okul

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by Adam78 (talk | contribs) as of 21:34, 1 January 2020.
Jump to navigation Jump to search

Gagauz

Pronunciation

Noun

okul (definite accusative okulu, plural okullar)

  1. school

Declension

declension of okul
singular (tekil) plural (çoğul)
nominative (yalın) okul okullar
definite accusative (belirtme) okulu okulları
dative (yönelme) okula okullara
locative (bulunma) okulda okullarda
ablative (çıkma) okuldan okullardan
genitive (tamlayan) okulun okulların
possessive forms of okul
benim (my) singular (tekil) plural (çoğul)
nominative (yalın) okulum okullarım
definite accusative (belirtme) okulumu okullarımı
dative (yönelme) okuluma okullarıma
locative (bulunma) okulumda okullarımda
ablative (çıkma) okulumdan okullarımdan
genitive (tamlayan) okulumun okullarımın
senin (your) singular (tekil) plural (çoğul)
nominative (yalın) okulun okulların
definite accusative (belirtme) okulunu okullarını
dative (yönelme) okuluna okullarına
locative (bulunma) okulunda okullarında
ablative (çıkma) okulundan okullarından
genitive (tamlayan) okulunun okullarının
onun (his/her/its) singular (tekil) plural (çoğul)
nominative (yalın) okulu okulları
definite accusative (belirtme) okulunu okullarını
dative (yönelme) okuluna okullarına
locative (bulunma) okulunda okullarında
ablative (çıkma) okulundan okullarından
genitive (tamlayan) okulunun okullarının
bizim (our) singular (tekil) plural (çoğul)
nominative (yalın) okulumuz okullarımız
definite accusative (belirtme) okulumuzu okullarımızı
dative (yönelme) okulumuza okullarımıza
locative (bulunma) okulumuzda okullarımızda
ablative (çıkma) okulumuzdan okullarımızdan
genitive (tamlayan) okulumuzun okullarımızın
sizin (your) singular (tekil) plural (çoğul)
nominative (yalın) okulunuz okullarınız
definite accusative (belirtme) okulunuzu okullarınızı
dative (yönelme) okulunuza okullarınıza
locative (bulunma) okulunuzda okullarınızda
ablative (çıkma) okulunuzdan okullarınızdan
genitive (tamlayan) okulunuzun okullarınızın
onların (their) singular (tekil) plural (çoğul)
nominative (yalın) okulları okulları
definite accusative (belirtme) okullarını okullarını
dative (yönelme) okullarına okullarına
locative (bulunma) okullarında okullarında
ablative (çıkma) okullarından okullarından
genitive (tamlayan) okullarının okullarının

Hungarian

Etymology

From the obsolete dialectal verb okik (“to learn one's lesson”) +‎ -ul.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈokul]
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: okul

Verb

okul

  1. (intransitive) to learn something as a lesson from something (-n/-on/-en/-ön or -ból/-ből)
    más kárán okul ― to learn the lesson from the mistakes of others
    okul a történtekből ― to learn the lesson from what happened in the past

Conjugation

conjugation of okul
Click for archaic forms 1st person sg 2nd person sg
informal 		3rd person sg,
2nd p. sg formal 		1st person pl 2nd person pl
informal 		3rd person pl,
2nd p. pl formal


Indica­tive
mood 		Pre­sent Indef. okulok okulsz okul okulunk okultok okulnak
Def. intransitive verb, definite forms are not used
2nd-p. o. ―
Past Indef. okultam okultál okult okultunk okultatok okultak
Def. ―
2nd-p. o. ―
Future Future is expressed with a present-tense verb with a completion-marking prefix and/or a time adverb, or—more explicitly—with the infinitive plus the conjugated auxiliary verb fog, e.g. okulni fog.
Archaic
Preterit 		Indef. okulék okulál okula okulánk okulátok okulának
Def. ―
2nd-p. o. ―
Archaic Past Two additional past tenses: the present and the (current) past forms followed by vala (volt), e.g. okul vala, okult vala/volt.
Archaic
Future 		Indef. okulandok okulandasz okuland okulandunk okulandotok okulandanak
Def. ―
2nd-p. o. ―
Condi­tional
mood 		Pre­sent Indef. okulnék okulnál okulna okulnánk okulnátok okulnának
Def. ―
2nd-p. o. ―
Past Indicative past forms followed by volna, e.g. okult volna
Sub­junc­tive
mood 		Pre­sent Indef. okuljak okulj or
okuljál 		okuljon okuljunk okuljatok okuljanak
Def. ―
2nd-p. o. ―
(Archaic) Past Indicative past forms followed by légyen, e.g. okult légyen
Infinitive okulni okulnom okulnod okulnia okulnunk okulnotok okulniuk
Other
forms 		Verbal noun Present part. Past part. Future part. Adverbial participle Causative
okulás okuló okult ― okulva (okulván)
potential conjugation of okul
Click for archaic forms 1st person sg 2nd person sg
informal 		3rd person sg,
2nd p. sg formal 		1st person pl 2nd person pl
informal 		3rd person pl,
2nd p. pl formal
Indica­tive
mood 		Pre­sent Indef. okulhatok okulhatsz okulhat okulhatunk okulhattok okulhatnak
Def. intransitive verb, definite forms are not used
2nd-p. o. ―
Past Indef. okulhattam okulhattál okulhatott okulhattunk okulhattatok okulhattak
Def. ―
2nd-p. o. ―
Archaic
Preterit 		Indef. okulhaték okulhatál okulhata okulhatánk okulhatátok okulhatának
Def. ―
2nd-p. o. ―
Archaic Past Two additional past tenses: the present and the (current) past forms followed by vala, e.g. okulhat vala, okulhatott vala/volt.
Archaic
Future 		Indef. okulhatandok
or okulandhatok 		okulhatandasz
or okulandhatsz 		okulhatand
or okulandhat 		okulhatandunk
or okulandhatunk 		okulhatandotok
or okulandhattok 		okulhatandanak
or okulandhatnak
Def. ―
2nd-p. o. ―
Condi­tional
mood 		Pre­sent Indef. okulhatnék okulhatnál okulhatna okulhatnánk okulhatnátok okulhatnának
Def. ―
2nd-p. o. ―
Past Indicative past forms followed by volna, e.g. okulhatott volna
Sub­junc­tive
mood 		Pre­sent Indef. okulhassak okulhass or
okulhassál 		okulhasson okulhassunk okulhassatok okulhassanak
Def. ―
2nd-p. o. ―
(Archaic) Past Indicative past forms followed by légyen, e.g. okulhatott légyen
Inf. (okulhatni) (okulhatnom) (okulhatnod) (okulhatnia) (okulhatnunk) (okulhatnotok) (okulhatniuk)
Positive adjective ― Neg. adj. ― Adv. part. (okulhatva / okulhatván)

Derived terms

Related terms

References

  1. ^ okul in Zaicz, Gábor (ed.). Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (‘Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN.  (See also its 2nd edition.)

Turkish

Etymology

Coined during the language reforms from oku- (“to read, study”), possibly with an influence from French école[1].

Pronunciation

Noun

okul (definite accusative okulu, plural okullar)

  1. school

Declension

Inflection
Nominative okul
Definite accusative okulu
Singular Plural
Nominative okul okullar
Definite accusative okulu okulları
Dative okula okullara
Locative okulda okullarda
Ablative okuldan okullardan
Genitive okulun okulların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular okulum okullarım
2nd singular okulun okulların
3rd singular okulu okulları
1st plural okulumuz okullarımız
2nd plural okulunuz okullarınız
3rd plural okulları okulları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular okulumu okullarımı
2nd singular okulunu okullarını
3rd singular okulunu okullarını
1st plural okulumuzu okullarımızı
2nd plural okulunuzu okullarınızı
3rd plural okullarını okullarını
Dative
Singular Plural
1st singular okuluma okullarıma
2nd singular okuluna okullarına
3rd singular okuluna okullarına
1st plural okulumuza okullarımıza
2nd plural okulunuza okullarınıza
3rd plural okullarına okullarına
Locative
Singular Plural
1st singular okulumda okullarımda
2nd singular okulunda okullarında
3rd singular okulunda okullarında
1st plural okulumuzda okullarımızda
2nd plural okulunuzda okullarınızda
3rd plural okullarında okullarında
Ablative
Singular Plural
1st singular okulumdan okullarımdan
2nd singular okulundan okullarından
3rd singular okulundan okullarından
1st plural okulumuzdan okullarımızdan
2nd plural okulunuzdan okullarınızdan
3rd plural okullarından okullarından
Genitive
Singular Plural
1st singular okulumun okullarımın
2nd singular okulunun okullarının
3rd singular okulunun okullarının
1st plural okulumuzun okullarımızın
2nd plural okulunuzun okullarınızın
3rd plural okullarının okullarının

Derived terms

References

  1. ^ "okul" - nişanyansözlük
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=okul&oldid=58280340"