίκραναν, πικράναν(ε) | πικραίνονταν, (πικραινόντουσαν) | πικράθηκαν, πικραθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα πικραίνω ➤ | θα πικράνω ➤ | θα πικραίνομαι ➤ | θα πικραθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα πικραίνεις, … | θα πικράνεις, … | θα πικραίνεσαι, … | θα πικραθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … πικράνει έχω, έχεις, … πικραμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … πικραθεί είμαι, είσαι, … πικραμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … πικράνει είχα, είχες, … πικραμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … πικραθεί ήμουν, ήσουν, … πικραμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … πικράνει θα έχω, θα έχεις, … πικραμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … πικραθεί θα είμαι, θα είσαι, … πικραμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | πίκραινε | πίκρανε | — | — |
| 2 pl | πικραίνετε | πικράνετε | πικραίνεστε | πικραθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | πικραίνοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας πικράνει ➤ | πικραμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | πικράνει | πικραθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
[edit]References
[edit]- ^ πικραίνω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language