bevinden

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From Middle Dutch bevinden, from Old Dutch bifindan. Equivalent to be- +‎ vinden.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /bəˈvɪndə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: be‧vin‧den
  • Rhymes: -ɪndən

Verb

[edit]

bevinden

  1. (transitive) to discover, to find
  2. (reflexive) to be located, to find oneself
    Onder de mantel bevindt zich een vloeibare buitenkern (waarin het aardmagnetisch veld wordt opgewekt) en een vaste binnenkern.
    Under the mantle are located a fluid outer core (in which the Earth's magnetic field is generated) and a fixed inner core.

Conjugation

[edit]
Conjugation of bevinden (strong class 3a, prefixed)
infinitive bevinden
past singular bevond
past participle bevonden
infinitive bevinden
gerund bevinden n
present tense past tense
1st person singular bevind bevond
2nd person sing. (jij) bevindt, bevind2 bevond
2nd person sing. (u) bevindt bevond
2nd person sing. (gij) bevindt bevondt
3rd person singular bevindt bevond
plural bevinden bevonden
subjunctive sing.1 bevinde bevonde
subjunctive plur.1 bevinden bevonden
imperative sing. bevind
imperative plur.1 bevindt
participles bevindend bevonden
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]
  • Negerhollands: bevind