lutetium

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Lutetium and lutétium

English[edit]

English Wikipedia has an article on:
Wikipedia
Chemical element
Lu
Previous: ytterbium (Yb)
Next: hafnium (Hf)
Lutetium cube and dendrites.

Alternative forms[edit]

  • lutecium (no longer used after 1949, when lutetium was made the official spelling)

Etymology[edit]

From Latin Lutetia (Paris, the capital of France) +‎ -ium.

Pronunciation[edit]

  • enPR: lūtē'shēəm, IPA(key): /ljuːˈtiːʃiəm/
  • (file)

Noun[edit]

lutetium (uncountable)

  1. A chemical element (symbol Lu) with an atomic number of 71, a silvery-white metal which resists corrosion in dry air.

Synonyms[edit]

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

Translations[edit]

Afrikaans[edit]

Chemical element
Lu
Previous: ytterbium (Yb)
Next: hafnium (Hf)

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

lutetium (uncountable)

  1. Nonstandard form of lutesium.

Danish[edit]

Noun[edit]

lutetium

  1. lutetium

Dutch[edit]

Dutch Wikipedia has an article on:
Wikipedia nl
Chemical element
Lu
Previous: ytterbium (Yb)
Next: hafnium (Hf)

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

lutetium n (uncountable)

  1. lutetium

Finnish[edit]

Finnish Wikipedia has an article on:
Wikipedia fi

Etymology[edit]

Internationalism (see English lutetium).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈlutetium/, [ˈlut̪e̞ˌt̪ium]
  • Rhymes: -ium
  • Syllabification(key): lu‧te‧ti‧um

Noun[edit]

lutetium

  1. lutetium

Declension[edit]

Inflection of lutetium (Kotus type 5/risti, no gradation)
nominative lutetium lutetiumit
genitive lutetiumin lutetiumien
partitive lutetiumia lutetiumeja
illative lutetiumiin lutetiumeihin
singular plural
nominative lutetium lutetiumit
accusative nom. lutetium lutetiumit
gen. lutetiumin
genitive lutetiumin lutetiumien
partitive lutetiumia lutetiumeja
inessive lutetiumissa lutetiumeissa
elative lutetiumista lutetiumeista
illative lutetiumiin lutetiumeihin
adessive lutetiumilla lutetiumeilla
ablative lutetiumilta lutetiumeilta
allative lutetiumille lutetiumeille
essive lutetiumina lutetiumeina
translative lutetiumiksi lutetiumeiksi
abessive lutetiumitta lutetiumeitta
instructive lutetiumein
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of lutetium (Kotus type 5/risti, no gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative lutetiumini lutetiumini
accusative nom. lutetiumini lutetiumini
gen. lutetiumini
genitive lutetiumini lutetiumieni
partitive lutetiumiani lutetiumejani
inessive lutetiumissani lutetiumeissani
elative lutetiumistani lutetiumeistani
illative lutetiumiini lutetiumeihini
adessive lutetiumillani lutetiumeillani
ablative lutetiumiltani lutetiumeiltani
allative lutetiumilleni lutetiumeilleni
essive lutetiuminani lutetiumeinani
translative lutetiumikseni lutetiumeikseni
abessive lutetiumittani lutetiumeittani
instructive
comitative lutetiumeineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative lutetiumisi lutetiumisi
accusative nom. lutetiumisi lutetiumisi
gen. lutetiumisi
genitive lutetiumisi lutetiumiesi
partitive lutetiumiasi lutetiumejasi
inessive lutetiumissasi lutetiumeissasi
elative lutetiumistasi lutetiumeistasi
illative lutetiumiisi lutetiumeihisi
adessive lutetiumillasi lutetiumeillasi
ablative lutetiumiltasi lutetiumeiltasi
allative lutetiumillesi lutetiumeillesi
essive lutetiuminasi lutetiumeinasi
translative lutetiumiksesi lutetiumeiksesi
abessive lutetiumittasi lutetiumeittasi
instructive
comitative lutetiumeinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative lutetiumimme lutetiumimme
accusative nom. lutetiumimme lutetiumimme
gen. lutetiumimme
genitive lutetiumimme lutetiumiemme
partitive lutetiumiamme lutetiumejamme
inessive lutetiumissamme lutetiumeissamme
elative lutetiumistamme lutetiumeistamme
illative lutetiumiimme lutetiumeihimme
adessive lutetiumillamme lutetiumeillamme
ablative lutetiumiltamme lutetiumeiltamme
allative lutetiumillemme lutetiumeillemme
essive lutetiuminamme lutetiumeinamme
translative lutetiumiksemme lutetiumeiksemme
abessive lutetiumittamme lutetiumeittamme
instructive
comitative lutetiumeinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative lutetiuminne lutetiuminne
accusative nom. lutetiuminne lutetiuminne
gen. lutetiuminne
genitive lutetiuminne lutetiumienne
partitive lutetiumianne lutetiumejanne
inessive lutetiumissanne lutetiumeissanne
elative lutetiumistanne lutetiumeistanne
illative lutetiumiinne lutetiumeihinne
adessive lutetiumillanne lutetiumeillanne
ablative lutetiumiltanne lutetiumeiltanne
allative lutetiumillenne lutetiumeillenne
essive lutetiuminanne lutetiumeinanne
translative lutetiumiksenne lutetiumeiksenne
abessive lutetiumittanne lutetiumeittanne
instructive
comitative lutetiumeinenne
third-person possessor
singular plural
nominative lutetiuminsa lutetiuminsa
accusative nom. lutetiuminsa lutetiuminsa
gen. lutetiuminsa
genitive lutetiuminsa lutetiumiensa
partitive lutetiumiaan
lutetiumiansa
lutetiumejaan
lutetiumejansa
inessive lutetiumissaan
lutetiumissansa
lutetiumeissaan
lutetiumeissansa
elative lutetiumistaan
lutetiumistansa
lutetiumeistaan
lutetiumeistansa
illative lutetiumiinsa lutetiumeihinsa
adessive lutetiumillaan
lutetiumillansa
lutetiumeillaan
lutetiumeillansa
ablative lutetiumiltaan
lutetiumiltansa
lutetiumeiltaan
lutetiumeiltansa
allative lutetiumilleen
lutetiumillensa
lutetiumeilleen
lutetiumeillensa
essive lutetiuminaan
lutetiuminansa
lutetiumeinaan
lutetiumeinansa
translative lutetiumikseen
lutetiumiksensa
lutetiumeikseen
lutetiumeiksensa
abessive lutetiumittaan
lutetiumittansa
lutetiumeittaan
lutetiumeittansa
instructive
comitative lutetiumeineen
lutetiumeinensa

Anagrams[edit]

Latin[edit]

Latin Wikipedia has an article on:
Wikipedia la

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

lutetium n (genitive lutetiī); second declension

  1. lutetium

Declension[edit]

Second-declension noun (neuter).

Case Singular Plural
Nominative lutetium lutetia
Genitive lutetiī lutetiōrum
Dative lutetiō lutetiīs
Accusative lutetium lutetia
Ablative lutetiō lutetiīs
Vocative lutetium lutetia

Limburgish[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ly˧ˈteː˨ʃɔ˧m]

Noun[edit]

lutetium n

  1. (uncountable) lutetium
  2. a part of lutetium

Malay[edit]

Malay Wikipedia has an article on:
Wikipedia ms
Chemical element
Lu
Previous: iterbium (Yb)
Next: hafnium (Hf)

Etymology[edit]

From English lutetium, from Latin Lutetia.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

lutetium

  1. lutetium