कवि

See also: कवी

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit कवि (kaví).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkə.vi/
• (traditional) IPA^(key): /ˈkə.vɪ/

Noun

कवि • (kavi) m

1. poet

---

Marathi

Noun

कवि • (kavi) m

1. poet

---

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *kawHíṣ, from Proto-Indo-Iranian *káwHiš (“seer, saint, poet”), from Proto-Indo-European *(s)kowh₁is, from *(s)kewh₁- (“to observe, to perceive”). Cognate with Avestan 𐬐𐬀𐬎𐬎𐬌 (kauui), Ancient Greek κῦδος (kûdos), Latin caveō, Old Armenian ցուցանեմ (cʻucʻanem, “I show”) and English show.

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /kɐ.ʋí/
• (Classical) IPA^(key): /ˈkɐ.ʋi/

Noun

कवि • (kaví) stem, m

1. wise man, sage, seer, prophet
   • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 6.32.2:

     स मातरा सूर्येणा कवीनामवासयद्रुजदद्रिं गृणानः।
     स्वाधीभिरृक्वभिर्वावशान उदुस्रियाणामसृजन्निदानम्॥

     sa mātarā sūryeṇā kavīnāmavāsayadrujadadriṃ gṛṇānaḥ.
     svādhībhirṛkvabhirvāvaśāna udusriyāṇāmasṛjannidānam.

     Amid the sages, with the Sun he brightened the Parents: glorified, he burst the mountain;
     And, roaring with the holy-thoughted singers, he loosed the bond that held the beams of Morning.

2. a singer, bard, poet
3. thinker, intelligent man, man of understanding, leader
4. (figuratively) name of the gates of the sacrificial enclosure (compare कवष् (kaváṣ))

Declension

Masculine i-stem declension of कवि (kaví)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	कविः kavíḥ	कवी kavī́	कवयः kaváyaḥ
Vocative	कवे káve	कवी kávī	कवयः kávayaḥ
Accusative	कविम् kavím	कवी kavī́	कवीन् kavī́n
Instrumental	कविना / कव्या¹ kavínā / kavyā́¹	कविभ्याम् kavíbhyām	कविभिः kavíbhiḥ
Dative	कवये kaváye	कविभ्याम् kavíbhyām	कविभ्यः kavíbhyaḥ
Ablative	कवेः / कव्यः¹ kavéḥ / kavyáḥ¹	कविभ्याम् kavíbhyām	कविभ्यः kavíbhyaḥ
Genitive	कवेः / कव्यः¹ kavéḥ / kavyáḥ¹	कव्योः kavyóḥ	कवीनाम् kavīnā́m
Locative	कवौ / कवा¹ kavaú / kavā́¹	कव्योः kavyóḥ	कविषु kavíṣu
Notes	¹Vedic

Descendants

• → Hindi: कवि (kavi)
• → Malay: kawi
• → Marathi: कवि (kavi)
• → Bengali: কবি (kobi)
• → Telugu: కవి (kavi)
• → Kannada: ಕವಿ (kavi)
• → Thai: กวี (gà-wii)

Adjective

कवि • (kaví) stem

1. gifted with insight, intelligent, knowing, enlightened, wise, sensible, prudent, skilful, cunning
   • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 1.11.4:

     पुरां भिन्दुर्युवा कविरमितौजा अजायत।
     इन्द्रो विश्वस्य कर्मणो धर्ता वज्री पुरुष्टुतः॥

     purāṃ bhinduryuvā kaviramitaujā ajāyata.
     indro viśvasya karmaṇo dhartā vajrī puruṣṭutaḥ.

     Crusher of forts, the young, the wise, of strength unmeasured, was he born
     Sustainer of each sacred rite, Indra, the Thunderer, much-extolled.

Declension

Masculine i-stem declension of कवि
Nom. sg.	कविः (kaviḥ)
Gen. sg.	कवेः (kaveḥ)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	कविः (kaviḥ)	कवी (kavī)	कवयः (kavayaḥ)
Vocative	कवे (kave)	कवी (kavī)	कवयः (kavayaḥ)
Accusative	कविम् (kavim)	कवी (kavī)	कवीन् (kavīn)
Instrumental	कविना (kavinā)	कविभ्याम् (kavibhyām)	कविभिः (kavibhiḥ)
Dative	कवये (kavaye)	कविभ्याम् (kavibhyām)	कविभ्यः (kavibhyaḥ)
Ablative	कवेः (kaveḥ)	कविभ्याम् (kavibhyām)	कविभ्यः (kavibhyaḥ)
Genitive	कवेः (kaveḥ)	कव्योः (kavyoḥ)	कवीनाम् (kavīnām)
Locative	कवौ (kavau)	कव्योः (kavyoḥ)	कविषु (kaviṣu)

Feminine i-stem declension of कवि
Nom. sg.	कविः (kaviḥ)
Gen. sg.	कव्याः / कवेः (kavyāḥ / kaveḥ)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	कविः (kaviḥ)	कवी (kavī)	कवयः (kavayaḥ)
Vocative	कवे (kave)	कवी (kavī)	कवयः (kavayaḥ)
Accusative	कविम् (kavim)	कवी (kavī)	कवीः (kavīḥ)
Instrumental	कव्या (kavyā)	कविभ्याम् (kavibhyām)	कविभिः (kavibhiḥ)
Dative	कव्यै / कवये (kavyai / kavaye)	कविभ्याम् (kavibhyām)	कविभ्यः (kavibhyaḥ)
Ablative	कव्याः / कवेः (kavyāḥ / kaveḥ)	कविभ्याम् (kavibhyām)	कविभ्यः (kavibhyaḥ)
Genitive	कव्याः / कवेः (kavyāḥ / kaveḥ)	कव्योः (kavyoḥ)	कवीनाम् (kavīnām)
Locative	कव्याम् / कवौ (kavyām / kavau)	कव्योः (kavyoḥ)	कविषु (kaviṣu)

Neuter i-stem declension of कवि
Nom. sg.	कवि (kavi)
Gen. sg.	कविनः (kavinaḥ)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	कवि (kavi)	कविनी (kavinī)	कवीनि (kavīni)
Vocative	कवि (kavi)	कविनी (kavinī)	कवीनि (kavīni)
Accusative	कवि (kavi)	कविनी (kavinī)	कवीनि (kavīni)
Instrumental	कविना (kavinā)	कविभ्याम् (kavibhyām)	कविभिः (kavibhiḥ)
Dative	कविने (kavine)	कविभ्याम् (kavibhyām)	कविभ्यः (kavibhyaḥ)
Ablative	कविनः (kavinaḥ)	कविभ्याम् (kavibhyām)	कविभ्यः (kavibhyaḥ)
Genitive	कविनः (kavinaḥ)	कविनोः (kavinoḥ)	कवीनाम् (kavīnām)
Locative	कविनि (kavini)	कविनोः (kavinoḥ)	कविषु (kaviṣu)

References

• “कवि” in Carl Cappeller, A Sanskrit–English Dictionary: Based upon the St. Petersburg Lexicons, Strasbourg: Karl J. Trübner, 1891, →OCLC, page 114.
• Monier Williams (1899) “कवि”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 0264.
• Arthur Anthony Macdonell (1893) “कवि”, in A practical Sanskrit dictionary with transliteration, accentuation, and etymological analysis throughout, London: Oxford University Press, page 065
• Horace Hayman Wilson, A dictionary in Sanscrit and English, 2nd ed., Calcutta: Education Press, Circular Road, 1832, page 204