determino

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 01:53, 15 October 2019.
Jump to navigation Jump to search
See also: determinó and determinò

Catalan

Verb

determino

  1. Lua error in Module:romance_inflections at line 173: Parameter "m" is not used by this template.

Galician

Verb

determino

  1. first-person singular present indicative of determinar

Italian

Verb

determino

  1. first-person singular present indicative of determinare

Anagrams


Latin

Etymology

dē- +‎ terminō (I limit), from terminus.

Pronunciation

Verb

dēterminō (present infinitive dētermināre, perfect active dētermināvī, supine dēterminātum); first conjugation

  1. I delimit (set bounds to)
  2. I confine (within limits)
  3. I define
  4. I designate

Conjugation

   Conjugation of dēterminō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present dēterminō dēterminās dēterminat dētermināmus dēterminātis dēterminant
imperfect dēterminābam dēterminābās dēterminābat dēterminābāmus dēterminābātis dēterminābant
future dēterminābō dēterminābis dēterminābit dēterminābimus dēterminābitis dēterminābunt
perfect dētermināvī dētermināvistī dētermināvit dētermināvimus dētermināvistis dētermināvērunt,
dētermināvēre
pluperfect dētermināveram dētermināverās dētermināverat dētermināverāmus dētermināverātis dētermināverant
future perfect dētermināverō dētermināveris dētermināverit dētermināverimus dētermināveritis dētermināverint
passive present dēterminor dētermināris,
dētermināre
dēterminātur dētermināmur dētermināminī dēterminantur
imperfect dēterminābar dēterminābāris,
dēterminābāre
dēterminābātur dēterminābāmur dēterminābāminī dēterminābantur
future dēterminābor dētermināberis,
dēterminābere
dēterminābitur dēterminābimur dēterminābiminī dēterminābuntur
perfect dēterminātus + present active indicative of sum
pluperfect dēterminātus + imperfect active indicative of sum
future perfect dēterminātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present dēterminem dēterminēs dēterminet dēterminēmus dēterminētis dēterminent
imperfect dēterminārem dēterminārēs dētermināret dēterminārēmus dēterminārētis dēterminārent
perfect dētermināverim dētermināverīs dētermināverit dētermināverīmus dētermināverītis dētermināverint
pluperfect dētermināvissem dētermināvissēs dētermināvisset dētermināvissēmus dētermināvissētis dētermināvissent
passive present dēterminer dēterminēris,
dēterminēre
dēterminētur dēterminēmur dēterminēminī dēterminentur
imperfect dēterminārer dēterminārēris,
dēterminārēre
dēterminārētur dēterminārēmur dēterminārēminī dēterminārentur
perfect dēterminātus + present active subjunctive of sum
pluperfect dēterminātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present dēterminā dētermināte
future dēterminātō dēterminātō dēterminātōte dēterminantō
passive present dētermināre dētermināminī
future dēterminātor dēterminātor dēterminantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives dētermināre dētermināvisse dēterminātūrum esse dēterminārī dēterminātum esse dēterminātum īrī
participles dētermināns dēterminātūrus dēterminātus dēterminandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
dēterminandī dēterminandō dēterminandum dēterminandō dēterminātum dēterminātū

Descendants

Template:mid2

References

  • determino”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • determino”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • determino in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.

Portuguese

Verb

determino

  1. Lua error in Module:romance_inflections at line 173: Parameter 2 is not used by this template.

Spanish

Verb

determino

  1. First-person singular (yo) present indicative form of determinar.