figh

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Irish[edit]

Etymology[edit]

From Old Irish figid (“weaves, plaits, intertwines”, verb), from Proto-Celtic *wegyeti (“to weave, compose”), from Proto-Indo-European *weg- (“to spin, weave”).

Verb[edit]

figh (present analytic fíonn, future analytic fífidh, verbal noun fí, past participle fite)

  1. (transitive, intransitive) weave
  2. (transitive, of a story, etc.) put together, contrive, compose

Conjugation[edit]

conjugation of figh (first conjugation – C)
singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative present fím fíonn tú;
fír† 		fíonn sé, sí fímid fíonn sibh fíonn siad;
fíd† 		a fhíonn; a fhíos /
a bhfíonn*; a bhfíos* 		fitear
past d'fhigh mé; d'fhíos /
fhigh mé‡; fhíos‡ 		d'fhigh tú;
d'fhís /
fhigh tú‡;
fhís‡ 		d'fhigh sé, sí /
fhigh sé, sí‡ 		d'fhíomar; d'fhigh muid /
fhíomar‡; fhigh muid‡ 		d'fhigh sibh; d'fhíobhair /
fhigh sibh‡; fhíobhair‡ 		d'fhigh siad; d'fhíodar /
fhigh siad‡; fhíodar‡ 		a d'fhigh /
ar fhigh* 		fíodh
past habitual d'fhínn /
fhínn‡; bhfínn‡‡ 		d'fhiteá /
fhiteá‡; bhfiteᇇ 		d'fhíodh sé, sí /
fhíodh sé, sí‡; bhfíodh sé, s퇇 		d'fhimis; d'fhíodh muid /
fhimis; fhíodh muid‡; bhfimis‡‡; bhfíodh muid‡‡ 		d'fhíodh sibh /
fhíodh sibh‡; bhfíodh sibh‡‡ 		d'fhidís; d'fhíodh siad /
fhidís; fhíodh siad‡; bhfidís‡‡; bhfíodh siad‡‡ 		a d'fhíodh /
a bhfíodh* 		d'fhití /
fhití‡; bhfit퇇
future fífidh mé;
fífead 		fífidh tú;
fífir† 		fífidh sé, sí fífimid;
fífidh muid 		fífidh sibh fífidh siad;
fífid† 		a fhífidh; a fhífeas /
a bhfífidh*; a bhfífeas* 		fífear
conditional d'fhífinn / fhífinn‡; bhfífinn‡‡ d'fhífeá / fhífeá‡; bhfífeᇇ d'fhífeadh sé, sí / fhífeadh sé, sí‡; bhfífeadh sé, s퇇 d'fhífimis; d'fhífeadh muid / fhífimis‡; fhífeadh muid‡; bhfífimis‡‡; bhfífeadh muid‡‡ d'fhífeadh sibh / fhífeadh sibh‡; bhfífeadh sibh‡‡ d'fhífidís; d'fhífeadh siad / fhífidís‡; fhífeadh siad‡; bhfífidís‡‡; bhfífeadh siad‡‡ a d'fhífeadh /
a bhfífeadh* 		d'fhífí / fhífí‡; bhfíf퇇
subjunctive present go bhfí mé;
go bhfíod† 		go bhfí tú;
go bhfír† 		go bhfí sé, sí go bhfímid;
go bhfí muid 		go bhfí sibh go bhfí siad;
go bhfíd† 		— go bhfitear
past dá bhfínn dá bhfiteá dá bhfíodh sé, sí dá bhfimis;
dá bhfíodh muid 		dá bhfíodh sibh dá bhfidís;
dá bhfíodh siad 		— dá bhfití
imperative fím figh fíodh sé, sí fímis fígí;
fídh† 		fídís — fitear
verbal noun fí
past participle fite

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms[edit]

Mutation[edit]

Irish mutation
Radical Lenition Eclipsis
figh fhigh bhfigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References[edit]

Lombard[edit]

Etymology[edit]

From Latin fīcus; akin to Italian fico

Noun[edit]

figh

  1. fig

Scottish Gaelic[edit]

Etymology[edit]

From Old Irish figid (“weaves, plaits, intertwines”, verb), from Proto-Celtic *wegyeti (“to weave, compose”), from Proto-Indo-European *weg- (“to spin, weave”).

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

figh (past dh'fhigh, future fighidh, verbal noun fighe or figheadh, past participle fighte)

  1. weave
  2. knit

Derived terms[edit]

Mutation[edit]

Irish mutation
Radical Lenition Eclipsis
figh fhigh bhfigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References[edit]

  • Edward Dwelly (1911) “figh”, in Faclair Gàidhlig gu Beurla le Dealbhan [The Illustrated Gaelic–English Dictionary]‎[1], 10th edition, Edinburgh: Birlinn Limited, →ISBN
  • G. Toner, M. Ní Mhaonaigh, S. Arbuthnot, D. Wodtko, M.-L. Theuerkauf, editors (2019), “figid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=figh&oldid=75769849"