streven

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From Middle Dutch strēven, from Old Dutch *strivon, from Proto-Germanic *stribōną.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈstreː.və(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: stre‧ven
  • Rhymes: -eːvən

Verb

[edit]

streven

  1. (intransitive) to strive [+ naar/tot (for) before a noun / + om (to/for) before a verb]
    • 1847, Christoph von Schmid, "Levensschets van Duitsche vrouwen uit de christelijke oudheid", in De werken van den kanunnik C. von Schmid, naar de laatste, oorspronkelijke, Hoogduitsche uitgave, vol. 13, tr. by J. J. van der Linde, publ. by J. & H. van Langenhuysen, page 11.
      Vele vorsten streefden naar den troon, doch Hendrik behoorde niet tot de mededingers; hij kon zich niet verbeelden, dat hij tot de keizerlijke waardigheid zou opklimmen; want hij en keizer Konradus hadden niet in goede verstandhouding geleefd.
      (please add an English translation of this quotation)
    • 1866, “Een ernstig woord”, in E. Gerdes, editor, Het christelijk zondagsblad voor het Nederlandsche volk, volume IX & X, page 307:
      Zie den man van zaken; hij koopt, verkoopt, berekent, telt voor- en nadeel op, spekuleert over marktprijzen en geldbelegging, ziet zijne kantoorboeken na, is met zijn geheele hart in zijne zaak, — die man streeft om rijk te worden.
      (please add an English translation of this quotation)
    • 2003, Anke van Hal & Jacques Vink, Trends. Over de relatie duurzaam bouwen en de bouwtrends van de toekomst, Aeneas (publ.), page 16.
      Streven naar leefbaarheid is streven naar duurzaamheid, stellen sommigen dan ook.
      (please add an English translation of this quotation)
    • 2011, Eddy Verbaan, De woonplaats van de faam. Grondslagen van de stadsbeschrijving in de zeventiende-eeuwse Republiek, Uitgeverij Verloren, page 277:
      Hij leverde weliswaar stevige kritiek op zowel katholieken als gereformeerden, maar hij beweerde dat hem hiertoe niet alleen rechtvaardigheid en waarheidszin hadden gedreven, zoals dat een geschiedschrijver betaamt, maar ook dat hij in deze onpartijdigheid expliciet streefde 'tot rust en vrede van 't Gemeen' (fol. (***D)IV.
      (please add an English translation of this quotation)
    Wij streven om de staat omver te werpen.
    We strive to overthrow the state.
    Ze streefde naar meer autonomie op haar werk.
    She strived for more autonomy at her job.
  2. (intransitive, slang) to study hard
  3. (intransitive, obsolete) to move (forward)

Conjugation

[edit]
Conjugation of streven (weak)
infinitive streven
past singular streefde
past participle gestreefd
infinitive streven
gerund streven n
present tense past tense
1st person singular streef streefde
2nd person sing. (jij) streeft, streef2 streefde
2nd person sing. (u) streeft streefde
2nd person sing. (gij) streeft streefde
3rd person singular streeft streefde
plural streven streefden
subjunctive sing.1 streve streefde
subjunctive plur.1 streven streefden
imperative sing. streef
imperative plur.1 streeft
participles strevend gestreefd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

[edit]

Anagrams

[edit]

Middle Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Dutch *strivon, from Proto-Germanic *stribōną.

Verb

[edit]

strēven

  1. to strive
  2. to struggle, to resist

Inflection

[edit]

This verb needs an inflection-table template.

Descendants

[edit]
  • Dutch: streven
  • Limburgish: straeve

Further reading

[edit]