mienić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Mienic

Polish[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈmjɛ.ɲit͡ɕ/
  • (file)
  • (file)
  • Rhymes: -ɛɲit͡ɕ
  • Syllabification: mie‧nić

Etymology 1[edit]

Inherited from Proto-Slavic *měnìti (to change, exchange), from *měna (change, exchange).

Verb[edit]

mienić impf

  1. (transitive, obsolete) to alter, to change (to make different)
    Synonym: zmieniać
  2. (reflexive with się, obsolete) to alter, to change (to become different)
    Synonym: zmieniać się
  3. (reflexive with się) to glisten, to flicker
    Synonyms: błyszczeć, połyskiwać
Conjugation[edit]
Conjugation of mienić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive mienić
present tense 1st mienię mienimy
2nd mienisz mienicie
3rd mieni mienią
impersonal mieni się
past tense 1st mieniłem,
-(e)m mienił
mieniłam,
-(e)m mieniła
mieniłom,
-(e)m mieniło
mieniliśmy,
-(e)śmy mienili
mieniłyśmy,
-(e)śmy mieniły
2nd mieniłeś,
-(e)ś mienił
mieniłaś,
-(e)ś mieniła
mieniłoś,
-(e)ś mieniło
mieniliście,
-(e)ście mienili
mieniłyście,
-(e)ście mieniły
3rd mienił mieniła mieniło mienili mieniły
impersonal mieniono
future tense 1st będę mienił,
będę mienić
będę mieniła,
będę mienić
będę mieniło,
będę mienić
będziemy mienili,
będziemy mienić
będziemy mieniły,
będziemy mienić
2nd będziesz mienił,
będziesz mienić
będziesz mieniła,
będziesz mienić
będziesz mieniło,
będziesz mienić
będziecie mienili,
będziecie mienić
będziecie mieniły,
będziecie mienić
3rd będzie mienił,
będzie mienić
będzie mieniła,
będzie mienić
będzie mieniło,
będzie mienić
będą mienili,
będą mienić
będą mieniły,
będą mienić
impersonal będzie mienić się
conditional 1st mieniłbym,
bym mienił
mieniłabym,
bym mieniła
mieniłobym,
bym mieniło
mienilibyśmy,
byśmy mienili
mieniłybyśmy,
byśmy mieniły
2nd mieniłbyś,
byś mienił
mieniłabyś,
byś mieniła
mieniłobyś,
byś mieniło
mienilibyście,
byście mienili
mieniłybyście,
byście mieniły
3rd mieniłby,
by mienił
mieniłaby,
by mieniła
mieniłoby,
by mieniło
mieniliby,
by mienili
mieniłyby,
by mieniły
impersonal mieniono by
imperative 1st niech mienię mieńmy
2nd mień mieńcie
3rd niech mieni niech mienią
active adjectival participle mieniący mieniąca mieniące mieniący mieniące
passive adjectival participle mieniony mieniona mienione mienieni mienione
contemporary adverbial participle mieniąc
verbal noun mienienie

Etymology 2[edit]

Inherited from Proto-Slavic *měnìti (to think), apparently from Proto-Indo-European *meyn-.

Verb[edit]

mienić impf

  1. (transitive, archaic) to consider, to deem [+instrumental]
    Synonyms: poczytywać, uważać
  2. (reflexive with się, archaic) to consider oneself, to deem oneself [+instrumental]
    Synonyms: poczytywać się, uważać się
Conjugation[edit]
Conjugation of mienić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive mienić
present tense 1st mienię mienimy
2nd mienisz mienicie
3rd mieni mienią
impersonal mieni się
past tense 1st mieniłem,
-(e)m mienił
mieniłam,
-(e)m mieniła
mieniłom,
-(e)m mieniło
mieniliśmy,
-(e)śmy mienili
mieniłyśmy,
-(e)śmy mieniły
2nd mieniłeś,
-(e)ś mienił
mieniłaś,
-(e)ś mieniła
mieniłoś,
-(e)ś mieniło
mieniliście,
-(e)ście mienili
mieniłyście,
-(e)ście mieniły
3rd mienił mieniła mieniło mienili mieniły
impersonal mieniono
future tense 1st będę mienił,
będę mienić
będę mieniła,
będę mienić
będę mieniło,
będę mienić
będziemy mienili,
będziemy mienić
będziemy mieniły,
będziemy mienić
2nd będziesz mienił,
będziesz mienić
będziesz mieniła,
będziesz mienić
będziesz mieniło,
będziesz mienić
będziecie mienili,
będziecie mienić
będziecie mieniły,
będziecie mienić
3rd będzie mienił,
będzie mienić
będzie mieniła,
będzie mienić
będzie mieniło,
będzie mienić
będą mienili,
będą mienić
będą mieniły,
będą mienić
impersonal będzie mienić się
conditional 1st mieniłbym,
bym mienił
mieniłabym,
bym mieniła
mieniłobym,
bym mieniło
mienilibyśmy,
byśmy mienili
mieniłybyśmy,
byśmy mieniły
2nd mieniłbyś,
byś mienił
mieniłabyś,
byś mieniła
mieniłobyś,
byś mieniło
mienilibyście,
byście mienili
mieniłybyście,
byście mieniły
3rd mieniłby,
by mienił
mieniłaby,
by mieniła
mieniłoby,
by mieniło
mieniliby,
by mienili
mieniłyby,
by mieniły
impersonal mieniono by
imperative 1st niech mienię mieńmy
2nd mień mieńcie
3rd niech mieni niech mienią
active adjectival participle mieniący mieniąca mieniące mieniący mieniące
passive adjectival participle mieniony mieniona mienione mienieni mienione
contemporary adverbial participle mieniąc
verbal noun mienienie

Etymology 3[edit]

From miano (name) +‎ -ić.

Verb[edit]

mienić impf

  1. (transitive, archaic) to call, to name [+instrumental]
    Synonyms: nazywać, zwać
  2. (reflexive with się, archaic) to be called, to be named
    Synonyms: nazywać się, zwać się
Conjugation[edit]
Conjugation of mienić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive mienić
present tense 1st mienię mienimy
2nd mienisz mienicie
3rd mieni mienią
impersonal mieni się
past tense 1st mieniłem,
-(e)m mienił
mieniłam,
-(e)m mieniła
mieniłom,
-(e)m mieniło
mieniliśmy,
-(e)śmy mienili
mieniłyśmy,
-(e)śmy mieniły
2nd mieniłeś,
-(e)ś mienił
mieniłaś,
-(e)ś mieniła
mieniłoś,
-(e)ś mieniło
mieniliście,
-(e)ście mienili
mieniłyście,
-(e)ście mieniły
3rd mienił mieniła mieniło mienili mieniły
impersonal mieniono
future tense 1st będę mienił,
będę mienić
będę mieniła,
będę mienić
będę mieniło,
będę mienić
będziemy mienili,
będziemy mienić
będziemy mieniły,
będziemy mienić
2nd będziesz mienił,
będziesz mienić
będziesz mieniła,
będziesz mienić
będziesz mieniło,
będziesz mienić
będziecie mienili,
będziecie mienić
będziecie mieniły,
będziecie mienić
3rd będzie mienił,
będzie mienić
będzie mieniła,
będzie mienić
będzie mieniło,
będzie mienić
będą mienili,
będą mienić
będą mieniły,
będą mienić
impersonal będzie mienić się
conditional 1st mieniłbym,
bym mienił
mieniłabym,
bym mieniła
mieniłobym,
bym mieniło
mienilibyśmy,
byśmy mienili
mieniłybyśmy,
byśmy mieniły
2nd mieniłbyś,
byś mienił
mieniłabyś,
byś mieniła
mieniłobyś,
byś mieniło
mienilibyście,
byście mienili
mieniłybyście,
byście mieniły
3rd mieniłby,
by mienił
mieniłaby,
by mieniła
mieniłoby,
by mieniło
mieniliby,
by mienili
mieniłyby,
by mieniły
impersonal mieniono by
imperative 1st niech mienię mieńmy
2nd mień mieńcie
3rd niech mieni niech mienią
active adjectival participle mieniący mieniąca mieniące mieniący mieniące
passive adjectival participle mieniony mieniona mienione mienieni mienione
contemporary adverbial participle mieniąc
verbal noun mienienie
Derived terms[edit]
verbs

Further reading[edit]

  • mienić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • mienić in Polish dictionaries at PWN
  • Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “mienić I”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), →ISBN
  • Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “mienić II”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), →ISBN