حیوان

See also: حيوان

Chagatai

Etymology

From Arabic حَيَوَان (ḥayawān).

Noun

حیوان • (haywan) (plural حیوانلار)

1. animal

   Synonym: جانور (janwar)

Declension

Declension of حیوان (haywan)

singular plural nominative حیوان haywan حیوانلار haywanlär genitive حیواننینگ haywanning حیوانلارنینگ haywanlärning definite accusative حیواننی haywanni حیوانلارنی haywanlärni dative حیوانغە haywangä حیوانلارغە haywanlärgä ablative حیواندین haywandin حیوانلاردین haywanlärdin locative حیواندە haywandä حیوانلاردە haywanlärdä possessive forms first person singular singular plural nominative حیوانیم haywanim حیوانلاریم haywanlärim genitive حیوانیمنینگ haywanimning حیوانلاریمنینگ haywanlärimning definite accusative حیوانیمنی haywanimni حیوانلاریمنی haywanlärimni dative حیوانیمغە haywanimgä حیوانلاریمغە haywanlärimgä ablative حیوانیمدین haywanimdin حیوانلاریمدین haywanlärimdin locative حیوانیمدە haywanimdä حیوانلاریمدە haywanlärimdä second person singular* singular plural nominative حیوانینگ haywaning حیوانلارینگ haywanläring genitive حیوانینگنینگ haywaningning حیوانلارینگنینگ haywanläringning definite accusative حیوانینگنی haywaningni حیوانلارینگنی haywanläringni dative حیوانینگغە haywaninggä حیوانلارینگغە haywanläringgä ablative حیوانینگدین haywaningdin حیوانلارینگدین haywanläringdin locative حیوانینگدە haywaningdä حیوانلارینگدە haywanläringdä third person singular singular plural nominative حیوانی haywani حیوانلاری haywanläri genitive حیوانینینگ haywanining حیوانلارینینگ haywanlärining definite accusative حیوانینی haywanini حیوانلارینی haywanlärini dative حیوانیغە haywanigä حیوانلاریغە haywanlärigä ablative حیوانیدین haywanidin حیوانلاریدین haywanläridin locative حیوانیدە haywanidä حیوانلاریدە haywanläridä first person plural singular plural nominative حیوانیمیز haywanimiz حیوانلاریمیز haywanlärimiz genitive حیوانیمیزنینگ haywanimizning حیوانلاریمیزنینگ haywanlärimizning definite accusative حیوانیمیزنی haywanimizni حیوانلاریمیزنی haywanlärimizni dative حیوانیمیزغە haywanimizgä حیوانلاریمیزغە haywanlärimizgä ablative حیوانیمیزدین haywanimizdin حیوانلاریمیزدین haywanlärimizdin locative حیوانیمیزدە haywanimizdä حیوانلاریمیزدە haywanlärimizdä second person plural* singular plural nominative حیوانینگیز haywaningiz حیوانلارینگیز haywanläringiz حیوانینگلار haywaninglär حیوانلارینگلار haywanläringlär genitive حیوانینگیزنینگ haywaningizning حیوانلارینگیزنینگ haywanläringizning حیوانینگلارنینگ haywaninglärning حیوانلارینگلارنینگ haywanläringlärning definite accusative حیوانینگیزنی haywaningizni حیوانلارینگیزنی haywanläringizni حیوانینگلارنی haywaninglärni حیوانلارینگلارنی haywanläringlärni dative حیوانینگیزغە haywaningizgä حیوانلارینگیزغە haywanläringizgä حیوانینگلارغە haywaninglärgä حیوانلارینگلارغە haywanläringlärgä ablative حیوانینگیزدین haywaningizdin حیوانلارینگیزدین haywanläringizdin حیوانینگلاردین haywaninglärdin حیوانلارینگلاردین haywanläringlärdin locative حیوانینگیزدە haywaningizdä حیوانلارینگیزدە haywanläringizdä حیوانینگلاردە haywaninglärdä حیوانلارینگلاردە haywanläringlärdä third person plural singular plural nominative حیوانلاری haywanläri حیوانلاری haywanläri حیوانی haywani حیوانلاری haywanläri genitive حیوانلارینینگ haywanlärining حیوانلارینینگ haywanlärining حیوانینینگ haywanining حیوانلارینینگ haywanlärining definite accusative حیوانلارینی haywanlärini حیوانلارینی haywanlärini حیوانینی haywaninglärni حیوانلارینی haywanläringlärni dative حیوانلاریغە haywanlärigä حیوانلاریغە haywanlärigä حیوانیغە haywanigä حیوانلاریغە haywanlärigä ablative حیوانلاریدین haywanläridin حیوانلاریدین haywanläridin حیوانیدین haywanidin حیوانلاریدین haywanläridin locative حیوانلاریدە haywanläridä حیوانلاریدە haywanläridä حیوانیدە haywanidä حیوانلاریدە haywanläridä *second person singular forms are informal, for polite second person singular forms use second person plural forms

Descendants

• Uyghur: ھايۋان (haywan)
• Uzbek:

  Latin script: hayvon

  Cyrillic script: ҳайвон

Further reading

• Schluessel, Eric (2018), “حیوان”, in An Introduction to Chaghatay: A Graded Textbook for Reading Central Asian Sources‎^[1], Michigan Publishing, page 247

Khalaj

Noun

حَیوان (həyvân) (definite accusative حَیوانؽ, plural حَیوانلار)

1. Arabic spelling of həyvân (“animal”)

Declension

Declension of حیوان

	singular	plural
nominative	حیوان	حیوانلار
genitive	حیوانؽݧ	حیوانلارؽݧ
dative	حیوانقا	حیوانلارقا
definite accusative	حیوانؽ	حیوانلارؽ
locative	حیوانچا	حیوانلارچا
ablative	حیواندا	حیوانلاردا
instrumental	حیوانلا	حیوانلارلا
equative	حیوانوارا	حیوانلاروارا

Ottoman Turkish

حیوانات

Alternative forms

• հայվան (hayvan) — Armeno-Turkish

Etymology

Etymology tree

Arabic حَيَوَان (ḥayawān)bor.

Ottoman Turkish حیوان

Borrowed from Arabic حَيَوَان (ḥayawān).

Noun

حیوان • (hayvan) (plural حیوانات (hayvanat))

1. animal, any multicellular organism in the clade Animalia

   Synonym: جانور (canavar)

2. (figuratively) brute, beast, a person who behaves in an uncivilized manner
3. beast of burden, draught animal, any animal that carries or pulls a load

Derived terms

• حیوان ناطق (hayvan-ı natık, “human, man”)
• حیوانجه (hayvanca, “brutal, wild”)
• حیوانلق (hayvanlık, “brutishness, brutality”)
• حیوانی (hayvanı, “pertaining to animals”)

Related terms

• حیوانیت (hevaniyet)

Descendants

• Turkish: hayvan
• → Albanian: hajvan
• → Armenian: հայվան (hayvan)
• → Greek: χαϊβάνι (chaïváni)
• → Macedonian: ајван (ajvan)
• → Serbo-Croatian: hajvan / хајван

Further reading

• Çağbayır, Yaşar (2007), “hayvan”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 1917
• Kélékian, Diran (1911), “حیوان”, in Dictionnaire turc-français‎^[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 524
• Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687), “Animal”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum‎^[3], Vienna, column 63
• Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680), “حیوان”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum‎^[4], Vienna, column 1828
• Nişanyan, Sevan (2002–), “hayvan”, in Nişanyan Sözlük
• Redhouse, James W. (1890), “حیوان”, in A Turkish and English Lexicon‎^[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 817

Persian

Etymology

Etymology tree

Arabic حَيَوَان (ḥayawān)bor.

Persian حیوان

Borrowed from Arabic حَيَوَان (ḥayawān).

Pronunciation

• (Classical Persian) IPA^(key): /haj.ˈwaːn/

 

• (Dari, formal) IPA^(key): [häj.wɑ́ːn]

• (Dari, formal) IPA^(key): [häj.wɑ́ːn]
  • (Kabuli) IPA^(key): [ʔäj.wɑ́ːn]
  • (Hazaragi) IPA^(key): [ʔäj.wɔ́ːn]

• (Iran, formal) IPA^(key): [hej.vɒ́ːn]

• (Tajik, formal) IPA^(key): [häj.vɔ́n]

Readings
Classical reading?	haywān
Dari reading?	haywān
Iranian reading?	heyvân
Tajik reading?	hayvon

• Rhymes: -ɑːn

Noun

حیوان • (haywān / heyvân) (plural حیوانات (haywānāt / heyvânât), or حیوانان (haywānān / heyvânân), Tajik spelling ҳайвон)

1. animal

   Synonym: جانور (jānwar / jânvar)

   حیوان وحشی ― heyvân-e vahši ― wild animal

2. (offensive) beast, brute; person who behaves wildly
3. (literary) life, vital force; (in particular) eternal life

   Synonym: حیات (hayāt / hayât)

   آب حیوان ― âb-e heyvân ― water of life

   • c. 1260s, Jalāl ad-Dīn Mohammad Rūmī, translated by Reynold A. Nicholson, مثنوی معنوی [Masnavi-ye-Ma'navi], volume I, verse 2596:

     آب حیوان خوان مخوان این را سخن / روح نو بین در تن حرف کهن

     âb-i-haywân xwân maxwân en râ suxan / rûh-i-naw ben dar tan-i-harf-i-kuhan

     Call it the Water of Life, call it not a discourse: behold the new spirit in the body of the old letter!.

Descendants

• → Azerbaijani: heyvan
  • → Talysh: həyvon

Punjabi

Etymology

Etymology tree

Arabic حَيَوَان (ḥayawān)bor.

Classical Persian حَیْوَان (haywān)bor.

Punjabi حیوان

Borrowed from Classical Persian حَیْوَان (haywān), borrowed from Arabic حَيَوَان (ḥayawān).

Noun

حیوان • (haivān) m (Gurmukhi spelling ਹੈਵਾਨ)

1. animal; beast

   Synonym: جانور (jānvar)

Urdu

Etymology

Etymology tree

Arabic حَيَوَان (ḥayawān)bor.

Classical Persian حَیْوَان (haywān)bor.

Urdu حَیوان (haivān)

Borrowed from Classical Persian حَیْوَان (haywān), borrowed from Arabic حَيَوَان (ḥayawān).

Pronunciation

• (Standard Urdu) IPA^(key): /ɦɛː.ʋɑːn/

Noun

حَیوان • (haivān) m (formal plural حَیوَانات (haivānāt), Hindi spelling हैवान)

1. beast; animal

   Synonym: جانْوَر (jānvar)

Derived terms

• حَیْوانِیات (hayvāniyāt, “zoology”)
• حَیْوانِیَت (hayvāniyat, “bestiality”)
• حَیْوانی (hayvānī)