aanzien

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaːn.zin/

• audio:

  (file)

• Hyphenation: aan‧zien

Etymology 1

From aan +‎ zien.

Verb

aanzien

1. (transitive) to watch, to view
2. (transitive) to view as, to take for, to mistake for

   Ik zag een vos aan voor een hond.

   I mistook a fox for a dog.

Inflection

Conjugation of aanzien (strong class 5, irregular, separable)
infinitive	aanzien
past singular	zag aan
past participle	aangezien
infinitive	aanzien
gerund	aanzien n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	zie aan	zag aan	aanzie	aanzag
2nd person sing. (jij)	ziet aan	zag aan	aanziet	aanzag
2nd person sing. (u)	ziet aan	zag aan	aanziet	aanzag
2nd person sing. (gij)	ziet aan	zaagt aan	aanziet	aanzaagt
3rd person singular	ziet aan	zag aan	aanziet	aanzag
plural	zien aan	zagen aan	aanzien	aanzagen
subjunctive sing.1	zie aan	zage aan	aanzie	aanzage
subjunctive plur.1	zien aan	zagen aan	aanzien	aanzagen
imperative sing.	zie aan
imperative plur.1	ziet aan
participles	aanziend	aangezien
1) Archaic.

Derived terms

• aangezien
• aanzicht

Etymology 2

Gerund of the verb aanzien.

Noun

aanzien n (uncountable)

1. prestige

Derived terms

• aanzienlijk
• ten aanzien van

Anagrams

• zien aan