σπέρνω
Greek
Etymology
From Byzantine Greek σπέρνω, from Ancient Greek σπείρω (speírō) with metaplasm in the pattern of φέρω (phérō) > φέρνω (férno), or σύρω (súrō) > drag.[1][2]
Pronunciation
Verb
σπέρνω • (spérno) (past έσπειρα, passive σπέρνομαι)
Conjugation
σπέρνω σπέρνομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | σπέρνω | σπείρω | σπέρνομαι | σπαρθώ |
| 2 sg | σπέρνεις | σπείρεις | σπέρνεσαι | σπαρθείς |
| 3 sg | σπέρνει | σπείρει | σπέρνεται | σπαρθεί |
| 1 pl | σπέρνουμε, [‑ομε] | σπείρουμε, [‑ομε] | σπερνόμαστε | σπαρθούμε |
| 2 pl | σπέρνετε | σπείρετε | σπέρνεστε, σπερνόσαστε | σπαρθείτε |
| 3 pl | σπέρνουν(ε) | σπείρουν(ε) | σπέρνονται | σπαρθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | έσπερνα | έσπειρα | σπερνόμουν(α) | σπάρθηκα |
| 2 sg | έσπερνες | έσπειρες | σπερνόσουν(α) | σπάρθηκες |
| 3 sg | έσπερνε | έσπειρε | σπερνόταν(ε) | σπάρθηκε |
| 1 pl | σπέρναμε | σπείραμε | σπερνόμασταν, (‑όμαστε) | σπαρθήκαμε |
| 2 pl | σπέρνατε | σπείρατε | σπερνόσασταν, (‑όσαστε) | σπαρθήκατε |
| 3 pl | έσπερναν, σπέρναν(ε) | έσπειραν, σπείραν(ε) | σπέρνονταν, (σπερνόντουσαν) | σπάρθηκαν, σπαρθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα σπέρνω ➤ | θα σπείρω ➤ | θα σπέρνομαι ➤ | θα σπαρθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα σπέρνεις, … | θα σπείρεις, … | θα σπέρνεσαι, … | θα σπαρθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … σπείρει έχω, έχεις, … σπαρμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … σπαρθεί είμαι, είσαι, … σπαρμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … σπείρει είχα, είχες, … σπαρμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … σπαρθεί ήμουν, ήσουν, … σπαρμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … σπείρει θα έχω, θα έχεις, … σπαρμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … σπαρθεί θα είμαι, θα είσαι, … σπαρμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | σπέρνε | σπείρε | — | σπάρσου |
| 2 pl | σπέρνετε | σπείρτε | σπέρνεστε | σπαρθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | σπέρνοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας σπείρει ➤ | σπαρμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | σπείρει | σπαρθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
See also
- σπείρα f (speíra, “coil, spiral”)
- συσπειρώνω (syspeiróno, “coil, join forces”)
References
- ^ σπέρνω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
- ^ σπέρνω - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek language] (in Greek), Athens: Lexicology Centre