учи

Bulgarian

Pronunciation

• у́чи: IPA^(key): [ˈut͡ʃi] (present indicative and aorist)

• учи́: IPA^(key): [uˈt͡ʃi] (aorist and imperative)

Verb

у́чи • (úči)

1. third-person singular present indicative of у́ча (úča)

Verb

у́чи or учи́ • (úči or učí)

1. second/third-person singular aorist indicative of у́ча (úča)

Verb

учи́ • (učí)

1. second-person singular imperative of у́ча (úča)

---

Macedonian

Etymology

From Proto-Slavic *učiti (“to teach”).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈut͡ʃi]

Verb

учи • (uči) impf (perfective научи)

1. (transitive) to learn, study
2. (transitive) to teach

Conjugation

Conjugation of учи (imperfective, present in -и)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	учел	—	adjectival participle	учен
feminine	учела	—	adverbial participle	учејќи
neuter	учело	—	verbal noun	учење
plural	учеле	—	perfect participle	учено
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	учам	учев	—	—
2nd singular	учиш	учеше	—	учи
3rd singular	учи	учеше	—	—
1st plural	учиме	учевме	—	—
2nd plural	учите	учевте	—	учете
3rd plural	учат	учеа	—	—
Compound tenses
perfect	сум учел		present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle
има-perfect	имам учено		present of има + perfect participle
pluperfect	бев учел		imperfect of сум + imperfect l-participle
има-pluperfect	имав учено		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум имал учено		perfect of има + perfect participle
future	ќе учам		ќе + present
има-future	ќе имам учено		future of има + perfect participle
future in the past	ќе учев		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе имав учено		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум учел		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум имал учено		future reported of има + perfect participle
conditional	би учел		би + imperfect l-participle
има-conditional	би имал учено		conditional of има + perfect participle

Synonyms

• студира (studira)
• образова (obrazova)
• едуцира (educira)

Derived terms

• изучен (izučen)
• изучи (izuči)
• изучува (izučuva)
• научен (naučen)
• научи (nauči)
• научува (naučuva)
• обучен (obučen)
• обучи (obuči)
• обучува (obučuva)
• одучен (odučen)
• одучи (oduči)
• одучува (odučuva)
• подучен (podučen)
• подучи (poduči)
• подучува (podučuva)
• поучен (poučen)
• поучи (pouči)
• поучува (poučuva)
• преучен (preučen)
• преучи (preuči)
• приучен (priučen)
• приучи (priuči)
• приучува (priučuva)
• проучен (proučen)
• проучи (prouči)
• проучува (proučuva)
• учење n (učenje)
• учен (učen)
• ученик m (učenik)
• учениче n (učeniče)
• ученичка f (učenička)
• ученички (učenički)
• ученост f (učenost)
• училиште m (učilište)
• училиштен (učilišten)
• училница f (učilnica)
• учител m (učitel)
• учителка f (učitelka)
• учителски (učitelski)
• учителствува (učitelstvuva)

 

Related terms

• наука f (nauka)
• научен (naučen)
• обука f (obuka)
• одука f (oduka)
• поука f (pouka)
• поучно (poučno)
• ука f (uka)
• учебен (učeben)
• учебник m (učebnik)
• учебникар m (učebnikar)
• учебникарство n (učebnikarstvo)
• учебнички (učebnički)

 

See also

• едукација f (edukacija)
• занает m (zanaet)
• колеџ m (koledž)
• курс m (kurs)
• образование n (obrazovanie)
• универзитет m (univerzitet)
• факултет m (fakultet)
• школа f (škola)
• школо n (školo)

 

---

Russian

Pronunciation

• IPA^(key): [ʊˈt͡ɕi]

• Audio

  (file)

Verb

учи́ • (učí)

1. second-person singular imperative imperfective of учи́ть (učítʹ)