engedély

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by Adam78 (talk | contribs) as of 20:01, 29 October 2019.
Jump to navigation Jump to search

Hungarian

Etymology

enged (to allow) +‎ -ély (noun-forming suffix)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈɛŋɡɛdeːj]
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: en‧ge‧dély
  • Rhymes: -eːj

Noun

engedély (plural engedélyek)

  1. permission
    Synonyms: beleegyezés, hozzájárulás, jóváhagyás, helybenhagyás, felhatalmazás, (archaic) engedelem
  2. license, permit
    Synonym: jogosítvány

Declension

Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)
singular plural
nominative engedély engedélyek
accusative engedélyt engedélyeket
dative engedélynek engedélyeknek
instrumental engedéllyel engedélyekkel
causal-final engedélyért engedélyekért
translative engedéllyé engedélyekké
terminative engedélyig engedélyekig
essive-formal engedélyként engedélyekként
essive-modal
inessive engedélyben engedélyekben
superessive engedélyen engedélyeken
adessive engedélynél engedélyeknél
illative engedélybe engedélyekbe
sublative engedélyre engedélyekre
allative engedélyhez engedélyekhez
elative engedélyből engedélyekből
delative engedélyről engedélyekről
ablative engedélytől engedélyektől
non-attributive
possessive - singular
engedélyé engedélyeké
non-attributive
possessive - plural
engedélyéi engedélyekéi
Possessive forms of engedély
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. engedélyem engedélyeim
2nd person sing. engedélyed engedélyeid
3rd person sing. engedélye engedélyei
1st person plural engedélyünk engedélyeink
2nd person plural engedélyetek engedélyeitek
3rd person plural engedélyük engedélyeik

Derived terms

(Expressions):

See also