ondervragen

Dutch

Etymology

From onder- +‎ vragen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔndərˈvraːɣə(n)/

• Audio:

  (file)

Hyphenation: on‧der‧vra‧gen

Verb

ondervragen

1. (transitive) to interrogate, to question

Inflection

Conjugation of ondervragen (strong class 6 with weak past participle, prefixed)
infinitive	ondervragen
past singular	ondervroeg
past participle	ondervraagd
infinitive	ondervragen
gerund	ondervragen n
	present tense	past tense
1st person singular	ondervraag	ondervroeg
2nd person sing. (jij)	ondervraagt, ondervraag2	ondervroeg
2nd person sing. (u)	ondervraagt	ondervroeg
2nd person sing. (gij)	ondervraagt	ondervroegt
3rd person singular	ondervraagt	ondervroeg
plural	ondervragen	ondervroegen
subjunctive sing.1	ondervrage	ondervroege
subjunctive plur.1	ondervragen	ondervroegen
imperative sing.	ondervraag
imperative plur.1	ondervraagt
participles	ondervragend	ondervraagd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Conjugation of ondervragen (weak, prefixed)
infinitive	ondervragen
past singular	ondervraagde
past participle	ondervraagd
infinitive	ondervragen
gerund	ondervragen n
	present tense	past tense
1st person singular	ondervraag	ondervraagde
2nd person sing. (jij)	ondervraagt, ondervraag2	ondervraagde
2nd person sing. (u)	ondervraagt	ondervraagde
2nd person sing. (gij)	ondervraagt	ondervraagde
3rd person singular	ondervraagt	ondervraagde
plural	ondervragen	ondervraagden
subjunctive sing.1	ondervrage	ondervraagde
subjunctive plur.1	ondervragen	ondervraagden
imperative sing.	ondervraag
imperative plur.1	ondervraagt
participles	ondervragend	ondervraagd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Synonyms

• verhoren

Derived terms

• ondervrager
• ondervraging

Anagrams

• graven onder, ondergraven