ruïneren
Dutch
Alternative forms
- rinneweren (dialectal)
Etymology
Borrowed from Middle French ruiner.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌry.iˈneː.rə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: ruï‧ne‧ren
- Hyphenation: ru‧ine‧ren
- Rhymes: -eːrən
Verb
ruïneren
- (transitive) To ruin, destroy
- (transitive) To ruin financially
Inflection
| Conjugation of ruïneren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | ruïneren | |||
| past singular | ruïneerde | |||
| past participle | geruïneerd | |||
| infinitive | ruïneren | |||
| gerund | ruïneren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | ruïneer | ruïneerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | ruïneert | ruïneerde | ||
| 2nd person sing. (u) | ruïneert | ruïneerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | ruïneert | ruïneerde | ||
| 3rd person singular | ruïneert | ruïneerde | ||
| plural | ruïneren | ruïneerden | ||
| subjunctive sing.1 | ruïnere | ruïneerde | ||
| subjunctive plur.1 | ruïneren | ruïneerden | ||
| imperative sing. | ruïneer | |||
| imperative plur.1 | ruïneert | |||
| participles | ruïnerend | geruïneerd | ||
| 1) Archaic. | ||||