politikus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: politiķus and pólitíkus

Afrikaans[edit]

Etymology[edit]

From Dutch politicus, from Latin polīticus, from Ancient Greek πολιτικός (politikós).

Pronunciation[edit]

  • (file)

Noun[edit]

politikus (plural politici)

  1. politician

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Latin polīticus, from Ancient Greek πολιτικός (politikós, of citizens or the state).[1] With -ikus ending.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈpolitikuʃ]
  • Hyphenation: po‧li‧ti‧kus
  • Rhymes: -uʃ

Noun[edit]

politikus (plural politikusok)

  1. politician

Declension[edit]

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative politikus politikusok
accusative politikust politikusokat
dative politikusnak politikusoknak
instrumental politikussal politikusokkal
causal-final politikusért politikusokért
translative politikussá politikusokká
terminative politikusig politikusokig
essive-formal politikusként politikusokként
essive-modal
inessive politikusban politikusokban
superessive politikuson politikusokon
adessive politikusnál politikusoknál
illative politikusba politikusokba
sublative politikusra politikusokra
allative politikushoz politikusokhoz
elative politikusból politikusokból
delative politikusról politikusokról
ablative politikustól politikusoktól
non-attributive
possessive - singular
politikusé politikusoké
non-attributive
possessive - plural
politikuséi politikusokéi
Possessive forms of politikus
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. politikusom politikusaim
2nd person sing. politikusod politikusaid
3rd person sing. politikusa politikusai
1st person plural politikusunk politikusaink
2nd person plural politikusotok politikusaitok
3rd person plural politikusuk politikusaik

Related terms[edit]

See also[edit]

References[edit]

  1. ^ politikus in Zaicz, Gábor (ed.). Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (‘Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN.  (See also its 2nd edition.)

Further reading[edit]

Indonesian[edit]

Indonesian Wikipedia has an article on:
Wikipedia id

Etymology[edit]

From Malay politikus borrowing Dutch politicus, from Latin polīticus, from Ancient Greek πολιτικός (politikós).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [po.liˈti.kʊs]
  • Hyphenation: po‧li‧ti‧kus

Noun[edit]

politikus (first-person possessive politikusku, second-person possessive politikusmu, third-person possessive politikusnya)

  1. politician
  2. (derogatory, slang) corrupt politician.

Synonyms[edit]

Related terms[edit]

Further reading[edit]

Malay[edit]

Etymology[edit]

From Dutch politicus, from Latin polīticus, from Ancient Greek πολιτικός (politikós). First attested directly as politicus in the Kitab Vortaro in 1923.[1]

The derogatory sense of this word is derived from another word, tikus (mouse), implying that the mentioned politician is a coward.

Noun[edit]

politikus (Jawi spelling ڤوليتيکوس, plural politikus-politikus, informal 1st possessive politikusku, 2nd possessive politikusmu, 3rd possessive politikusnya)

  1. a politician
    Synonym: ahli politik
    • 1993, “Anak-Anak Kita [Our Children]”, performed by M. Nasir:
      Selamatkan anak kita
      Orde baru politikus usang
      Save our children
      new order, [but same] old politicians
  2. (derogatory, politics, slang) a corrupt or unpopular politician

Related terms[edit]

  • polikatak (frog politician, a politician who jumps to another party) (neologism, derogatory)

References[edit]

  1. ^ Kwik Khing Djoen (1923) Kitab Vortaro: Segala Perkatahan-Perkatahan Asing Jang Soeda Oemoem Di Goena Ken Di Dalem Soerat-Soerat Kabar Melayoe, Batavia: Sin Po, page 254

Further reading[edit]