opprimo

Italian

Verb

opprimo

1. first-person singular present indicative of opprimere

Anagrams

• oppormi

---

Latin

Etymology

From ob- +‎ premō (“press”).

Pronunciation

• (Classical Latin) IPA^(key): /ˈop.pri.moː/, [ˈɔpːrɪmoː]
• (modern Italianate Ecclesiastical) IPA^(key): /ˈop.pri.mo/, [ˈɔpːrimo]

Verb

opprimō (present infinitive opprimere, perfect active oppressī, supine oppressum); third conjugation

1. I press down upon; I suppress.
2. I take by surprise.
3. I capture
4. (figurative) I crush, put down

Conjugation

Conjugation of opprimō (third conjugation)
indicative		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
active	present	opprimō	opprimis	opprimit	opprimimus	opprimitis	opprimunt
	imperfect	opprimēbam	opprimēbās	opprimēbat	opprimēbāmus	opprimēbātis	opprimēbant
	future	opprimam	opprimēs	opprimet	opprimēmus	opprimētis	oppriment
	perfect	oppressī	oppressistī	oppressit	oppressimus	oppressistis	oppressērunt, oppressēre
	pluperfect	oppresseram	oppresserās	oppresserat	oppresserāmus	oppresserātis	oppresserant
	future perfect	oppresserō	oppresseris	oppresserit	oppresserimus	oppresseritis	oppresserint
passive	present	opprimor	opprimeris, opprimere	opprimitur	opprimimur	opprimiminī	opprimuntur
	imperfect	opprimēbar	opprimēbāris, opprimēbāre	opprimēbātur	opprimēbāmur	opprimēbāminī	opprimēbantur
	future	opprimar	opprimēris, opprimēre	opprimētur	opprimēmur	opprimēminī	opprimentur
	perfect	oppressus + present active indicative of sum
	pluperfect	oppressus + imperfect active indicative of sum
	future perfect	oppressus + future active indicative of sum
subjunctive		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
active	present	opprimam	opprimās	opprimat	opprimāmus	opprimātis	opprimant
	imperfect	opprimerem	opprimerēs	opprimeret	opprimerēmus	opprimerētis	opprimerent
	perfect	oppresserim	oppresserīs	oppresserit	oppresserīmus	oppresserītis	oppresserint
	pluperfect	oppressissem	oppressissēs	oppressisset	oppressissēmus	oppressissētis	oppressissent
passive	present	opprimar	opprimāris, opprimāre	opprimātur	opprimāmur	opprimāminī	opprimantur
	imperfect	opprimerer	opprimerēris, opprimerēre	opprimerētur	opprimerēmur	opprimerēminī	opprimerentur
	perfect	oppressus + present active subjunctive of sum
	pluperfect	oppressus + imperfect active subjunctive of sum
imperative		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
active	present	—	opprime	—	—	opprimite	—
	future	—	opprimitō	opprimitō	—	opprimitōte	opprimuntō
passive	present	—	opprimere	—	—	opprimiminī	—
	future	—	opprimitor	opprimitor	—	—	opprimuntor
non-finite forms		active			passive
		present	perfect	future	present	perfect	future
infinitives		opprimere	oppressisse	oppressūrum esse	opprimī	oppressum esse	oppressum īrī
participles		opprimēns	—	oppressūrus	—	oppressus	opprimendus, opprimundus
verbal nouns		gerund				supine
		genitive	dative	accusative	ablative	accusative	ablative
		opprimendī	opprimendō	opprimendum	opprimendō	oppressum	oppressū

Descendants

• English: oppress
• French: opprimer
• Portuguese: oprimir
• Spanish: oprimir

References

• “opprimo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• “opprimo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
• opprimo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
• Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book‎^[1], London: Macmillan and Co.
  • to surprise and defeat the enemy: opprimere hostes (imprudentes, incautos, inopinantes)
    
  • (ambiguous) to be overcome by sleep: somno captum, oppressum esse
    
  • (ambiguous) to have pressing debts: aere alieno oppressum esse
    

---

Portuguese

Verb

opprimo

1. Template:pt-verb-form-of