gebruiken

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣəˈbrœy̯kə(n)/
• Rhymes: -œy̯kən

• audio

  (file)

• Hyphenation: ge‧brui‧ken

Etymology 1

From Middle Dutch gebruken, from Old Dutch *gibrūkan. Equivalent to modern ge- +‎ bruiken.

Verb

gebruiken

1. (transitive) to use
2. (transitive) to consume, to eat or drink (food or drink)

   Synonyms: consumeren, nuttigen

3. (transitive) to consume (resources or goods)

   Synonyms: consumeren, verbruiken

Inflection

Inflection of gebruiken (weak, prefixed)
infinitive	gebruiken
past singular	gebruikte
past participle	gebruikt
infinitive	gebruiken
gerund	gebruiken n
	present tense	past tense
1st person singular	gebruik	gebruikte
2nd person sing. (jij)	gebruikt	gebruikte
2nd person sing. (u)	gebruikt	gebruikte
2nd person sing. (gij)	gebruikt	gebruikte
3rd person singular	gebruikt	gebruikte
plural	gebruiken	gebruikten
subjunctive sing.1	gebruike	gebruikte
subjunctive plur.1	gebruiken	gebruikten
imperative sing.	gebruik
imperative plur.1	gebruikt
participles	gebruikend	gebruikt
1) Archaic.

Derived terms

• gebruik
• gebruiker
• veelgebruikt
• opgebruiken

Descendants

• Afrikaans: gebruik
• Negerhollands: gebruk, gebryk, gebruikt
• Petjo: gebruiken
• → Sranan Tongo: kebroiki
  • → Caribbean Javanese: khebrèik, ngebrèik

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

gebruiken

1. Plural form of gebruik