członek

Polish

Etymology

From człon (“segment, part”) +‎ -ek.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt͡ʂwɔ.nɛk/

• audio

  (file)

Noun

członek m pers (feminine członkini)

1. member (one who officially belongs to a group)

Declension

declension of członek

	singular	plural
nominative	członek	członkowie
genitive	członka	członków
dative	członkowi	członkom
accusative	członka	członków
instrumental	członkiem	członkami
locative	członku	członkach
vocative	członku	członkowie

Noun

członek m inan

1. member (penis)

   Synonyms: see Thesaurus:prącie

2. (dated) limb

Declension

declension of członek

	singular	plural
nominative	członek	członki
genitive	członka	członków
dative	członkowi	członkom
accusative	członek	członki
instrumental	członkiem	członkami
locative	członku	członkach
vocative	członku	członki

Further reading

• członek in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• członek in Polish dictionaries at PWN