blauw

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From Middle Dutch blau, from Old Dutch *blāo, from Proto-West Germanic *blāu, from Proto-Germanic *blēwaz.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

blauw (comparative blauwer, superlative blauwst)

  1. blue
    De lucht is vandaag zo blauw en helder. ― The sky is so blue and clear today.
    Ze droeg een blauw jurkje op het feest. ― She wore a blue dress to the party.
  2. visibly bruised, as in blauwe plek 'a bluish bruise'
  3. (slang) drunk

Inflection[edit]

Inflection of blauw
uninflected blauw
inflected blauwe
comparative blauwer
positive comparative superlative
predicative/adverbial blauw blauwer het blauwst
het blauwste
indefinite m./f. sing. blauwe blauwere blauwste
n. sing. blauw blauwer blauwste
plural blauwe blauwere blauwste
definite blauwe blauwere blauwste
partitive blauws blauwers —

Noun[edit]

blauw n (plural blauwen, diminutive blauwtje n)

  1. The colour blue.
  2. Police (especially in the phrase: blauw op straat (“police on the street”))

Derived terms[edit]

Descendants[edit]

See also[edit]

Colors in Dutch · kleuren (layout · text)
     wit      grijs      zwart
             rood; karmijnrood              oranje; bruin              geel; roomwit
             groengeel/limoengroen              groen             
             blauwgroen/cyaan; groenblauw/petrolblauw              azuurblauw              blauw
             violet; indigo              magenta; paars              roze
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=blauw&oldid=76225755"