φυσάω

Ancient Greek

Etymology

From φῦσα (phûsa, “bellows”) +‎ -άω (-áō); probably ultimately from the Proto-Indo-European imitative root *pu- (“to blow, swell”). Akin to Latin pustula. Or, possibly a Pre-Greek word, suggested by the suffix of some derivatives.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰyː.sá.ɔː/ → /ɸyˈsa.o/ → /fiˈsa.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰyː.sá.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰyˈsa.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸyˈsa.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fyˈsa.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fiˈsa.o/

Verb

φῡσᾰ́ω • (phūsáō)

1. (intransitive) to blow, to puff
2. (transitive) to blow out, to extinguish

Conjugation

   Present: φῡσᾰ́ω, φῡσᾰ́ομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φῡσᾰ́ω	φῡσᾰ́εις	φῡσᾰ́ει	φῡσᾰ́ετον	φῡσᾰ́ετον	φῡσᾰ́ομεν	φῡσᾰ́ετε	φῡσᾰ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	φῡσᾰ́ω	φῡσᾰ́ῃς	φῡσᾰ́ῃ	φῡσᾰ́ητον	φῡσᾰ́ητον	φῡσᾰ́ωμεν	φῡσᾰ́ητε	φῡσᾰ́ωσῐ(ν)
	optative	φῡσᾰ́οιμῐ	φῡσᾰ́οις	φῡσᾰ́οι	φῡσᾰ́οιτον	φῡσᾰοίτην	φῡσᾰ́οιμεν	φῡσᾰ́οιτε	φῡσᾰ́οιεν
	imperative		φῡ́σᾰε	φῡσᾰέτω	φῡσᾰ́ετον	φῡσᾰέτων		φῡσᾰ́ετε	φῡσᾰόντων
middle/ passive	indicative	φῡσᾰ́ομαι	φῡσᾰ́ῃ, φῡσᾰ́ει	φῡσᾰ́εται	φῡσᾰ́εσθον	φῡσᾰ́εσθον	φῡσᾰόμεθᾰ	φῡσᾰ́εσθε	φῡσᾰ́ονται
	subjunctive	φῡσᾰ́ωμαι	φῡσᾰ́ῃ	φῡσᾰ́ηται	φῡσᾰ́ησθον	φῡσᾰ́ησθον	φῡσᾰώμεθᾰ	φῡσᾰ́ησθε	φῡσᾰ́ωνται
	optative	φῡσᾰοίμην	φῡσᾰ́οιο	φῡσᾰ́οιτο	φῡσᾰ́οισθον	φῡσᾰοίσθην	φῡσᾰοίμεθᾰ	φῡσᾰ́οισθε	φῡσᾰ́οιντο
	imperative		φῡσᾰ́ου	φῡσᾰέσθω	φῡσᾰ́εσθον	φῡσᾰέσθων		φῡσᾰ́εσθε	φῡσᾰέσθων
		active				middle/passive
infinitive		φῡσᾰ́ειν				φῡσᾰ́εσθαι
participle	m	φῡσᾰ́ων				φῡσᾰόμενος
	f	φῡσᾰ́ουσᾰ				φῡσᾰομένη
	n	φῡσᾰ́ον				φῡσᾰόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: φῡσῶ, φῡσῶμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φῡσῶ	φῡσᾷς	φῡσᾷ	φῡσᾶτον	φῡσᾶτον	φῡσῶμεν	φῡσᾶτε	φῡσῶσῐ(ν)
	subjunctive	φῡσῶ	φῡσᾷς	φῡσᾷ	φῡσᾶτον	φῡσᾶτον	φῡσῶμεν	φῡσᾶτε	φῡσῶσῐ(ν)
	optative	φῡσῴην, φῡσῷμῐ	φῡσῴης, φῡσῷς	φῡσῴη, φῡσῷ	φῡσῷτον, φῡσῴητον	φῡσῴτην, φῡσῳήτην	φῡσῷμεν, φῡσῴημεν	φῡσῷτε, φῡσῴητε	φῡσῷεν, φῡσῴησᾰν
	imperative		φῡ́σᾱ	φῡσᾱ́τω	φῡσᾶτον	φῡσᾱ́των		φῡσᾶτε	φῡσώντων
middle/ passive	indicative	φῡσῶμαι	φῡσᾷ	φῡσᾶται	φῡσᾶσθον	φῡσᾶσθον	φῡσώμεθᾰ	φῡσᾶσθε	φῡσῶνται
	subjunctive	φῡσῶμαι	φῡσᾷ	φῡσᾶται	φῡσᾶσθον	φῡσᾶσθον	φῡσώμεθᾰ	φῡσᾶσθε	φῡσῶνται
	optative	φῡσῴμην	φῡσῷο	φῡσῷτο	φῡσῷσθον	φῡσῴσθην	φῡσῴμεθᾰ	φῡσῷσθε	φῡσῷντο
	imperative		φῡσῶ	φῡσᾱ́σθω	φῡσᾶσθον	φῡσᾱ́σθων		φῡσᾶσθε	φῡσᾱ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		φῡσᾶν				φῡσᾶσθαι
participle	m	φῡσῶν				φῡσώμενος
	f	φῡσῶσᾰ				φῡσωμένη
	n	φῡσῶν				φῡσώμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐφῡ́σᾰον, ἐφῡσᾰόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐφῡ́σᾰον	ἐφῡ́σᾰες	ἐφῡ́σᾰε(ν)	ἐφῡσᾰ́ετον	ἐφῡσᾰέτην	ἐφῡσᾰ́ομεν	ἐφῡσᾰ́ετε	ἐφῡ́σᾰον
middle/ passive	indicative	ἐφῡσᾰόμην	ἐφῡσᾰ́ου	ἐφῡσᾰ́ετο	ἐφῡσᾰ́εσθον	ἐφῡσᾰέσθην	ἐφῡσᾰόμεθᾰ	ἐφῡσᾰ́εσθε	ἐφῡσᾰ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐφῡ́σων, ἐφῡσώμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐφῡ́σων	ἐφῡ́σᾱς	ἐφῡ́σᾱ	ἐφῡσᾶτον	ἐφῡσᾱ́την	ἐφῡσῶμεν	ἐφῡσᾶτε	ἐφῡ́σων
middle/ passive	indicative	ἐφῡσώμην	ἐφῡσῶ	ἐφῡσᾶτο	ἐφῡσᾶσθον	ἐφῡσᾱ́σθην	ἐφῡσώμεθᾰ	ἐφῡσᾶσθε	ἐφῡσῶντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: φῡσήσω, φῡσήσομαι, φῡσηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φῡσήσω	φῡσήσεις	φῡσήσει	φῡσήσετον	φῡσήσετον	φῡσήσομεν	φῡσήσετε	φῡσήσουσῐ(ν)
	optative	φῡσήσοιμῐ	φῡσήσοις	φῡσήσοι	φῡσήσοιτον	φῡσησοίτην	φῡσήσοιμεν	φῡσήσοιτε	φῡσήσοιεν
middle	indicative	φῡσήσομαι	φῡσήσῃ, φῡσήσει	φῡσήσεται	φῡσήσεσθον	φῡσήσεσθον	φῡσησόμεθᾰ	φῡσήσεσθε	φῡσήσονται
	optative	φῡσησοίμην	φῡσήσοιο	φῡσήσοιτο	φῡσήσοισθον	φῡσησοίσθην	φῡσησοίμεθᾰ	φῡσήσοισθε	φῡσήσοιντο
passive	indicative	φῡσηθήσομαι	φῡσηθήσῃ	φῡσηθήσεται	φῡσηθήσεσθον	φῡσηθήσεσθον	φῡσηθησόμεθᾰ	φῡσηθήσεσθε	φῡσηθήσονται
	optative	φῡσηθησοίμην	φῡσηθήσοιο	φῡσηθήσοιτο	φῡσηθήσοισθον	φῡσηθησοίσθην	φῡσηθησοίμεθᾰ	φῡσηθήσοισθε	φῡσηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		φῡσήσειν			φῡσήσεσθαι		φῡσηθήσεσθαι
participle	m	φῡσήσων			φῡσησόμενος		φῡσηθησόμενος
	f	φῡσήσουσᾰ			φῡσησομένη		φῡσηθησομένη
	n	φῡσῆσον			φῡσησόμενον		φῡσηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐφῡ́σησᾰ, ἐφῡσησᾰ́μην, ἐφῡσήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐφῡ́σησᾰ	ἐφῡ́σησᾰς	ἐφῡ́σησε(ν)	ἐφῡσήσᾰτον	ἐφῡσησᾰ́την	ἐφῡσήσᾰμεν	ἐφῡσήσᾰτε	ἐφῡ́σησᾰν
	subjunctive	φῡσήσω	φῡσήσῃς	φῡσήσῃ	φῡσήσητον	φῡσήσητον	φῡσήσωμεν	φῡσήσητε	φῡσήσωσῐ(ν)
	optative	φῡσήσαιμῐ	φῡσήσειᾰς, φῡσήσαις	φῡσήσειε(ν), φῡσήσαι	φῡσήσαιτον	φῡσησαίτην	φῡσήσαιμεν	φῡσήσαιτε	φῡσήσειᾰν, φῡσήσαιεν
	imperative		φῡ́σησον	φῡσησᾰ́τω	φῡσήσᾰτον	φῡσησᾰ́των		φῡσήσᾰτε	φῡσησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐφῡσησᾰ́μην	ἐφῡσήσω	ἐφῡσήσᾰτο	ἐφῡσήσᾰσθον	ἐφῡσησᾰ́σθην	ἐφῡσησᾰ́μεθᾰ	ἐφῡσήσᾰσθε	ἐφῡσήσᾰντο
	subjunctive	φῡσήσωμαι	φῡσήσῃ	φῡσήσηται	φῡσήσησθον	φῡσήσησθον	φῡσησώμεθᾰ	φῡσήσησθε	φῡσήσωνται
	optative	φῡσησαίμην	φῡσήσαιο	φῡσήσαιτο	φῡσήσαισθον	φῡσησαίσθην	φῡσησαίμεθᾰ	φῡσήσαισθε	φῡσήσαιντο
	imperative		φῡ́σησαι	φῡσησᾰ́σθω	φῡσήσᾰσθον	φῡσησᾰ́σθων		φῡσήσᾰσθε	φῡσησᾰ́σθων
passive	indicative	ἐφῡσήθην	ἐφῡσήθης	ἐφῡσήθη	ἐφῡσήθητον	ἐφῡσηθήτην	ἐφῡσήθημεν	ἐφῡσήθητε	ἐφῡσήθησᾰν
	subjunctive	φῡσηθῶ	φῡσηθῇς	φῡσηθῇ	φῡσηθῆτον	φῡσηθῆτον	φῡσηθῶμεν	φῡσηθῆτε	φῡσηθῶσῐ(ν)
	optative	φῡσηθείην	φῡσηθείης	φῡσηθείη	φῡσηθεῖτον, φῡσηθείητον	φῡσηθείτην, φῡσηθειήτην	φῡσηθεῖμεν, φῡσηθείημεν	φῡσηθεῖτε, φῡσηθείητε	φῡσηθεῖεν, φῡσηθείησᾰν
	imperative		φῡσήθητῐ	φῡσηθήτω	φῡσήθητον	φῡσηθήτων		φῡσήθητε	φῡσηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		φῡσῆσαι			φῡσήσᾰσθαι		φῡσηθῆναι
participle	m	φῡσήσᾱς			φῡσησᾰ́μενος		φῡσηθείς
	f	φῡσήσᾱσᾰ			φῡσησᾰμένη		φῡσηθεῖσᾰ
	n	φῡσῆσᾰν			φῡσησᾰ́μενον		φῡσηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πεφῡ́σηκᾰ, πεφῡ́σημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πεφῡ́σηκᾰ	πεφῡ́σηκᾰς	πεφῡ́σηκε(ν)	πεφῡσήκᾰτον	πεφῡσήκᾰτον	πεφῡσήκᾰμεν	πεφῡσήκᾰτε	πεφῡσήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεφῡσήκω	πεφῡσήκῃς	πεφῡσήκῃ	πεφῡσήκητον	πεφῡσήκητον	πεφῡσήκωμεν	πεφῡσήκητε	πεφῡσήκωσῐ(ν)
	optative	πεφῡσήκοιμῐ, πεφῡσηκοίην	πεφῡσήκοις, πεφῡσηκοίης	πεφῡσήκοι, πεφῡσηκοίη	πεφῡσήκοιτον	πεφῡσηκοίτην	πεφῡσήκοιμεν	πεφῡσήκοιτε	πεφῡσήκοιεν
	imperative		πεφῡ́σηκε	πεφῡσηκέτω	πεφῡσήκετον	πεφῡσηκέτων		πεφῡσήκετε	πεφῡσηκόντων
middle/ passive	indicative	πεφῡ́σημαι	πεφῡ́σησαι	πεφῡ́σηται	πεφῡ́σησθον	πεφῡ́σησθον	πεφῡσήμεθᾰ	πεφῡ́σησθε	πεφῡ́σηνται
	subjunctive	πεφῡσημένος ὦ	πεφῡσημένος ᾖς	πεφῡσημένος ᾖ	πεφῡσημένω ἦτον	πεφῡσημένω ἦτον	πεφῡσημένοι ὦμεν	πεφῡσημένοι ἦτε	πεφῡσημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεφῡσημένος εἴην	πεφῡσημένος εἴης	πεφῡσημένος εἴη	πεφῡσημένω εἴητον/εἶτον	πεφῡσημένω εἰήτην/εἴτην	πεφῡσημένοι εἴημεν/εἶμεν	πεφῡσημένοι εἴητε/εἶτε	πεφῡσημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πεφῡ́σησο	πεφῡσήσθω	πεφῡ́σησθον	πεφῡσήσθων		πεφῡ́σησθε	πεφῡσήσθων
		active				middle/passive
infinitive		πεφῡσηκέναι				πεφῡσῆσθαι
participle	m	πεφῡσηκώς				πεφῡσημένος
	f	πεφῡσηκυῖᾰ				πεφῡσημένη
	n	πεφῡσηκός				πεφῡσημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

• Greek: φυσάω (fysáo), φυσώ (fysó)

Further reading

• “φυσάω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “φυσάω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• φυσάω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN

Greek

Alternative forms

• φυσώ (fysó) (variant)

Etymology

From φυσ(ώ) (fys(ó)) + modern suffix -άω (-áo), inherited from Ancient Greek φυσῶ (phusô), contracted form of φυσάω (phusáō).

Pronunciation

• IPA^(key): /fiˈsa.o/
• Hyphenation: φυ‧σά‧ω

Verb

φυσάω • (fysáo) / φυσώ (past φύσηξα/φύσησα, passive φυσιέμαι, p‑past φυσήχτηκα/φυσήθηκα, ppp φυσηγμένος / φυσημένος)

1. (transitive) to blow (wind, nose, trumpet, etc)

   Φυσάω τη φλόγα του κεριού για να σβήσει.

   Fysáo ti flóga tou kerioú gia na svísei.

   I blow the flame of the candle to put it out.

2. (intransitive) to blow
3. (impersonal) to blow, to be windy

   Φυσάει πολύ σήμερα. ― Fysáei polý símera. ― It is very windy today (literally, “It blows very much”)

Conjugation

φυσάω / φυσώ, φυσιέμαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	φυσάω, φυσώ	φυσήξω, φυσήσω	φυσιέμαι	φυσηχτώ, φυσηθώ
2 sg	φυσάς	φυσήξεις, φυσήσεις	φυσιέσαι	φυσηχτείς, φυσηθείς
3 sg	φυσάει, φυσά1	φυσήξει, φυσήσει	φυσιέται	φυσηχτεί, φυσηθεί
1 pl	φυσάμε, φυσούμε	φυσήξουμε, [‑ομε] , φυσήσουμε, [‑ομε]	φυσιόμαστε	φυσηχτούμε, φυσηθούμε
2 pl	φυσάτε	φυσήξετε, φυσήσετε	φυσιέστε, (‑ιόσαστε)	φυσηχτείτε, φυσηθείτε
3 pl	φυσάνε, φυσάν, φυσούν(ε)	φυσήξουν(ε), φυσήσουν(ε)	φυσιούνται, (‑ιόνται)	φυσηχτούν(ε), φυσηθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	φυσούσα, φύσαγα	φύσηξα, φύσησα	φυσιόμουν(α)	φυσήχτηκα, φυσήθηκα
2 sg	φυσούσες, φύσαγες	φύσηξες, φύσησες	φυσιόσουν(α)	φυσήχτηκες, φυσήθηκες
3 sg	φυσούσε, φύσαγε1	φύσηξε, φύσησε1	φυσιόταν(ε)	φυσήχτηκε, φυσήθηκε
1 pl	φυσούσαμε, φυσάγαμε	φυσήξαμε, φυσήσαμε	φυσιόμασταν, (‑ιόμαστε)	φυσηχτήκαμε, φυσηθήκαμε
2 pl	φυσούσατε, φυσάγατε	φυσήξατε, φυσήσατε	φυσιόσασταν, (‑ιόσαστε)	φυσηχτήκατε, φυσηθήκατε
3 pl	φυσούσαν(ε), φύσαγαν, (φυσάγανε)	φύσηξαν, φυσήξαν(ε), φύσησαν, φυσήσαν(ε)	φυσιόνταν(ε), φυσιόντουσαν, φυσιούνταν	φυσήχτηκαν, φυσηχτήκαν(ε), φυσήθηκαν, φυσηθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα φυσάω, θα φυσώ ➤	θα φυσήξω/φυσήσω ➤	θα φυσιέμαι ➤	θα φυσηχτώ/φυσηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα φυσάς, …	θα φυσήξεις/φυσήσεις, …	θα φυσιέσαι, …	θα φυσηχτείς/φυσηθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … φυσήξει/φυσήσει   έχω, έχεις, … φυσηγμένο/φυσημένο, -η, -ο ➤		έχω, έχεις, … φυσηχτεί/φυσηθεί   είμαι, είσαι, … φυσηγμένος/φυσημένος, -η, -ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … φυσήξει/φυσήσει   είχα, είχες, … φυσηγμένο/φυσημένο, -η, -ο		είχα, είχες, … φυσηχτεί/φυσηθεί   ήμουν, ήσουν, … φυσηγμένος/φυσημένος, -η, -ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … φυσήξει/φυσήσει   θα έχω, θα έχεις, … φυσηγμένο/φυσημένο, -η, -ο		θα έχω, θα έχεις, … φυσηχτεί/φυσηθεί   θα είμαι, θα είσαι, … φυσηγμένος/φυσημένος, -η, -ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	φύσα, φύσαγε	φύσηξε, φύσηχ' 2 - φύσησε, φύσα	—	φυσήξου, φυσήσου
2 pl	φυσάτε	φυσήξτε, φυσήχτε3 - φυσήστε	φυσιέστε	φυσηχτείτε, φυσηθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	φυσώντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας φυσήξει ➤		φυσηγμένος/φυσημένος, -η, -ο ➤
Nonfinite form➤	φυσήξει, φυσήσει		φυσηχτεί, φυσηθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Also impersonal  2. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. φύσηχ' το ("blow it!")  3. Colloquial.  • The second forms with -ησ- in active and -ηθ- in passive, are less frequent.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• αναφύσημα n (anafýsima)
• αναφυσώ (anafysó, “blow with force”)
• αναφυσητό n (anafysitó)
• εμφύσημα n (emfýsima)
• εμφυσηματικός (emfysimatikós)
• εμφύσηση f (emfýsisi)
• εμφυσώ (emfysó)
• ξεφυσάω (xefysáo), ξεφυσώ (xefysó)
• φυσάει (fysáei) (passive equivalent)
• φυσαλίδα f (fysalída, “bubble; blister”)
• φυσαρμόνικα f (fysarmónika, “harmonica”)
• φυσερό n (fyseró, “bellows”)
• φύσημα n (fýsima)
• φυσητήρας m (fysitíras, “bellows; sperm whale”)
• φυσητικός (fysitikós)
• φυσητός (fysitós)
• φύσιγγα f (fýsinga)
• φυσίγγι n (fysíngi)
• φυσίγγιο n (fysíngio)
• φυσιγγιοθήκη f (fysingiothíki)
• φυσομανάω (fysomanáo)
• φυσούνα f (fysoúna)