bezeren

Dutch

Etymology

From Middle Dutch beseren. Equivalent to (deprecated template usage) be- +‎ zeer +‎ -en.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈzeːrə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧ze‧ren
• Rhymes: -eːrən

Verb

bezeren

1. (transitive) to hurt, cause pain and/or injury

   Pas op dat je die tere plantjes niet bezeert.

   Take care not to hurt those tender plants.

2. (reflexive) to hurt oneself, to get hurt

Inflection

Conjugation of bezeren (weak, prefixed)
infinitive	bezeren
past singular	bezeerde
past participle	bezeerd
infinitive	bezeren
gerund	bezeren n
	present tense	past tense
1st person singular	bezeer	bezeerde
2nd person sing. (jij)	bezeert, bezeer2	bezeerde
2nd person sing. (u)	bezeert	bezeerde
2nd person sing. (gij)	bezeert	bezeerde
3rd person singular	bezeert	bezeerde
plural	bezeren	bezeerden
subjunctive sing.1	bezere	bezeerde
subjunctive plur.1	bezeren	bezeerden
imperative sing.	bezeer
imperative plur.1	bezeert
participles	bezerend	bezeerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Synonyms

• kneuzen
• kwetsen
• pijn doen