tifa

Catalan

Etymology

First documented in 1932; probably a regressive derivative of tifarada (“piece of shit”).

Pronunciation

• IPA^(key): (Central, Balearic) [ˈti.fə]
• IPA^(key): (Valencian) [ˈti.fa]

Noun

tifa m (plural tifes)

1. (vulgar) shit

Hausa

Etymology

Borrowed from English tipper.

Pronunciation

• IPA^(key): /tíː.fàː/
  • (Standard Kano Hausa) IPA^(key): [tíː.ɸàː]

Noun

tīfā̀ f (plural tīfōfī, possessed form tīfàr̃)

1. dump truck
2. sand truck

Icelandic

Verb

tifa (weak verb, third-person singular past indicative tifaði, supine tifað)

1. to tick (make a ticking sound, e.g. of a clock)

Conjugation

tifa — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að tifa
supine (sagnbót)		tifað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		tifandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég tifa	við tifum	present (nútíð)	ég tifi	við tifum
	þú tifar	þið tifið		þú tifir	þið tifið
	hann, hún, það tifar	þeir, þær, þau tifa		hann, hún, það tifi	þeir, þær, þau tifi
past (þátíð)	ég tifaði	við tifuðum	past (þátíð)	ég tifaði	við tifuðum
	þú tifaðir	þið tifuðuð		þú tifaðir	þið tifuðuð
	hann, hún, það tifaði	þeir, þær, þau tifuðu		hann, hún, það tifaði	þeir, þær, þau tifuðu
imperative (boðháttur)	tifa (þú)	tifið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	tifaðu	tifiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

tifast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að tifast
supine (sagnbót)		tifast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		tifandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég tifast	við tifumst	present (nútíð)	ég tifist	við tifumst
	þú tifast	þið tifist		þú tifist	þið tifist
	hann, hún, það tifast	þeir, þær, þau tifast		hann, hún, það tifist	þeir, þær, þau tifist
past (þátíð)	ég tifaðist	við tifuðumst	past (þátíð)	ég tifaðist	við tifuðumst
	þú tifaðist	þið tifuðust		þú tifaðist	þið tifuðust
	hann, hún, það tifaðist	þeir, þær, þau tifuðust		hann, hún, það tifaðist	þeir, þær, þau tifuðust
imperative (boðháttur)	tifast (þú)	tifist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	tifastu	tifisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

tifaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	tifaður	tifuð	tifað		tifaðir	tifaðar	tifuð
accusative (þolfall)	tifaðan	tifaða	tifað		tifaða	tifaðar	tifuð
dative (þágufall)	tifuðum	tifaðri	tifuðu		tifuðum	tifuðum	tifuðum
genitive (eignarfall)	tifaðs	tifaðrar	tifaðs		tifaðra	tifaðra	tifaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	tifaði	tifaða	tifaða		tifuðu	tifuðu	tifuðu
accusative (þolfall)	tifaða	tifuðu	tifaða		tifuðu	tifuðu	tifuðu
dative (þágufall)	tifaða	tifuðu	tifaða		tifuðu	tifuðu	tifuðu
genitive (eignarfall)	tifaða	tifuðu	tifaða		tifuðu	tifuðu	tifuðu

Further reading

• “tifa” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)

Italian

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈti.fa/
• Rhymes: -ifa
• Hyphenation: tì‧fa

Etymology 1

From New Latin, from Ancient Greek τύφη (túphē, “a species of cattail”).

Noun

tifa f (plural tife)

1. reedmace, bulrush, cattail (Typha latifolia)

   Synonym: stiancia

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

tifa

1. inflection of tifare:
   1. third-person singular present indicative
   2. second-person singular imperative

Anagrams

• -fita, fa'ti, fati

Jamamadí

Verb

tifa

1. (Banawá) to drink water

References

• 2007. The UCLA Phonetics Lab Archive. Los Angeles, CA: UCLA Department of Linguistics.

Portuguese

Pronunciation

 

• (Brazil) IPA^(key): /ˈt͡ʃi.fɐ/

• (Brazil) IPA^(key): /ˈt͡ʃi.fɐ/
  • (Southern Brazil) IPA^(key): /ˈt͡ʃi.fa/

• (Portugal) IPA^(key): /ˈti.fɐ/

• Hyphenation: ti‧fa

Noun

tifa f (plural tifas)

1. cattail (any of several perennial herbs of the genus Typha)

Ternate

dowongi

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈti.fa]

Noun

tifa

1. the tifa drum, part of the tifa totobuang ensemble

References

• Rika Hayami-Allen (2001) A descriptive study of the language of Ternate, the northern Moluccas, Indonesia, University of Pittsburgh