gnać

See also: gnąc

Polish[edit]

Inherited from Proto-Slavic *gъnàti (stem *žen-, whence the archaic present tense conjugation żonę, żeniesz...), from Proto-Balto-Slavic *gúntei, from Proto-Indo-European *gʷʰénti, from *gʷʰen- (“to slay, strike”).

gnać impf

(intransitive, literary) to speed, to scamper, to rush
Synonyms: mknąć, pędzić
(transitive) to drive, to chase (to impel or urge onward by force; to push forward)
Synonym: pędzić

Conjugation of gnać impf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		gnać
present tense	1^st	gnam			gnamy
	2^nd	gnasz			gnacie
	3^rd	gna			gnają
	impersonal	gna się
past tense	1^st	gnałem	gnałam		gnaliśmy	gnałyśmy
	2^nd	gnałeś	gnałaś		gnaliście	gnałyście
	3^rd	gnał	gnała	gnało	gnali	gnały
	impersonal	gnano
future tense	1^st	będę gnał, będę gnać	będę gnała, będę gnać		będziemy gnali, będziemy gnać	będziemy gnały, będziemy gnać
	2^nd	będziesz gnał, będziesz gnać	będziesz gnała, będziesz gnać		będziecie gnali, będziecie gnać	będziecie gnały, będziecie gnać
	3^rd	będzie gnał, będzie gnać	będzie gnała, będzie gnać	będzie gnało, będzie gnać	będą gnali, będą gnać	będą gnały, będą gnać
	impersonal	będzie gnać się
conditional	1^st	gnałbym	gnałabym		gnalibyśmy	gnałybyśmy
	2^nd	gnałbyś	gnałabyś		gnalibyście	gnałybyście
	3^rd	gnałby	gnałaby	gnałoby	gnaliby	gnałyby
	impersonal	gnano by
imperative	1^st	niech gnam			gnajmy
	2^nd	gnaj			gnajcie
	3^rd	niech gna			niech gnają
active adjectival participle		gnający	gnająca	gnające	gnający	gnające
passive adjectival participle		gnany	gnana	gnane	gnani	gnane
contemporary adverbial participle		gnając
verbal noun		gnanie

verbs

nouns

verbs