schrijven

Dutch

Etymology

From Middle Dutch schriven, from Old Dutch scrīvan, from Proto-Germanic *skrībaną, a late borrowing from Latin scrībō.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsxrɛi̯və(n)/
• Rhymes: -ɛi̯vən

• audio:

  (file)

• Hyphenation: schrij‧ven

Verb

schrijven

1. (transitive) to write

   De jongste dochter Ève Curie schreef een biografie van haar moeder met de titel "Madame Curie" en onder die naam is Marie Curie thans algemeen bekend.

   The youngest daughter Ève Curie wrote a biography of her mother with the title "Madame Curie" and Marie Curie is now generally known under that name.

2. (transitive) to write (data)

   Antonym: lezen

Inflection

Conjugation of schrijven (strong class 1)
infinitive	schrijven
past singular	schreef
past participle	geschreven
infinitive	schrijven
gerund	schrijven n
	present tense	past tense
1st person singular	schrijf	schreef
2nd person sing. (jij)	schrijft, schrijf2	schreef
2nd person sing. (u)	schrijft	schreef
2nd person sing. (gij)	schrijft	schreeft
3rd person singular	schrijft	schreef
plural	schrijven	schreven
subjunctive sing.1	schrijve	schreve
subjunctive plur.1	schrijven	schreven
imperative sing.	schrijf
imperative plur.1	schrijft
participles	schrijvend	geschreven
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• schrijfster
• schrijver
• schrijfmachine
• afschrijven
• beschrijven
• inschrijven
• omschrijven
• ongeschreven
• opschrijven
• toeschrijven
• overschrijven
• uitschrijven
• voorschrijven
• wegschrijven
• slechtstschrijvend

Descendants

• Afrikaans: skryf
• → Sranan Tongo: skrifi
  • Aukan: sikiifi
  • Saramaccan: sikífi

Anagrams

• verschijn