lubić

See also: lubic

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *ľubiti. First attested in the end of the 14th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /lʲuːbit͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /lʲubit͡ɕ/

Verb

lubić impf

1. to like, to enjoy
   • 1882 [End of the 15th century], Emil Kałużniacki, editor, Kleinere altpolnische Texte aus Handschriften des XV. und des Anfangs des XVI. Jahrhunderts‎^[1], page 288:

     Bog nye chcze szmyerczi grzesznego czlowyeka, ale wyaczey sprawyedlywego luby

     [Bog nie chce śmierci grzesznego człowieka, ale więcej sprawiedliwego lubi]

2. (reflexive with się) to be liked
   • 1901 [Middle of the 15th century], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 432:

     Bogv sye nye lyvby (non placet) dvsz potøpyenye

     [Bogu się nie lubi (non placet) dusz potępienie]

3. (reflexive with się, impersonal, attested in Lesser Poland) to be liked [with w (+ locative) ‘subject’]
   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎^[2], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 146, 11:

     Ne w moczy kona bødze ymecz wolø any w sczaskach møsz[o]wych lvbycz se bødze gemv (beneplacitum erit ei)

     [Nie w mocy konia będzie imieć wolą ani w ściążkach męż(o)wych lubić sie będzie jemu (beneplacitum erit ei)]

4. (reflexive with się, attested in Lesser Poland) to be desirable or proper
   • 1930 [c. 1455], “Gen”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[3], 19, 8:

     Mam dwye dzewce..., a ticz wam wywodø, pozødaczyely, iako syø wam luby (abutimini eis, sicut vobis placuerit)

     [Mam dwie dziewce..., a tyć wam wywiodę, *pożądacieli, jako się wam lubi (abutimini eis, sicut vobis placuerit)]

   • 1886 [c. 1455-1460], Emil Kałużniacki, editor, Die polnische Recension der Magdeburger Urtheile und die einschlägigen deutschen, lateinischen und czechischen Sammlungen, page 197:

     Gdyby gednemv vidano prawo, czo by [go] nye lubyl any go chcze myecz za prawo

     [Gdyby jednemu wydano prawo, co by nie lubił ani go chce mieć za prawo]

   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎^[4], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 67, 17:

     Gora, w ieysze lubilo se iest bogu przebiwacz (beneplacitum est deo habitare)

     [Gora, w jejże lubiło sie jest Bogu przebywać (beneplacitum est deo habitare)]

Derived terms

adjectives

• luby

 

nouns

• lubienie

 

verbs

• lubić duszę impf
• oblubić pf, oblubiać impf
• polubić pf, polubiać impf
• przylubić pf
• ulubić pf, ulubiać impf
• zalubić pf
• zlubić pf

 

Related terms

adjectives

• lubiezny
• lubieźliwy
• nielubieźliwy
• nieluby

 

adverbs

• lubie
• lubieźnie
• lubo
• nielubo

 

nouns

• lubiezność
• lubieźliwość
• lubowanie
• lubość
• nielubość
• oblubienica
• oblubienie
• oblubieniec
• polubienica
• polubienie
• polubieniec
• przylubienie
• ulubienie

 

verbs

• lubować impf
• ślubić impf

 

Descendants

• Polish: lubić
• Silesian: lubić

References

• Boryś, Wiesław (2005) “lubić”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Sławski, Franciszek (1958-1965) “lubić”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological dictionary of the Polish language] (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
• Mańczak, Witold (2017) “lubić”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
• Bańkowski, Andrzej (2000) “lubić”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “lubić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Alternative forms

• lubieć (nonstandard, proscribed)

Etymology

Inherited from Old Polish lubić.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈlu.bit͡ɕ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈlu.bit͡ɕ/

• Audio 1; “lubić”:

  (file)

• Audio 2; “lubić”:

  (file)

• Audio 3; “lubić się”:

  (file)

• Rhymes: -ubit͡ɕ
• Syllabification: lu‧bić

Verb

lubić impf

1. (transitive) to like (to have positive emotions for; to prefer the company of)
2. (transitive, auxiliary) to like (to get pleasure from) [with infinitive ‘to do what’]

   Lubię grać w koszykówkę. ― I like playing basketball.

3. (transitive, auxiliary) to like (to require for proper growth and development) [with infinitive ‘to do what’]
4. (intransitive) to like (to be prone (to))
5. (reflexive with się) to like oneself
6. (reflexive with się) to like each other [with z (+ instrumental)]
7. (reflexive with się, colloquial) to like; to accept [with z (+ instrumental) ‘what’]

   Synonym: akceptować

8. (reflexive with się, colloquial) to get along [with z (+ instrumental)]

   Synonyms: pasować, współgrać

9. (reflexive with się, Middle Polish) to please (to give pleasure)

   Synonym: podobać się

Conjugation

Conjugation of lubić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		lubić
present tense	1st	lubię			lubimy
	2nd	lubisz			lubicie
	3rd	lubi			lubią
	impersonal	lubi się
past tense	1st	lubiłem, -(e)m lubił	lubiłam, -(e)m lubiła	lubiłom, -(e)m lubiło	lubiliśmy, -(e)śmy lubili	lubiłyśmy, -(e)śmy lubiły
	2nd	lubiłeś, -(e)ś lubił	lubiłaś, -(e)ś lubiła	lubiłoś, -(e)ś lubiło	lubiliście, -(e)ście lubili	lubiłyście, -(e)ście lubiły
	3rd	lubił	lubiła	lubiło	lubili	lubiły
	impersonal	lubiono
future tense	1st	będę lubił, będę lubić	będę lubiła, będę lubić	będę lubiło, będę lubić	będziemy lubili, będziemy lubić	będziemy lubiły, będziemy lubić
	2nd	będziesz lubił, będziesz lubić	będziesz lubiła, będziesz lubić	będziesz lubiło, będziesz lubić	będziecie lubili, będziecie lubić	będziecie lubiły, będziecie lubić
	3rd	będzie lubił, będzie lubić	będzie lubiła, będzie lubić	będzie lubiło, będzie lubić	będą lubili, będą lubić	będą lubiły, będą lubić
	impersonal	będzie lubić się
conditional	1st	lubiłbym, bym lubił	lubiłabym, bym lubiła	lubiłobym, bym lubiło	lubilibyśmy, byśmy lubili	lubiłybyśmy, byśmy lubiły
	2nd	lubiłbyś, byś lubił	lubiłabyś, byś lubiła	lubiłobyś, byś lubiło	lubilibyście, byście lubili	lubiłybyście, byście lubiły
	3rd	lubiłby, by lubił	lubiłaby, by lubiła	lubiłoby, by lubiło	lubiliby, by lubili	lubiłyby, by lubiły
	impersonal	lubiono by
imperative	1st	niech lubię			lubmy
	2nd	lub			lubcie
	3rd	niech lubi			niech lubią
active adjectival participle		lubiący	lubiąca	lubiące	lubiący	lubiące
passive adjectival participle		lubiony	lubiona	lubione	lubieni	lubione
contemporary adverbial participle		lubiąc
verbal noun		lubienie

Derived terms

phrases

• rybka lubi pływać

 

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), lubić is one of the most used words in Polish, appearing 5 times in scientific texts, 1 time in news, 1 time in essays, 52 times in fiction, and 79 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 138 times, making it the 433rd most common word in a corpus of 500,000 words.

Further reading

• lubić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• lubić się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• lubić in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “lubić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “lubić się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “LUBIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 13.12.2008
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “lubić”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “lubić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “lubić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 2, Warsaw, page 769
• lubić in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego