mæla
Faroese
Etymology
Verb
mæla
Conjugation
| Conjugation of mæla (group v-2-1) | ||
|---|---|---|
| infinitive | mæla | |
| supine | mælt | |
| participle (a7/a5)1 | mælandi | mæltur/ mældur |
| present | past | |
| first singular | mæli | mælti/ mældi |
| second singular | mælir | mælti/ mældi |
| third singular | mælir | mælti/ mældi |
| plural | mæla | mæltu/ mældu |
| imperative | ||
| singular | mæl! | |
| plural | mælið! | |
| 1Only the past participle being declined. | ||
Icelandic
Pronunciation
Etymology 1
From Old Norse mæla, from Proto-Germanic *maþlijaną.
Verb
mæla (weak verb, third-person singular past indicative mælti, supine mælt)
Conjugation
mæla — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að mæla | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
mælt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
mælandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég mæli | við mælum | present (nútíð) |
ég mæli | við mælum |
| þú mælir | þið mælið | þú mælir | þið mælið | ||
| hann, hún, það mælir | þeir, þær, þau mæla | hann, hún, það mæli | þeir, þær, þau mæli | ||
| past (þátíð) |
ég mælti | við mæltum | past (þátíð) |
ég mælti | við mæltum |
| þú mæltir | þið mæltuð | þú mæltir | þið mæltuð | ||
| hann, hún, það mælti | þeir, þær, þau mæltu | hann, hún, það mælti | þeir, þær, þau mæltu | ||
| imperative (boðháttur) |
mæl (þú) | mælið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| mæltu | mæliði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að mælast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
mælst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
mælandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég mælist | við mælumst | present (nútíð) |
ég mælist | við mælumst |
| þú mælist | þið mælist | þú mælist | þið mælist | ||
| hann, hún, það mælist | þeir, þær, þau mælast | hann, hún, það mælist | þeir, þær, þau mælist | ||
| past (þátíð) |
ég mæltist | við mæltumst | past (þátíð) |
ég mæltist | við mæltumst |
| þú mæltist | þið mæltust | þú mæltist | þið mæltust | ||
| hann, hún, það mæltist | þeir, þær, þau mæltust | hann, hún, það mæltist | þeir, þær, þau mæltust | ||
| imperative (boðháttur) |
mælst (þú) | mælist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| mælstu | mælisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
mæltur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
mæltur | mælt | mælt | mæltir | mæltar | mælt | |
| accusative (þolfall) |
mæltan | mælta | mælt | mælta | mæltar | mælt | |
| dative (þágufall) |
mæltum | mæltri | mæltu | mæltum | mæltum | mæltum | |
| genitive (eignarfall) |
mælts | mæltrar | mælts | mæltra | mæltra | mæltra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
mælti | mælta | mælta | mæltu | mæltu | mæltu | |
| accusative (þolfall) |
mælta | mæltu | mælta | mæltu | mæltu | mæltu | |
| dative (þágufall) |
mælta | mæltu | mælta | mæltu | mæltu | mæltu | |
| genitive (eignarfall) |
mælta | mæltu | mælta | mæltu | mæltu | mæltu | |
Derived terms
Related terms
Etymology 2
From Old Norse mæla, from Proto-Germanic *mēlijaną.
Verb
mæla (weak verb, third-person singular past indicative mældi, supine mælt)
- to measure
Conjugation
mæla — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að mæla | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
mælt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
mælandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég mæli | við mælum | present (nútíð) |
ég mæli | við mælum |
| þú mælir | þið mælið | þú mælir | þið mælið | ||
| hann, hún, það mælir | þeir, þær, þau mæla | hann, hún, það mæli | þeir, þær, þau mæli | ||
| past (þátíð) |
ég mældi | við mældum | past (þátíð) |
ég mældi | við mældum |
| þú mældir | þið mælduð | þú mældir | þið mælduð | ||
| hann, hún, það mældi | þeir, þær, þau mældu | hann, hún, það mældi | þeir, þær, þau mældu | ||
| imperative (boðháttur) |
mæl (þú) | mælið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| mældu | mæliði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að mælast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
mælst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
mælandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég mælist | við mælumst | present (nútíð) |
ég mælist | við mælumst |
| þú mælist | þið mælist | þú mælist | þið mælist | ||
| hann, hún, það mælist | þeir, þær, þau mælast | hann, hún, það mælist | þeir, þær, þau mælist | ||
| past (þátíð) |
ég mældist | við mældumst | past (þátíð) |
ég mældist | við mældumst |
| þú mældist | þið mældust | þú mældist | þið mældust | ||
| hann, hún, það mældist | þeir, þær, þau mældust | hann, hún, það mældist | þeir, þær, þau mældust | ||
| imperative (boðháttur) |
mælst (þú) | mælist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| mælstu | mælisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
mældur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
mældur | mæld | mælt | mældir | mældar | mæld | |
| accusative (þolfall) |
mældan | mælda | mælt | mælda | mældar | mæld | |
| dative (þágufall) |
mældum | mældri | mældu | mældum | mældum | mældum | |
| genitive (eignarfall) |
mælds | mældrar | mælds | mældra | mældra | mældra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
mældi | mælda | mælda | mældu | mældu | mældu | |
| accusative (þolfall) |
mælda | mældu | mælda | mældu | mældu | mældu | |
| dative (þágufall) |
mælda | mældu | mælda | mældu | mældu | mældu | |
| genitive (eignarfall) |
mælda | mældu | mælda | mældu | mældu | mældu | |
Derived terms
Related terms
Etymology 3
Noun
Norwegian Nynorsk
Alternative forms
Etymology
Pronunciation
Verb
mæla (present tense mæler, past tense mælte, past participle mælt, passive infinitive mælast, present participle mælande, imperative mæl)
Further reading
- “mæla” in The Nynorsk Dictionary.
Old Norse
Verb
mæla
- to speak
Descendants
Old Swedish
Etymology
From Old Norse mæla, from Proto-Germanic *maþlijaną.
Verb
mǣla
Conjugation
Conjugation of mǣla (weak)
| present | past | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | mǣla | — | |||
| participle | mǣlandi, mǣlande | mǣlter | |||
| active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
| iæk | mǣlir | mǣli, mǣle | — | mǣlti, mǣlte | mǣlti, mǣlte |
| þū | mǣlir | mǣli, mǣle | mǣl | mǣlti, mǣlte | mǣlti, mǣlte |
| han | mǣlir | mǣli, mǣle | — | mǣlti, mǣlte | mǣlti, mǣlte |
| vīr | mǣlum, mǣlom | mǣlum, mǣlom | mǣlum, mǣlom | mǣltum, mǣltom | mǣltum, mǣltom |
| īr | mǣlin | mǣlin | mǣlin | mǣltin | mǣltin |
| þēr | mǣla | mǣlin | — | mǣltu, mǣlto | mǣltin |
| mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
| iæk | mǣlis | mǣlis, mǣles | — | mǣltis, mǣltes | mǣltis, mǣltes |
| þū | mǣlis | mǣlis, mǣles | — | mǣltis, mǣltes | mǣltis, mǣltes |
| han | mǣlis | mǣlis, mǣles | — | mǣltis, mǣltes | mǣltis, mǣltes |
| vīr | mǣlums, mǣloms | mǣlums, mǣloms | — | mǣltums, mǣltoms | mǣltums, mǣltoms |
| īr | mǣlins | mǣlins | — | mǣltins | mǣltins |
| þēr | mǣlas | mǣlins | — | mǣltus, mǣltos | mǣltins |
Descendants
- Swedish: mäla
Categories:
- Faroese terms derived from Old Norse
- Faroese lemmas
- Faroese verbs
- Icelandic 2-syllable words
- Icelandic terms with IPA pronunciation
- Rhymes:Icelandic/aiːla
- Icelandic terms derived from Old Norse
- Icelandic terms derived from Proto-Germanic
- Icelandic lemmas
- Icelandic verbs
- Icelandic weak verbs
- Norwegian Nynorsk terms inherited from Old Norse
- Norwegian Nynorsk terms derived from Old Norse
- Norwegian terms with IPA pronunciation
- Norwegian Nynorsk lemmas
- Norwegian Nynorsk verbs
- Norwegian Nynorsk weak verbs
- Old Norse lemmas
- Old Norse verbs
- Old Swedish terms inherited from Old Norse
- Old Swedish terms derived from Old Norse
- Old Swedish terms inherited from Proto-Germanic
- Old Swedish terms derived from Proto-Germanic
- Old Swedish lemmas
- Old Swedish verbs
- Old Swedish weak verbs