στάζω

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Ancient Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From an earlier *σταγ-ι̯ω (*stag-i̯ō), of uncertain origin; see also σταγών f (stagṓn, “drop”).[1] Babiniotis rejects connections to Latin stāgnum (“standing water, pool”) and Welsh taen (“spreading, dispersion”),[2] while Beekes tentatively supports a connection with stāgnum, which would imply a root of Proto-Indo-European *steh₂g- (“to seep, drip”), as well as perhaps Old Breton staer (“river, brook”) (< *stag-rā).[3]

Pronunciation

[edit]
 

Verb

[edit]

στάζω • (stázō)

  1. to drop, let fall drop by drop
  2. to leak
  3. to drip, trickle
  4. to drop off (of ripe fruit)

Inflection

[edit]
   Present: στάζω, στάζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative στάζω στάζεις στάζει στάζετον στάζετον στάζομεν στάζετε στάζουσῐ(ν)
subjunctive στάζω στάζῃς στάζῃ στάζητον στάζητον στάζωμεν στάζητε στάζωσῐ(ν)
optative στάζοιμῐ στάζοις στάζοι στάζοιτον σταζοίτην στάζοιμεν στάζοιτε στάζοιεν
imperative   στᾶζε σταζέτω στάζετον σταζέτων   στάζετε σταζόντων
middle/
passive 		indicative στάζομαι στάζῃ,
στάζει 		στάζεται στάζεσθον στάζεσθον σταζόμεθᾰ στάζεσθε στάζονται
subjunctive στάζωμαι στάζῃ στάζηται στάζησθον στάζησθον σταζώμεθᾰ στάζησθε στάζωνται
optative σταζοίμην στάζοιο στάζοιτο στάζοισθον σταζοίσθην σταζοίμεθᾰ στάζοισθε στάζοιντο
imperative   στάζου σταζέσθω στάζεσθον σταζέσθων   στάζεσθε σταζέσθων
active middle/passive
infinitive στάζειν στάζεσθαι
participle m στάζων σταζόμενος
f στάζουσᾰ σταζομένη
n στᾶζον σταζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔσταζον, ἐσταζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔσταζον ἔσταζες ἔσταζε(ν) ἐστάζετον ἐσταζέτην ἐστάζομεν ἐστάζετε ἔσταζον
middle/
passive 		indicative ἐσταζόμην ἐστάζου ἐστάζετο ἐστάζεσθον ἐσταζέσθην ἐσταζόμεθᾰ ἐστάζεσθε ἐστάζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: στάξω, στάξομαι, σταχθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative στάξω στάξεις στάξει στάξετον στάξετον στάξομεν στάξετε στάξουσῐ(ν)
optative στάξοιμῐ στάξοις στάξοι στάξοιτον σταξοίτην στάξοιμεν στάξοιτε στάξοιεν
middle indicative στάξομαι στάξῃ,
στάξει 		στάξεται στάξεσθον στάξεσθον σταξόμεθᾰ στάξεσθε στάξονται
optative σταξοίμην στάξοιο στάξοιτο στάξοισθον σταξοίσθην σταξοίμεθᾰ στάξοισθε στάξοιντο
passive indicative σταχθήσομαι σταχθήσῃ σταχθήσεται σταχθήσεσθον σταχθήσεσθον σταχθησόμεθᾰ σταχθήσεσθε σταχθήσονται
optative σταχθησοίμην σταχθήσοιο σταχθήσοιτο σταχθήσοισθον σταχθησοίσθην σταχθησοίμεθᾰ σταχθήσοισθε σταχθήσοιντο
active middle passive
infinitive στάξειν στάξεσθαι σταχθήσεσθαι
participle m στάξων σταξόμενος σταχθησόμενος
f στάξουσᾰ σταξομένη σταχθησομένη
n στᾶξον σταξόμενον σταχθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔσταξᾰ, ἐσταξᾰ́μην, ἐστάχθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔσταξᾰ ἔσταξᾰς ἔσταξε(ν) ἐστάξᾰτον ἐσταξᾰ́την ἐστάξᾰμεν ἐστάξᾰτε ἔσταξᾰν
subjunctive στάξω στάξῃς στάξῃ στάξητον στάξητον στάξωμεν στάξητε στάξωσῐ(ν)
optative στάξαιμῐ στάξειᾰς,
στάξαις 		στάξειε(ν),
στάξαι 		στάξαιτον σταξαίτην στάξαιμεν στάξαιτε στάξειᾰν,
στάξαιεν
imperative   στᾶξον σταξᾰ́τω στάξᾰτον σταξᾰ́των   στάξᾰτε σταξᾰ́ντων
middle indicative ἐσταξᾰ́μην ἐστάξω ἐστάξᾰτο ἐστάξᾰσθον ἐσταξᾰ́σθην ἐσταξᾰ́μεθᾰ ἐστάξᾰσθε ἐστάξᾰντο
subjunctive στάξωμαι στάξῃ στάξηται στάξησθον στάξησθον σταξώμεθᾰ στάξησθε στάξωνται
optative σταξαίμην στάξαιο στάξαιτο στάξαισθον σταξαίσθην σταξαίμεθᾰ στάξαισθε στάξαιντο
imperative   στᾶξαι σταξᾰ́σθω στάξᾰσθον σταξᾰ́σθων   στάξᾰσθε σταξᾰ́σθων
passive indicative ἐστάχθην ἐστάχθης ἐστάχθη ἐστάχθητον ἐσταχθήτην ἐστάχθημεν ἐστάχθητε ἐστάχθησᾰν
subjunctive σταχθῶ σταχθῇς σταχθῇ σταχθῆτον σταχθῆτον σταχθῶμεν σταχθῆτε σταχθῶσῐ(ν)
optative σταχθείην σταχθείης σταχθείη σταχθεῖτον,
σταχθείητον 		σταχθείτην,
σταχθειήτην 		σταχθεῖμεν,
σταχθείημεν 		σταχθεῖτε,
σταχθείητε 		σταχθεῖεν,
σταχθείησᾰν
imperative   στάχθητῐ σταχθήτω στάχθητον σταχθήτων   στάχθητε σταχθέντων
active middle passive
infinitive στᾶξαι στάξᾰσθαι σταχθῆναι
participle m στάξᾱς σταξᾰ́μενος σταχθείς
f στάξᾱσᾰ σταξᾰμένη σταχθεῖσᾰ
n στᾶξᾰν σταξᾰ́μενον σταχθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐστάγην
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative ἐστάγην ἐστάγης ἐστάγη ἐστάγητον ἐσταγήτην ἐστάγημεν ἐστάγητε ἐστάγησᾰν
subjunctive σταγῶ σταγῇς σταγῇ σταγῆτον σταγῆτον σταγῶμεν σταγῆτε σταγῶσῐ(ν)
optative σταγείην σταγείης σταγείη σταγεῖτον,
σταγείητον 		σταγείτην,
σταγειήτην 		σταγεῖμεν,
σταγείημεν 		σταγεῖτε,
σταγείητε 		σταγεῖεν,
σταγείησᾰν
imperative   στάγηθῐ σταγήτω στάγητον σταγήτων   στάγητε σταγέντων
passive
infinitive σταγῆναι
participle m σταγείς
f σταγεῖσᾰ
n σταγέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Synonyms

[edit]

Derived terms

[edit]
[edit]
Compounds

References

[edit]
  1. ^ Hofmann, J. B. (1949) “στάζω”, in Etymologisches Wörterbuch des Griechischen‎[1] (in German), Munich: R. Oldenbourg
  2. ^ στάζω - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek language] (in Greek), Athens: Lexicology Centre
  3. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “στάζω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1388

Further reading

[edit]

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From Ancient Greek στάζω.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈsta.zo/
  • Hyphenation: στά‧ζω

Verb

[edit]

στάζω • (stázo) (past έσταξα, passive —) (rare passive στάζομαι, passive past στάχτηκα)[1]

  1. (transitive) to drip, dribble, trickle (fall one drop at a time or slowly steadily)
    Έσταξε λίγο κονιάκ στο τσάι της.
    Éstaxe lígo koniák sto tsái tis.
    She dripped a little cognac into her tea.
  2. (transitive) to leak, drip, (of nose, eyes etc) be runny
    Πρέπει να καλέσουμε τον υδραυλικό, στάζει ο νεροχύτης.
    Prépei na kalésoume ton ydravlikó, stázei o nerochýtis.
    We'll have to call the plumber, the sink is leaking.
  3. (colloquial, idiomatic) to cross someone's palm, cough up (pay for)
    Στάξε μου πριν σου πω πληροφορίες!
    Stáxe mou prin sou po pliroforíes!
    Cough up before I tell you any information!

Conjugation

[edit]
στάζω   στάζομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg στάζω στάξω στάζομαι2 σταχτώ
2 sg στάζεις στάξεις στάζεσαι σταχτείς
3 sg στάζει1 στάξει στάζεται σταχτεί
1 pl στάζουμε, [‑ομε] στάξουμε, [‑ομε] σταζόμαστε σταχτούμε
2 pl στάζετε στάξετε στάζεστε, σταζόσαστε σταχτείτε
3 pl στάζουν(ε) στάξουν(ε) στάζονται σταχτούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg έσταζα έσταξα σταζόμουν(α) στάχτηκα
2 sg έσταζες έσταξες σταζόσουν(α) στάχτηκες
3 sg έσταζε έσταξε σταζόταν(ε) στάχτηκε
1 pl στάζαμε στάξαμε σταζόμασταν, (‑όμαστε) σταχτήκαμε
2 pl στάζατε στάξατε σταζόσασταν, (‑όσαστε) σταχτήκατε
3 pl έσταζαν, στάζαν(ε) έσταξαν, στάξαν(ε) στάζονταν, (σταζόντουσαν) στάχτηκαν, σταχτήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα στάζω ➤ θα στάξω ➤ θα στάζομαι ➤ θα σταχτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα στάζεις, … θα στάξεις, … θα στάζεσαι, … θα σταχτείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … στάξει
  έχω, έχεις, … σταγμένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … σταχτεί
  είμαι, είσαι, … σταγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … στάξει
  είχα, είχες, … σταγμένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … σταχτεί
  ήμουν, ήσουν, … σταγμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … στάξει
  θα έχω, θα έχεις, … σταγμένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … σταχτεί
  θα είμαι, θα είσαι, … σταγμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg στάζε στάξε — στάξου
2 pl στάζετε στάξτε στάζεστε σταχτείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ στάζοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας στάξει ➤ σταγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ στάξει σταχτεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 1. Also as impersonal verb: "it leaks/drips"
 2. All passive forms are rare. Their meaning is 'I stained myself by dripping'.
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

[edit]

Derived terms

[edit]

Expressions

[edit]

References

[edit]
  1. ^ στάζω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=στάζω&oldid=81489485"