bóg

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Icelandic

[edit]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

bóg

  1. inflection of bógur:
    1. indefinite accusative singular
    2. indefinite dative singular

Kashubian

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *bogъ.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

bóg m pers

  1. god

Declension

[edit]

Further reading

[edit]
  • Stefan Ramułt (1893) “Bòg”, in Słownik języka pomorskiego czyli kaszubskiego (in Kashubian), page 10
  • Jan Trepczyk (1994) “Bóg”, in Słownik polsko-kaszubski (in Kashubian), volumes 1–2
  • Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “Bóg”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi[1], volume 1, page 116
  • bóg”, in Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka [Internet Dictionary of the Kashubian Language], Fundacja Kaszuby, 2022

Old Norse

[edit]

Noun

[edit]

bóg

  1. indefinite accusative singular of bógr

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *bogъ. First attested in 1285.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /bɔːk/
  • IPA(key): (15th CE) /bok/

Noun

[edit]

bóg m animacy unattested (female equivalent bogini, related adjective boży or boski)

  1. (attested in Greater Poland) god; God
    • 1877-1999 [1285], Franciszek Piekosiński, Antoni Gąsiorowski, Henryk Kowalewicz, Ryszard Walczak, Tomasz Jasiński, Izabela Skierska, editors, Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski. Codex diplomaticus Maioris Poloniae [Diplomatic Code of Greater Poland], volume I, Greater Poland, page 511:
      *Kaye sse bogu
      [Kaje sie Bogu]
  2. (attested in Lesser Poland) idol; deity
    • Beginning of the 15th century, Łukasz z Wielkiego Koźmina, Kazania gnieźnieńskie[2], Krakow, page 173a:
      Bog gego, chos mv gest bylo tho ymø Astarosth dzano, gest on s vysokosczy na szemø spatl byl a f proch gest szø on byl obroczil
      [Bog jego, coż mu jest było to imię Astarost dziano, jest on z wysokości na ziemię spadł był a w proch jest się on był obrocił]
  3. (in the plural) people with the highest power such as princes, judges, sages, priests or soothsayers
    • 1930 [c. 1455], “Ex”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[3], 22, 8:
      Przywyedzon bødzye k bogom, to gest k byskupom (applicabitur ad deos)
      [Przywiedzion będzie k bogom, to jest k biskupom (applicabitur ad deos)]

Derived terms

[edit]
adjectives
nouns
particles
verbs
[edit]
adjectives
adverbs
nouns

Descendants

[edit]
  • Polish: bóg
  • Silesian: bōg

References

[edit]
  • Brückner, Aleksander (1927) “bóg”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna
  • Boryś, Wiesław (2005) “bóg”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  • Sławski, Franciszek (1958-1965) “bóg”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological dictionary of the Polish language] (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
  • Mańczak, Witold (2017) “bóg”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
  • Bańkowski, Andrzej (2000) “bóg”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “bóg”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

[edit]
Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish bóg.

Pronunciation

[edit]
 

Noun

[edit]

bóg m pers (female equivalent bogini, diminutive bożek, related adjective boży or boski)

  1. god (deity or supreme being)
    Synonym: bóstwo
  2. god, idol
    Synonym: bóstwo

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
adjectives
adverbs
idiom
nouns
particles
proper nouns
verbs
[edit]
adjectives
adverbs
nouns

Collocations

[edit]

Trivia

[edit]

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), bóg is one of the most used words in Polish, appearing 9 times in scientific texts, 0 times in news, 1 time in essays, 41 times in fiction, and 100 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 151 times, making it the 379th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

References

[edit]
  1. ^ Ida Kurcz (1990) “bóg”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 32

Further reading

[edit]
  • bóg in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bóg in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “bóg”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • BÓG”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 11.03.2020
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “bóg”, in Słownik języka polskiego
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “bóg”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “bóg”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 196
  • bóg in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Slovincian

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *bȍgъ.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

bóg m pers (diminutive bóżk)

  1. god, deity, idol
    Synonyms: bóżk, bóstwô
  2. demon

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
proper nouns

References

[edit]