podskoczyć

Polish

Etymology

From pod- +‎ skoczyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔtˈskɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔt͡ʂɨt͡ɕ
• Syllabification: pod‧sko‧czyć

Verb

podskoczyć pf (imperfective podskakiwać)

1. (intransitive) to bob, to bounce, to skip, to gambol (move along in small jumps)
2. (intransitive) to start, to jump (jerk suddenly in surprise)
3. (intransitive) to nip (make a quick journey)
4. (intransitive) to jump, to shoot up, to increase quickly
5. (intransitive, colloquial) to fuck with, to mess with

Conjugation

Conjugation of podskoczyć pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		podskoczyć
future tense	1st	podskoczę			podskoczymy
	2nd	podskoczysz			podskoczycie
	3rd	podskoczy			podskoczą
	impersonal	podskoczy się
past tense	1st	podskoczyłem	podskoczyłam		podskoczyliśmy	podskoczyłyśmy
	2nd	podskoczyłeś	podskoczyłaś		podskoczyliście	podskoczyłyście
	3rd	podskoczył	podskoczyła	podskoczyło	podskoczyli	podskoczyły
	impersonal	podskoczono
conditional	1st	podskoczyłbym	podskoczyłabym		podskoczylibyśmy	podskoczyłybyśmy
	2nd	podskoczyłbyś	podskoczyłabyś		podskoczylibyście	podskoczyłybyście
	3rd	podskoczyłby	podskoczyłaby	podskoczyłoby	podskoczyliby	podskoczyłyby
	impersonal	podskoczono by
imperative	1st	niech podskoczę			podskoczmy
	2nd	podskocz			podskoczcie
	3rd	niech podskoczy			niech podskoczą
anterior adverbial participle		podskoczywszy
verbal noun		podskoczenie

Further reading

• podskoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• podskoczyć in Polish dictionaries at PWN