enfurruñar
Jump to navigation
Jump to search
Galician
[edit]Etymology
[edit]From Middle French enfrogner (“to frown”),[1] from Old French froigner (“to frown or scowl”), from Gaulish *frognā (“nostril”), from Proto-Celtic *srognā. Cognate with Spanish enfurruñar and French renfrogner.
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]enfurruñar (first-person singular present enfurruño, first-person singular preterite enfurruñei, past participle enfurruñado)
Conjugation
[edit] Conjugation of enfurruñar
References
[edit]- Antón Luís Santamarina Fernández, Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, editors (2003–2018), “enfurruñar”, in Tesouro informatizado da lingua galega (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Rosario Álvarez Blanco, editor (2014–2024), “enfurruñado”, in Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega, →ISSN
- ^ Joan Coromines, José A. Pascual (1983–1991) “enfurruñar”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
Spanish
[edit]Verb
[edit]enfurruñar
- only used in se ... enfurruñar, syntactic variant of enfurruñarse