boeken

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbukə(n)/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: boe‧ken
• Rhymes: -ukən

Etymology 1

From boek +‎ -en.

Verb

boeken

1. (transitive) to book, to reserve
2. (transitive) to book, to register, to record
3. (transitive) to achieve

Inflection

Conjugation of boeken (weak)
infinitive	boeken
past singular	boekte
past participle	geboekt
infinitive	boeken
gerund	boeken n
	present tense	past tense
1st person singular	boek	boekte
2nd person sing. (jij)	boekt	boekte
2nd person sing. (u)	boekt	boekte
2nd person sing. (gij)	boekt	boekte
3rd person singular	boekt	boekte
plural	boeken	boekten
subjunctive sing.1	boeke	boekte
subjunctive plur.1	boeken	boekten
imperative sing.	boek
imperative plur.1	boekt
participles	boekend	geboekt
1) Archaic.

Derived terms

• boeking

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

boeken

1. (deprecated template usage) Plural form of boek

---

Middle Dutch

Noun

boeken

1. dative plural of boec

---

West Frisian

Noun

boeken

1. plural of boek