Jump to content

فكر

From Wiktionary, the free dictionary
See also: فکر

Arabic

[edit]

Etymology 1

[edit]
Root
ف ك ر (f k r)
6 terms

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

فَكَرَ (fakara) I (non-past يَفْكُرُ (yafkuru), verbal noun فَكْر (fakr))

  1. (construed with فِي (), uncommon) to think, ponder over
Conjugation
[edit]
Conjugation of فَكَرَ (I, sound, a ~ u, impersonal passive, verbal noun فَكْر)
verbal noun
الْمَصْدَر
فَكْر
fakr
active participle
اِسْم الْفَاعِل
فَاكِر
fākir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَفْكُور
mafkūr
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m فَكَرْتُ
fakartu
فَكَرْتَ
fakarta
فَكَرَ
fakara
فَكَرْتُمَا
fakartumā
فَكَرَا
fakarā
فَكَرْنَا
fakarnā
فَكَرْتُمْ
fakartum
فَكَرُوا
fakarū
f فَكَرْتِ
fakarti
فَكَرَتْ
fakarat
فَكَرَتَا
fakaratā
فَكَرْتُنَّ
fakartunna
فَكَرْنَ
fakarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَفْكُرُ
ʔafkuru
تَفْكُرُ
tafkuru
يَفْكُرُ
yafkuru
تَفْكُرَانِ
tafkurāni
يَفْكُرَانِ
yafkurāni
نَفْكُرُ
nafkuru
تَفْكُرُونَ
tafkurūna
يَفْكُرُونَ
yafkurūna
f تَفْكُرِينَ
tafkurīna
تَفْكُرُ
tafkuru
تَفْكُرَانِ
tafkurāni
تَفْكُرْنَ
tafkurna
يَفْكُرْنَ
yafkurna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَفْكُرَ
ʔafkura
تَفْكُرَ
tafkura
يَفْكُرَ
yafkura
تَفْكُرَا
tafkurā
يَفْكُرَا
yafkurā
نَفْكُرَ
nafkura
تَفْكُرُوا
tafkurū
يَفْكُرُوا
yafkurū
f تَفْكُرِي
tafkurī
تَفْكُرَ
tafkura
تَفْكُرَا
tafkurā
تَفْكُرْنَ
tafkurna
يَفْكُرْنَ
yafkurna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَفْكُرْ
ʔafkur
تَفْكُرْ
tafkur
يَفْكُرْ
yafkur
تَفْكُرَا
tafkurā
يَفْكُرَا
yafkurā
نَفْكُرْ
nafkur
تَفْكُرُوا
tafkurū
يَفْكُرُوا
yafkurū
f تَفْكُرِي
tafkurī
تَفْكُرْ
tafkur
تَفْكُرَا
tafkurā
تَفْكُرْنَ
tafkurna
يَفْكُرْنَ
yafkurna
imperative
الْأَمْر
m اُفْكُرْ
ufkur
اُفْكُرَا
ufkurā
اُفْكُرُوا
ufkurū
f اُفْكُرِي
ufkurī
اُفْكُرْنَ
ufkurna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m فُكِرَ
fukira
f
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m يُفْكَرُ
yufkaru
f
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m يُفْكَرَ
yufkara
f
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m يُفْكَرْ
yufkar
f
References
[edit]

Etymology 2

[edit]

Intensive of فَكَرَ (fakara, to think).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /fak.ka.ra/
  • Audio:(file)

Verb

[edit]

فَكَّرَ (fakkara) II (non-past يُفَكِّرُ (yufakkiru), verbal noun تَفْكِير (tafkīr))

  1. to reflect, to meditate, to contemplate
  2. to think
    • 609–632 CE, Qur'an, 74:18:
      إِنَّهُۥ فَكَّرَ وَقَدَّرَ
      ʔinnahū fakkara wa-qaddara
      he contemplated and determined
    • Al-Mutanabbi, آخر ما الملك معزى به:
      لَوْ فَكَّرَ الْعَاشِقُ فِي مُنْتَهَى / حُسْنِ الَّذِي يَسْبِيهِ لَمْ يَسْبِهِ
      law fakkara al-ʕāšiqu fī muntahā / ḥusni llaḏī yasbīhi lam yasbihi
      (please add an English translation of this quotation)
    • 2020, لك, →ISBN, page 399:
      وَهَٰذَا دَفَعَنِي إِلَم مُرَاجَعَةِ السُّؤَالِ الَّذِي كُنْتُ أَطْرَحُهُ بِخُصُوص «نيوتن» وَتُفَّاحَتِهِ: «مَا الَّذِي جَعَلَهُ يُفَكِّرُ فِي ذَٰلِكَ ٱلِٱتِّجَاهِ؟ أَمْ أَنَّ صِيَاغَةَ السُّؤَالِ يَجِبُ أن تعدل إلى التالي: «مَنِ» الَّذِي جَعَلَهُ يُفَكِّرُ فِي ذَٰلِكَ ٱلِٱتِّجَاهِ؟ هُنَا يَطْرَحُ تَسَاؤُلُنَا الْوُجُودِيُّ الْأَسَاسِيُّ وَٱلْمُتَكَرِّرُ نَفْسَهُ: ...
      (please add an English translation of this quotation)
  3. to consider
Conjugation
[edit]
Conjugation of فَكَّرَ (II, sound, full passive, verbal noun تَفْكِير)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَفْكِير
tafkīr
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُفَكِّر
mufakkir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُفَكَّر
mufakkar
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m فَكَّرْتُ
fakkartu
فَكَّرْتَ
fakkarta
فَكَّرَ
fakkara
فَكَّرْتُمَا
fakkartumā
فَكَّرَا
fakkarā
فَكَّرْنَا
fakkarnā
فَكَّرْتُمْ
fakkartum
فَكَّرُوا
fakkarū
f فَكَّرْتِ
fakkarti
فَكَّرَتْ
fakkarat
فَكَّرَتَا
fakkaratā
فَكَّرْتُنَّ
fakkartunna
فَكَّرْنَ
fakkarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُفَكِّرُ
ʔufakkiru
تُفَكِّرُ
tufakkiru
يُفَكِّرُ
yufakkiru
تُفَكِّرَانِ
tufakkirāni
يُفَكِّرَانِ
yufakkirāni
نُفَكِّرُ
nufakkiru
تُفَكِّرُونَ
tufakkirūna
يُفَكِّرُونَ
yufakkirūna
f تُفَكِّرِينَ
tufakkirīna
تُفَكِّرُ
tufakkiru
تُفَكِّرَانِ
tufakkirāni
تُفَكِّرْنَ
tufakkirna
يُفَكِّرْنَ
yufakkirna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُفَكِّرَ
ʔufakkira
تُفَكِّرَ
tufakkira
يُفَكِّرَ
yufakkira
تُفَكِّرَا
tufakkirā
يُفَكِّرَا
yufakkirā
نُفَكِّرَ
nufakkira
تُفَكِّرُوا
tufakkirū
يُفَكِّرُوا
yufakkirū
f تُفَكِّرِي
tufakkirī
تُفَكِّرَ
tufakkira
تُفَكِّرَا
tufakkirā
تُفَكِّرْنَ
tufakkirna
يُفَكِّرْنَ
yufakkirna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُفَكِّرْ
ʔufakkir
تُفَكِّرْ
tufakkir
يُفَكِّرْ
yufakkir
تُفَكِّرَا
tufakkirā
يُفَكِّرَا
yufakkirā
نُفَكِّرْ
nufakkir
تُفَكِّرُوا
tufakkirū
يُفَكِّرُوا
yufakkirū
f تُفَكِّرِي
tufakkirī
تُفَكِّرْ
tufakkir
تُفَكِّرَا
tufakkirā
تُفَكِّرْنَ
tufakkirna
يُفَكِّرْنَ
yufakkirna
imperative
الْأَمْر
m فَكِّرْ
fakkir
فَكِّرَا
fakkirā
فَكِّرُوا
fakkirū
f فَكِّرِي
fakkirī
فَكِّرْنَ
fakkirna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m فُكِّرْتُ
fukkirtu
فُكِّرْتَ
fukkirta
فُكِّرَ
fukkira
فُكِّرْتُمَا
fukkirtumā
فُكِّرَا
fukkirā
فُكِّرْنَا
fukkirnā
فُكِّرْتُمْ
fukkirtum
فُكِّرُوا
fukkirū
f فُكِّرْتِ
fukkirti
فُكِّرَتْ
fukkirat
فُكِّرَتَا
fukkiratā
فُكِّرْتُنَّ
fukkirtunna
فُكِّرْنَ
fukkirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُفَكَّرُ
ʔufakkaru
تُفَكَّرُ
tufakkaru
يُفَكَّرُ
yufakkaru
تُفَكَّرَانِ
tufakkarāni
يُفَكَّرَانِ
yufakkarāni
نُفَكَّرُ
nufakkaru
تُفَكَّرُونَ
tufakkarūna
يُفَكَّرُونَ
yufakkarūna
f تُفَكَّرِينَ
tufakkarīna
تُفَكَّرُ
tufakkaru
تُفَكَّرَانِ
tufakkarāni
تُفَكَّرْنَ
tufakkarna
يُفَكَّرْنَ
yufakkarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُفَكَّرَ
ʔufakkara
تُفَكَّرَ
tufakkara
يُفَكَّرَ
yufakkara
تُفَكَّرَا
tufakkarā
يُفَكَّرَا
yufakkarā
نُفَكَّرَ
nufakkara
تُفَكَّرُوا
tufakkarū
يُفَكَّرُوا
yufakkarū
f تُفَكَّرِي
tufakkarī
تُفَكَّرَ
tufakkara
تُفَكَّرَا
tufakkarā
تُفَكَّرْنَ
tufakkarna
يُفَكَّرْنَ
yufakkarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُفَكَّرْ
ʔufakkar
تُفَكَّرْ
tufakkar
يُفَكَّرْ
yufakkar
تُفَكَّرَا
tufakkarā
يُفَكَّرَا
yufakkarā
نُفَكَّرْ
nufakkar
تُفَكَّرُوا
tufakkarū
يُفَكَّرُوا
yufakkarū
f تُفَكَّرِي
tufakkarī
تُفَكَّرْ
tufakkar
تُفَكَّرَا
tufakkarā
تُفَكَّرْنَ
tufakkarna
يُفَكَّرْنَ
yufakkarna

Etymology 3

[edit]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

فَكْر (fakrm

  1. verbal noun of فَكَرَ (fakara, to think) (form I)
  2. thinking
Declension
[edit]
Declension of noun فَكْر (fakr)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal فَكْر
fakr
الْفَكْر
al-fakr
فَكْر
fakr
nominative فَكْرٌ
fakrun
الْفَكْرُ
al-fakru
فَكْرُ
fakru
accusative فَكْرًا
fakran
الْفَكْرَ
al-fakra
فَكْرَ
fakra
genitive فَكْرٍ
fakrin
الْفَكْرِ
al-fakri
فَكْرِ
fakri

Etymology 4

[edit]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

فِكْر (fikrm (plural أَفْكَار (ʔafkār))

  1. thinking
  2. thought
  3. thoughtful attention
  4. idea
    لَا تَتَرَدَّدْ فِي مُشَارَكَةِ أَفْكَارِكَ.
    lā tataraddad fī mušārakati ʔafkārika.
    Don't hesitate to share your ideas.
Declension
[edit]
Declension of noun فِكْر (fikr)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal فِكْر
fikr
الْفِكْر
al-fikr
فِكْر
fikr
nominative فِكْرٌ
fikrun
الْفِكْرُ
al-fikru
فِكْرُ
fikru
accusative فِكْرًا
fikran
الْفِكْرَ
al-fikra
فِكْرَ
fikra
genitive فِكْرٍ
fikrin
الْفِكْرِ
al-fikri
فِكْرِ
fikri
dual indefinite definite construct
informal فِكْرَيْن
fikrayn
الْفِكْرَيْن
al-fikrayn
فِكْرَيْ
fikray
nominative فِكْرَانِ
fikrāni
الْفِكْرَانِ
al-fikrāni
فِكْرَا
fikrā
accusative فِكْرَيْنِ
fikrayni
الْفِكْرَيْنِ
al-fikrayni
فِكْرَيْ
fikray
genitive فِكْرَيْنِ
fikrayni
الْفِكْرَيْنِ
al-fikrayni
فِكْرَيْ
fikray
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal أَفْكَار
ʔafkār
الْأَفْكَار
al-ʔafkār
أَفْكَار
ʔafkār
nominative أَفْكَارٌ
ʔafkārun
الْأَفْكَارُ
al-ʔafkāru
أَفْكَارُ
ʔafkāru
accusative أَفْكَارًا
ʔafkāran
الْأَفْكَارَ
al-ʔafkāra
أَفْكَارَ
ʔafkāra
genitive أَفْكَارٍ
ʔafkārin
الْأَفْكَارِ
al-ʔafkāri
أَفْكَارِ
ʔafkāri
Descendants
[edit]
References
[edit]

Etymology 5

[edit]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

فِكَر (fikarf pl

  1. plural of فِكْرَة (fikra)

Moroccan Arabic

[edit]

Etymology

[edit]

From Arabic فَكَّرَ (fakkara).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

فكر (fakkar) II (non-past يفكر (yfakkar))

  1. to think
    كنفكر شنو نعمل.kanfakkar šnu naʕmalI am thinking on what to do.
  2. to cause to think of, to remind
    فكرني نشرب دواي.fakkarni nušrub dwāyRemind me to take my medicine.

Conjugation

[edit]
Conjugation of فكر
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m فكّرت (fakkart) فكّرتي (fakkarti) فكّر (fakkar) فكّرنا (fakkarna) فكّرتوا (fakkartu) فكّروا (fakkru)
f فكّرت (fakkrāt)
non-past m نفكّر (nfakkar) تفكّر (tfakkar) يفكّر (yfakkar) نفكّروا (nfakkru) تفكّروا (tfakkru) يفكّروا (yfakkru)
f تفكّري (tfakkri) تفكّر (tfakkar)
imperative m فكّر (fakkar) فكّروا (fakkru)
f فكّري (fakkri)
[edit]

Ottoman Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Arabic فِكْر (fikr).

Noun

[edit]

فكر (fikr)

  1. thought, idea
[edit]

Descendants

[edit]

References

[edit]

South Levantine Arabic

[edit]

Etymology 1

[edit]

From Arabic فَكَّرَ (fakkara).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

فكّر (fakkar) II (present بفكّر (bifakker))

  1. to think, to think about (+ في)
  2. to think, to consider, to believe (that something is the case)
    Synonyms: اعتقد (iʕtaqad), ظنّ (ẓann)
Conjugation
[edit]
Conjugation of فكر
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m فكّرت (fakkart) فكّرت (fakkart) فكّر (fakkar) فكّرنا (fakkarna) فكّرتو (fakkartu) فكّرو (fakkaru)
f فكّرتي (fakkarti) فكّرت (fakkarat)
present m بفكّر (bafakkir) بتفكّر (bitfakkir) بفكّر (bifakkir) منفكّر (minfakkir) بتفكّرو (bitfakkru) بفكّرو (bifakkru)
f بتفكّري (bitfakkri) بتفكّر (bitfakkir)
subjunctive m افكّر (afakkir) تفكّر (tfakkir) يفكّر (yfakkir) نفكّر (nfakkir) تفكّرو (tfakkru) يفكّرو (yfakkru)
f تفكّري (tfakkri) تفكّر (tfakkir)
imperative m فكّر (fakkir) فكّرو (fakkru)
f فكّري (fakkri)

Etymology 2

[edit]

From Arabic فِكْر (fikr).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

فكر (fikrm (plural أفكار (ʔafkār))

  1. thought, notion
  2. intention
See also
[edit]