προφητεύω

Ancient Greek

Alternative forms

• προφᾱτεύω (prophāteúō) — Doric

Etymology

From προφήτης (prophḗtēs, “prophet”) from πρόφημι (próphēmi, “to speak beforehand”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pro.pʰɛː.těu̯.ɔː/ → /pro.ɸiˈte.βo/ → /pro.fiˈte.vo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.pʰɛː.těu̯.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pro.pʰe̝ˈte.wo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pro.ɸiˈte.βo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pro.fiˈte.vo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pro.fiˈte.vo/

Verb

προφητεύω • (prophēteúō)

1. to be a prophet, an interpreter of the gods
   • 522 BCE – 443 BCE, Pindar 1c
2. (New Testament) to expound scripture, to speak and preach under the influence of the Holy Spirit
   • Gospel of Luke 1.67

Inflection

Most manuscripts of the LXX and New Testament place the augment after προ, as if it was a preposition attached to *φητεύω (phēteúō).

(deprecated template usage)

    Present: προφητεύω, προφητεύομαι

number		singular			dual		plural
present		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προφητεύω	προφητεύεις	προφητεύει	προφητεύετον	προφητεύετον	προφητεύομεν	προφητεύετε	προφητεύουσῐ(ν)
	subjunctive	προφητεύω	προφητεύῃς	προφητεύῃ	προφητεύητον	προφητεύητον	προφητεύωμεν	προφητεύητε	προφητεύωσῐ(ν)
	optative	προφητεύοιμῐ	προφητεύοις	προφητεύοι	προφητεύοιτον	προφητευοίτην	προφητεύοιμεν	προφητεύοιτε	προφητεύοιεν
	imperative		προφητεῦε	προφητευέτω	προφητεύετον	προφητευέτων		προφητεύετε	προφητευόντων
middle/ passive	indicative	προφητεύομαι	προφητεύει/ προφητεύῃ	προφητεύεται	προφητεύεσθον	προφητεύεσθον	προφητευόμεθᾰ	προφητεύεσθε	προφητεύονται
	subjunctive	προφητεύωμαι	προφητεύῃ	προφητεύηται	προφητεύησθον	προφητεύησθον	προφητευώμεθᾰ	προφητεύησθε	προφητεύωνται
	optative	προφητευοίμην	προφητεύοιο	προφητεύοιτο	προφητεύοισθον	προφητευοίσθην	προφητευοίμεθᾰ	προφητεύοισθε	προφητεύοιντο
	imperative		προφητεύου	προφητευέσθω	προφητεύεσθον	προφητευέσθων		προφητεύεσθε	προφητευέσθων
		active				middle/passive
infinitive		προφητεύειν				προφητεύεσθαι
participle		προφητεύων, προφητεύουσᾰ, προφητεῦον				προφητευόμενος, προφητευομένη, προφητευόμενον

(deprecated template usage)

    Imperfect: ἐπροφήτευον, ἐπροφητευόμην

number		singular			dual		plural
imperfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπροφήτευον	ἐπροφήτευες	ἐπροφήτευε	ἐπροφητεύετον	ἐπροφητευέτην	ἐπροφητεύομεν	ἐπροφητεύετε	ἐπροφήτευον
middle/ passive		ἐπροφητευόμην	ἐπροφητεύου	ἐπροφητεύετο	ἐπροφητεύεσθον	ἐπροφητευέσθην	ἐπροφητευόμεθᾰ	ἐπροφητεύεσθε	ἐπροφητεύοντο

(deprecated template usage)

    Imperfect: προεφήτευον, προεφητευόμην (LXX, NT)

number		singular			dual		plural
imperfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προεφήτευον	προεφήτευες	προεφήτευε	προεφητεύετον	προεφητευέτην	προεφητεύομεν	προεφητεύετε	προεφήτευον
middle/ passive		προεφητευόμην	προεφητεύου	προεφητεύετο	προεφητεύεσθον	προεφητευέσθην	προεφητευόμεθᾰ	προεφητεύεσθε	προεφητεύοντο

(deprecated template usage)

    Future: προφητεύσω, προφητεύσομαι

number		singular			dual		plural
future		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προφητεύσω	προφητεύσεις	προφητεύσει	προφητεύσετον	προφητεύσετον	προφητεύσομεν	προφητεύσετε	προφητεύσουσῐ(ν)
	optative	προφητεύσοιμῐ	προφητεύσοις	προφητεύσοι	προφητεύσοιτον	προφητευσοίτην	προφητεύσοιμεν	προφητεύσοιτε	προφητεύσοιεν
middle	indicative	προφητεύσομαι	προφητεύσει/ προφητεύσῃ	προφητεύσεται	προφητεύσεσθον	προφητεύσεσθον	προφητευσόμεθᾰ	προφητεύσεσθε	προφητεύσονται
	optative	προφητευσοίμην	προφητεύσοιο	προφητεύσοιτο	προφητεύσοισθον	προφητευσοίσθην	προφητευσοίμεθᾰ	προφητεύσοισθε	προφητεύσοιντο
		active				middle
infinitive		προφητεύσειν				προφητεύσεσθαι
participle		προφητεύσων, προφητεύσουσᾰ, προφητεῦσον				προφητευσόμενος, προφητευσομένη, προφητευσόμενον

(deprecated template usage)

    Aorist: ἐπροφήτευσα, ἐπροφητευσάμην

number		singular			dual		plural
aorist		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπροφήτευσα	ἐπροφήτευσας	ἐπροφήτευσε	ἐπροφητεύσατον	ἐπροφητευσάτην	ἐπροφητεύσαμεν	ἐπροφητεύσατε	ἐπροφήτευσαν
	subjunctive	προφητεύσω	προφητεύσῃς	προφητεύσῃ	προφητεύσητον	προφητεύσητον	προφητεύσωμεν	προφητεύσητε	προφητεύσωσῐ(ν)
	optative	προφητεύσαιμῐ	προφητεύσαις/ προφητεύσειας	προφητεύσαι/ προφητεύσειε	προφητεύσαιτον	προφητευσαίτην	προφητεύσαιμεν	προφητεύσαιτε	προφητεύσαιεν/ προφητεύσειαν
	imperative		προφήτευσον	προφητευσάτω	προφητεύσατον	προφητευσάτων		προφητεύσατε	προφητευσάντων
middle	indicative	ἐπροφητευσάμην	ἐπροφητεύσω	ἐπροφητεύσατο	ἐπροφητεύσασθον	ἐπροφητευσάσθην	ἐπροφητευσάμεθα	ἐπροφητεύσασθε	ἐπροφητεύσαντο
	subjunctive	προφητεύσωμαι	προφητεύσῃ	προφητεύσηται	προφητεύσησθον	προφητεύσησθον	προφητευσώμεθα	προφητεύσησθε	προφητεύσωνται
	optative	προφητευσαίμην	προφητεύσαιο	προφητεύσαιτο	προφητεύσαισθον	προφητευσαίσθην	προφητευσαίμεθα	προφητεύσαισθε	προφητεύσαιντο
	imperative		προφήτευσαι	προφητευσάσθω	προφητεύσασθον	προφητευσάσθων		προφητεύσασθε	προφητευσάσθων
		active				middle
infinitive		προφήτευσαι				προφητεύσασθαι
participle	m	προφητεύσᾱς				προφητευσάμενος
	f	προφητεύσᾱσα				προφητευσαμένη
	n	προφήτευσαν				προφητευσάμενον

(deprecated template usage)

    Aorist: προφεήτευσα, προφεητευσάμην (LXX, NT)

number		singular			dual		plural
aorist		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προφεήτευσα	προφεήτευσας	προφεήτευσε	προφεητεύσατον	προφεητευσάτην	προφεητεύσαμεν	προφεητεύσατε	προφεήτευσαν
	subjunctive	προφητεύσω	προφητεύσῃς	προφητεύσῃ	προφητεύσητον	προφητεύσητον	προφητεύσωμεν	προφητεύσητε	προφητεύσωσῐ(ν)
	optative	προφητεύσαιμῐ	προφητεύσαις/ προφητεύσειας	προφητεύσαι/ προφητεύσειε	προφητεύσαιτον	προφητευσαίτην	προφητεύσαιμεν	προφητεύσαιτε	προφητεύσαιεν/ προφητεύσειαν
	imperative		προφήτευσον	προφητευσάτω	προφητεύσατον	προφητευσάτων		προφητεύσατε	προφητευσάντων
middle	indicative	προφεητευσάμην	προφεητεύσω	προφεητεύσατο	προφεητεύσασθον	προφεητευσάσθην	προφεητευσάμεθα	προφεητεύσασθε	προφεητεύσαντο
	subjunctive	προφητεύσωμαι	προφητεύσῃ	προφητεύσηται	προφητεύσησθον	προφητεύσησθον	προφητευσώμεθα	προφητεύσησθε	προφητεύσωνται
	optative	προφητευσαίμην	προφητεύσαιο	προφητεύσαιτο	προφητεύσαισθον	προφητευσαίσθην	προφητευσαίμεθα	προφητεύσαισθε	προφητεύσαιντο
	imperative		προφήτευσαι	προφητευσάσθω	προφητεύσασθον	προφητευσάσθων		προφητεύσασθε	προφητευσάσθων
		active				middle
infinitive		προφήτευσαι				προφητεύσασθαι
participle	m	προφητεύσᾱς				προφητευσάμενος
	f	προφητεύσᾱσα				προφητευσαμένη
	n	προφήτευσαν				προφητευσάμενον

Descendants

• → Gothic: 𐍀𐍂𐌰𐌿𐍆𐌴𐍄𐌾𐌰𐌽 (praufētjan)

References

• “προφητεύω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “προφητεύω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• προφητεύω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• G4395 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible

---

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /pɾɔ.fiˈte.vo/
• Hyphenation: προ‧φη‧τεύ‧ω

Verb

προφητεύω • (profitévo) (past προφήτευσα/προφήτεψα, passive προφητεύομαι)

1. prophesy, predict

Conjugation

προφητεύω   προφητεύομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	προφητεύω	προφητεύσω, προφητέψω	προφητεύομαι	προφητευθώ, προφητευτώ
2 sg	προφητεύεις	προφητεύσεις, προφητέψεις	προφητεύεσαι	προφητευθείς, προφητευτείς
3 sg	προφητεύει	προφητεύσει, προφητέψει	προφητεύεται	προφητευθεί, προφητευτεί
1 pl	προφητεύουμε, [‑ομε]	προφητεύσουμε, [‑ομε], προφητέψουμε, [‑ομε]	προφητευόμαστε	προφητευθούμε, προφητευτούμε
2 pl	προφητεύετε	προφητεύσετε, προφητέψετε	προφητεύεστε, προφητευόσαστε	προφητευθείτε, προφητευτείτε
3 pl	προφητεύουν(ε)	προφητεύσουν(ε), προφητέψουν(ε)	προφητεύονται	προφητευθούν(ε), προφητευτούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	προφήτευα	προφήτευσα, προφήτεψα	προφητευόμουν(α)	προφητεύθηκα, προφητεύτηκα
2 sg	προφήτευες	προφήτευσες, προφήτεψες	προφητευόσουν(α)	προφητεύθηκες, προφητεύτηκες
3 sg	προφήτευε	προφήτευσε, προφήτεψε	προφητευόταν(ε)	προφητεύθηκε, προφητεύτηκε
1 pl	προφητεύαμε	προφητεύσαμε, προφητέψαμε	προφητευόμασταν, (‑όμαστε)	προφητευθήκαμε, προφητευτήκαμε
2 pl	προφητεύατε	προφητεύσατε, προφητέψατε	προφητευόσασταν, (‑όσαστε)	προφητευθήκατε, προφητευτήκατε
3 pl	προφήτευαν, προφητεύαν(ε)	προφήτευσαν, προφητεύσαν(ε), προφήτεψαν	προφητεύονταν, (προφητευόντουσαν)	προφητεύθηκαν, προφητευθήκαν(ε), προφητεύτηκαν, προφητευτήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα προφητεύω ➤	θα προφητεύσω / προφητέψω ➤	θα προφητεύομαι ➤	θα προφητευθώ / προφητευτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα προφητεύεις, …	θα προφητεύσεις / προφητέψεις, …	θα προφητεύεσαι, …	θα προφητευθείς / προφητευτείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … προφητεύσει / προφητέψει		έχω, έχεις, … προφητευθεί / προφητευτεί   είμαι, είσαι, … προφητευμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … προφητεύσει / προφητέψει		είχα, είχες, … προφητευθεί / προφητευτεί   ήμουν, ήσουν, … προφητευμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … προφητεύσει / προφητέψει		θα έχω, θα έχεις, … προφητευθεί / προφητευτεί   θα είμαι, θα είσαι, … προφητευμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	προφήτευε	προφήτευσε, προφήτεψε / προφήτευ' 1	—	προφητεύσου, προφητέψου
2 pl	προφητεύετε	προφητεύστε, προφητέψτε / προφητεύτε2	προφητεύεστε	προφητευθείτε, προφητευτείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	προφητεύοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας προφητεύσει / προφητέψει ➤		προφητευμένος, ‑η, ‑o [προφητεμένος, ‑η, ‑o] ➤
Nonfinite form➤	προφητεύσει, προφητέψει		προφητευθεί, προφητευτεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. προφύτευ' το ("predict it!").  2. Colloquial.  • Forms with -ευσ-, -ευθ- are more formal.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.