kurkuma

See also: Kurkuma and kurkumą

Czech

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈkurkuma]

Noun

kurkuma f

1. turmeric (spice)

   Synonym: indický šafrán

Declension

Declension of kurkuma (hard feminine)

	singular	plural
nominative	kurkuma	kurkumy
genitive	kurkumy	kurkum
dative	kurkumě	kurkumám
accusative	kurkumu	kurkumy
vocative	kurkumo	kurkumy
locative	kurkumě	kurkumách
instrumental	kurkumou	kurkumami

Further reading

• kurkuma in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
• kurkuma in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989

Dutch

Pronunciation

• Audio

  (file)

• Hyphenation: kur‧ku‧ma

Noun

kurkuma m (uncountable)

1. turmeric (spice)

Synonyms

• (Indiase) geelwortel
• koenjit

Finnish

Etymology

Borrowed from German Kurkuma, from Spanish cúrcuma, from Arabic كُرْكُم (kurkum, “turmeric”), from Sanskrit kuńkuma. Doublet of krookus.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkurkumɑ/, [ˈkurkumɑ̝]
• Rhymes: -urkumɑ
• Syllabification^(key): kur‧ku‧ma

Noun

kurkuma

1. turmeric (spice)

Declension

Inflection of kurkuma (Kotus type 10/koira, no gradation)
nominative		kurkuma	kurkumat
genitive		kurkuman	kurkumien
partitive		kurkumaa	kurkumia
illative		kurkumaan	kurkumiin
		singular	plural
nominative		kurkuma	kurkumat
accusative	nom.	kurkuma	kurkumat
	gen.	kurkuman
genitive		kurkuman	kurkumien kurkumainrare
partitive		kurkumaa	kurkumia
inessive		kurkumassa	kurkumissa
elative		kurkumasta	kurkumista
illative		kurkumaan	kurkumiin
adessive		kurkumalla	kurkumilla
ablative		kurkumalta	kurkumilta
allative		kurkumalle	kurkumille
essive		kurkumana	kurkumina
translative		kurkumaksi	kurkumiksi
abessive		kurkumatta	kurkumitta
instructive		—	kurkumin
comitative		See the possessive forms below.

Possessive forms of kurkuma (Kotus type 10/koira, no gradation)

first-person singular possessor singular plural nominative kurkumani kurkumani accusative nom. kurkumani kurkumani gen. kurkumani genitive kurkumani kurkumieni kurkumainirare partitive kurkumaani kurkumiani inessive kurkumassani kurkumissani elative kurkumastani kurkumistani illative kurkumaani kurkumiini adessive kurkumallani kurkumillani ablative kurkumaltani kurkumiltani allative kurkumalleni kurkumilleni essive kurkumanani kurkuminani translative kurkumakseni kurkumikseni abessive kurkumattani kurkumittani instructive — — comitative — kurkumineni second-person singular possessor singular plural nominative kurkumasi kurkumasi accusative nom. kurkumasi kurkumasi gen. kurkumasi genitive kurkumasi kurkumiesi kurkumaisirare partitive kurkumaasi kurkumiasi inessive kurkumassasi kurkumissasi elative kurkumastasi kurkumistasi illative kurkumaasi kurkumiisi adessive kurkumallasi kurkumillasi ablative kurkumaltasi kurkumiltasi allative kurkumallesi kurkumillesi essive kurkumanasi kurkuminasi translative kurkumaksesi kurkumiksesi abessive kurkumattasi kurkumittasi instructive — — comitative — kurkuminesi first-person plural possessor singular plural nominative kurkumamme kurkumamme accusative nom. kurkumamme kurkumamme gen. kurkumamme genitive kurkumamme kurkumiemme kurkumaimmerare partitive kurkumaamme kurkumiamme inessive kurkumassamme kurkumissamme elative kurkumastamme kurkumistamme illative kurkumaamme kurkumiimme adessive kurkumallamme kurkumillamme ablative kurkumaltamme kurkumiltamme allative kurkumallemme kurkumillemme essive kurkumanamme kurkuminamme translative kurkumaksemme kurkumiksemme abessive kurkumattamme kurkumittamme instructive — — comitative — kurkuminemme second-person plural possessor singular plural nominative kurkumanne kurkumanne accusative nom. kurkumanne kurkumanne gen. kurkumanne genitive kurkumanne kurkumienne kurkumainnerare partitive kurkumaanne kurkumianne inessive kurkumassanne kurkumissanne elative kurkumastanne kurkumistanne illative kurkumaanne kurkumiinne adessive kurkumallanne kurkumillanne ablative kurkumaltanne kurkumiltanne allative kurkumallenne kurkumillenne essive kurkumananne kurkuminanne translative kurkumaksenne kurkumiksenne abessive kurkumattanne kurkumittanne instructive — — comitative — kurkuminenne third-person possessor singular plural nominative kurkumansa kurkumansa accusative nom. kurkumansa kurkumansa gen. kurkumansa genitive kurkumansa kurkumiensa kurkumainsarare partitive kurkumaansa kurkumiaan kurkumiansa inessive kurkumassaan kurkumassansa kurkumissaan kurkumissansa elative kurkumastaan kurkumastansa kurkumistaan kurkumistansa illative kurkumaansa kurkumiinsa adessive kurkumallaan kurkumallansa kurkumillaan kurkumillansa ablative kurkumaltaan kurkumaltansa kurkumiltaan kurkumiltansa allative kurkumalleen kurkumallensa kurkumilleen kurkumillensa essive kurkumanaan kurkumanansa kurkuminaan kurkuminansa translative kurkumakseen kurkumaksensa kurkumikseen kurkumiksensa abessive kurkumattaan kurkumattansa kurkumittaan kurkumittansa instructive — — comitative — kurkumineen kurkuminensa

Derived terms

compounds

• maustekurkuma

 

Related terms

• kurkumiini
• maustekurkuma

Further reading

• “kurkuma”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish]‎^[1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-02

Hungarian

Etymology

Borrowed from German Kurkuma, from Spanish cúrcuma, from Arabic كُرْكُم (kurkum, “turmeric”).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈkurkumɒ]
• Hyphenation: kur‧ku‧ma
• Rhymes: -mɒ

Noun

kurkuma (plural kurkumák)

1. turmeric (Curcuma longa)

Declension

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
	singular	plural
nominative	kurkuma	kurkumák
accusative	kurkumát	kurkumákat
dative	kurkumának	kurkumáknak
instrumental	kurkumával	kurkumákkal
causal-final	kurkumáért	kurkumákért
translative	kurkumává	kurkumákká
terminative	kurkumáig	kurkumákig
essive-formal	kurkumaként	kurkumákként
essive-modal	—	—
inessive	kurkumában	kurkumákban
superessive	kurkumán	kurkumákon
adessive	kurkumánál	kurkumáknál
illative	kurkumába	kurkumákba
sublative	kurkumára	kurkumákra
allative	kurkumához	kurkumákhoz
elative	kurkumából	kurkumákból
delative	kurkumáról	kurkumákról
ablative	kurkumától	kurkumáktól
non-attributive possessive - singular	kurkumáé	kurkumáké
non-attributive possessive - plural	kurkumáéi	kurkumákéi

Possessive forms of kurkuma
possessor	single possession	multiple possessions
1st person sing.	kurkumám	kurkumáim
2nd person sing.	kurkumád	kurkumáid
3rd person sing.	kurkumája	kurkumái
1st person plural	kurkumánk	kurkumáink
2nd person plural	kurkumátok	kurkumáitok
3rd person plural	kurkumájuk	kurkumáik

Indonesian

Etymology

From Arabic كُرْكُم (kurkum, “turmeric”), from Sanskrit कुङ्कुम (kuṅkuma).

Pronunciation

• IPA^(key): [kʊrˈku.ma]
• Hyphenation: kur‧ku‧ma

Noun

kurkuma (first-person possessive kurkumaku, second-person possessive kurkumamu, third-person possessive kurkumanya)

1. turmeric (spices).

   Synonyms: kamkama, koma², komkoma, kuma-kuma, kumkuma

   Synonym: kunyit

Further reading

• “kurkuma” in Kamus Besar Bahasa Indonesia, Jakarta: Agency for Language Development and Cultivation — Ministry of Education, Culture, Research, and Technology of the Republic Indonesia, 2016.

Polish

kurkuma

Etymology

Borrowed from Late Latin curcuma, from Arabic كُرْكُم (kurkum).

Pronunciation

• IPA^(key): /kurˈku.ma/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -uma
• Syllabification: kur‧ku‧ma

Noun

kurkuma f

1. turmeric (any plant of the genus Curcuma)

   Synonyms: ostryż, szafranica, szafraniec, żółcień

2. turmeric (spice)

   Synonyms: ostryż, szafranica

Declension

Declension of kurkuma

	singular	plural
nominative	kurkuma	kurkumy
genitive	kurkumy	kurkum
dative	kurkumie	kurkumom
accusative	kurkumę	kurkumy
instrumental	kurkumą	kurkumami
locative	kurkumie	kurkumach
vocative	kurkumo	kurkumy

Related terms

noun

• kurkumina

 

Further reading

• kurkuma in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kurkuma in Polish dictionaries at PWN