ubić

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish ubić, from Proto-Slavic *ubiti. By surface analysis, u- +‎ bić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈu.bit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ubit͡ɕ
• Syllabification: u‧bić

Verb

ubić pf (imperfective ubijać)

1. (transitive) to whisk, to beat, to whip, to churn
2. (transitive) to tamp, to compact (by beating), to pack, to compress
3. (transitive) to slaughter (an animal), to slay

Conjugation

Conjugation of ubić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ubić
future tense	1st	ubiję			ubijemy
	2nd	ubijesz			ubijecie
	3rd	ubije			ubiją
	impersonal	ubije się
past tense	1st	ubiłem, -(e)m ubił	ubiłam, -(e)m ubiła	ubiłom, -(e)m ubiło	ubiliśmy, -(e)śmy ubili	ubiłyśmy, -(e)śmy ubiły
	2nd	ubiłeś, -(e)ś ubił	ubiłaś, -(e)ś ubiła	ubiłoś, -(e)ś ubiło	ubiliście, -(e)ście ubili	ubiłyście, -(e)ście ubiły
	3rd	ubił	ubiła	ubiło	ubili	ubiły
	impersonal	ubito
conditional	1st	ubiłbym, bym ubił	ubiłabym, bym ubiła	ubiłobym, bym ubiło	ubilibyśmy, byśmy ubili	ubiłybyśmy, byśmy ubiły
	2nd	ubiłbyś, byś ubił	ubiłabyś, byś ubiła	ubiłobyś, byś ubiło	ubilibyście, byście ubili	ubiłybyście, byście ubiły
	3rd	ubiłby, by ubił	ubiłaby, by ubiła	ubiłoby, by ubiło	ubiliby, by ubili	ubiłyby, by ubiły
	impersonal	ubito by
imperative	1st	niech ubiję			ubijmy
	2nd	ubij			ubijcie
	3rd	niech ubije			niech ubiją
passive adjectival participle		ubity	ubita	ubite	ubici	ubite
anterior adverbial participle		ubiwszy
verbal noun		ubicie

Related terms

• ubijacz
• ubijaczka
• ubijak
• ubijarka

 

Further reading

• ubić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ubić in Polish dictionaries at PWN